Betre enn frykta
Men frykta sat godt i etter at eg hadde sett originalen frå 1957.
Filmen byr på virvar og forviklingar.
Foto: Nordisk Film Distribusjon
Komedie
Regi: Petter Holmsen
Fjols til fjells
Med: Herbert Nordrum, Anette Hoff, Nader Khademi, Nils Vogt
Unge, entusiastiske resepsjonist Poppe (Nordrum) vil berre fylgja i fotspora til bestefaren, men jammen blir det krøll når direktør Blom (Vogt) vert så stressa av all ekstraservicen som Poppe gjev for påskekosen si skuld, at hjartet hans stoppar. Introduser: virvar, forviklingar og fulle kjølelager.
Snertefritt
Manusforfattar Karsten Fullu har filmar som Kaptein Sabeltann og den magiske diamant (2019) og Månelyst i Flåklypa (2018) på CV-en i tillegg til episodar for Side om side og Nesten voksen. Og ein kan vel seia at stilen på manuset i Fjols til fjells ligg ein plass mellom der, pluss ein god dæsj av åttitalssuksessen Weekend med Bernie (1989).
Den store snerten manglar, sagt med andre ord. Nordrums Poppe er også nedtona og lite faktete, men heller ikkje veldig morosam. Han minner meir om Kenneth Parcel-karakteren i komiserien 30 Rock enn Leif Justers klassiske tolking. Vel å merka når «klassisk» betyr totalt overdrive og meint for revyscene heller enn for lerretet.
Edith, då
For å ha samanlikningsgrunnlag sette eg på Edith Carlmars originale Fjols til fjells (1957) og lét meg sjokkera langsamt inn i fuglekassa. Om eg får all verdas nostalgikarar på nakken, får det våga seg: for ein håplaus komedie! Han finst ikkje morosam, eller truverdig, eller spennande, eller noko som helst.
Er det mogleg at humoren var så ellevilt dårleg tilbake på femtitalet? Med dette utgangspunktet var eg spent på nyinnspelinga. Det vil seia, eg var spent på om det gjekk an å gjera det verre enn det alt var. Kom dei til å toppa replikkar som «Si meg, er De fra vettet?» og responsen «Nei, jeg er fra Drøbak»?
Alle over hundre år kjem nok til å verta skuffa om dei forventar dette nivået. Alle vi andre kan trekka eit letta sukk og kanskje til og med vurdera å ta med ungane på kino i påska.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Komedie
Regi: Petter Holmsen
Fjols til fjells
Med: Herbert Nordrum, Anette Hoff, Nader Khademi, Nils Vogt
Unge, entusiastiske resepsjonist Poppe (Nordrum) vil berre fylgja i fotspora til bestefaren, men jammen blir det krøll når direktør Blom (Vogt) vert så stressa av all ekstraservicen som Poppe gjev for påskekosen si skuld, at hjartet hans stoppar. Introduser: virvar, forviklingar og fulle kjølelager.
Snertefritt
Manusforfattar Karsten Fullu har filmar som Kaptein Sabeltann og den magiske diamant (2019) og Månelyst i Flåklypa (2018) på CV-en i tillegg til episodar for Side om side og Nesten voksen. Og ein kan vel seia at stilen på manuset i Fjols til fjells ligg ein plass mellom der, pluss ein god dæsj av åttitalssuksessen Weekend med Bernie (1989).
Den store snerten manglar, sagt med andre ord. Nordrums Poppe er også nedtona og lite faktete, men heller ikkje veldig morosam. Han minner meir om Kenneth Parcel-karakteren i komiserien 30 Rock enn Leif Justers klassiske tolking. Vel å merka når «klassisk» betyr totalt overdrive og meint for revyscene heller enn for lerretet.
Edith, då
For å ha samanlikningsgrunnlag sette eg på Edith Carlmars originale Fjols til fjells (1957) og lét meg sjokkera langsamt inn i fuglekassa. Om eg får all verdas nostalgikarar på nakken, får det våga seg: for ein håplaus komedie! Han finst ikkje morosam, eller truverdig, eller spennande, eller noko som helst.
Er det mogleg at humoren var så ellevilt dårleg tilbake på femtitalet? Med dette utgangspunktet var eg spent på nyinnspelinga. Det vil seia, eg var spent på om det gjekk an å gjera det verre enn det alt var. Kom dei til å toppa replikkar som «Si meg, er De fra vettet?» og responsen «Nei, jeg er fra Drøbak»?
Alle over hundre år kjem nok til å verta skuffa om dei forventar dette nivået. Alle vi andre kan trekka eit letta sukk og kanskje til og med vurdera å ta med ungane på kino i påska.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Den store snerten manglar, sagt med andre ord.
Fleire artiklar
Una og Diddi er to storforelska studentar som må halde forholdet skjult, fordi Diddi alt har ein kjærast.
Foto: Arthaus
Gjennombrotet
Elín Hall herjar i dette vakre, velskrivne dramaet av Rúnar Rúnarsson.
Greil Marcus er musikkskribent og kulturanalytikar.
Foto: Thierry Arditti / Courtesy of Yale University Press
Kvifor Marcus skriv
Den nye boka til Greil Marcus er ein kamuflert sjølvbiografi.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Erling Kittelsen er blant dei mest mangsidige av norske poetar, skriv Jan Erik Vold.
Rondanecupen på Otta er ei bridgetevling stinn av tradisjon.
Foto: Otta bridgeklubb
«Det finst bridgespelarar i kvar ein avkrok.»
Jill Stein på eit valkampmøte i Dearborn i Michigan 6. oktober. I vippestaten Michigan fryktar demokratane at Stein skal ta mange røyster frå Harris.
Foto: Rebecca Cook / Reuters / NTB
Stein kan velte lasset
Jill Stein, kandidaten til Dei grøne, er valjokeren demokratane gjerne skulle vore forutan.