Særeigen dåm
Årets nynorske festspel var det beste
eg har opplevd.
Den interessante låtskrivaren Frida Ånnevik frå Hamar spelte den fyrste og finaste av dei tre kveldskonsertane i Ivar Aasen-tunets uteamfi.
Foto: Sjur Haga Bringeland
Dei nynorske festspela
Årleg feiring av den nynorske skriftkulturen
Sjangeroverskridande festival for litteratur, språk, musikk og biletkunst
Arrangert av Nynorsk kultursentrum i Ørsta og Volda for 27. gong
70 arrangement med kring 200 utøvarar
Årleg budsjett på 2,2 millionar kroner
I 2019 blir festspela arrangerte 13.–16. juni
Dei nynorske festspela
Årleg feiring av den nynorske skriftkulturen
Sjangeroverskridande festival for litteratur, språk, musikk og biletkunst
Arrangert av Nynorsk kultursentrum i Ørsta og Volda for 27. gong
70 arrangement med kring 200 utøvarar
Årleg budsjett på 2,2 millionar kroner
I 2019 blir festspela arrangerte 13.–16. juni
Med heile 70 arrangement der 200 utøvarar deltok over fire dagar, synte Dei nynorske festspela ei imponerande breidde. Kvantiteten gjekk ikkje på kostnad av kvaliteten i programmeringa, som – slik det er vanleg på Aasen-tunet – hadde det desiderte tyngdepunktet i det litterære, men òg gav minneverdige musikalske og biletkunstnarlege opplevingar.
Dette resulterte i publikumsrekord. Om det var innhaldet i festivalen som gjorde utslaget i år, eller det at han er blitt flytta fram til byrjinga av juni (før har han vore i månadsskiftet juni–juli), er vanskeleg å seia. Det å arrangera festspela tidlegare i juni, slik det òg vil bli gjort neste år, er eit klokt val.
Få kollisjonar
Talet på arrangement var òg auka med 22 i høve til i fjor. Likevel var det få tilskipingar som kolliderte slik at ein måtte velja kva ein prioriterte å gå på, eit problem til dømes vitjarane av Festspillene i Bergen ofte må hanskast med. På dette punktet har Dei nynorske festspela ein strukturell føremon framfor mange andre festivalar: Under Festspillene i Bergen er mest alle arrangementa på kveldstid, noko som gjer at ein vanlegvis berre får med seg to. Men på Aasen-tunet tek dei i bruk heile dagen, noko som eggja meg til å setja min personlege publikumsrekord ved Dei nynorske festspela: 26 arrangement.
Om ein er på festivalen alle dei fire dagane, løner det seg å kjøpa festspelpass, som kostar 1600 kroner, særleg om ein vil få med seg kveldskonsertane, der billettprisen ligg på rundt 400 kroner. Men òg med festspelpass lyt ein reservera plass på førehand, for på somme av dei største arrangementa kan det bli fullt.
Målbar
Spesielt ved Dei nynorske festspela er den særeigne dåmen. For sjølv om han er så stor som han no er blitt, med vitjande frå heile landet, herskar det her ei meir intim stemning enn på tilsvarande festivalar.
Dei fleste tilreisande som treng overnatting, vel Møre Folkehøgskule, som i sommarmånadane er omgjord til pensjonat. Folkehøgskulen er elles meir enn berre ein overnattingsplass – det Aasen-tunet er på dagtid, er Folkehøgskulen på kveldstid. For i peisestova der blir det dei tre fyrste festivaldagane arrangert «målbar» frå klokka elleve om kvelden. Målbarunderhaldninga var framifrå: Fyrste kvelden fortalde avisteiknaren i VG, Roar Hagen frå Ørsta, om det politiske språket i karikaturane sine, andre kvelden sto Heidi Marie Vestheim og Frode Grytten på scena, og tredje kvelden improviserte Herborg Kråkevik og Linda Eide ein samtale om det å veksa opp på bygda, som var noko av det artigaste under heile festspela.
Sjur Haga
Bringeland
Sjur Haga Bringeland
er musikar og fast
musikkmeldar i Dag og Tid
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Med heile 70 arrangement der 200 utøvarar deltok over fire dagar, synte Dei nynorske festspela ei imponerande breidde. Kvantiteten gjekk ikkje på kostnad av kvaliteten i programmeringa, som – slik det er vanleg på Aasen-tunet – hadde det desiderte tyngdepunktet i det litterære, men òg gav minneverdige musikalske og biletkunstnarlege opplevingar.
Dette resulterte i publikumsrekord. Om det var innhaldet i festivalen som gjorde utslaget i år, eller det at han er blitt flytta fram til byrjinga av juni (før har han vore i månadsskiftet juni–juli), er vanskeleg å seia. Det å arrangera festspela tidlegare i juni, slik det òg vil bli gjort neste år, er eit klokt val.
Få kollisjonar
Talet på arrangement var òg auka med 22 i høve til i fjor. Likevel var det få tilskipingar som kolliderte slik at ein måtte velja kva ein prioriterte å gå på, eit problem til dømes vitjarane av Festspillene i Bergen ofte må hanskast med. På dette punktet har Dei nynorske festspela ein strukturell føremon framfor mange andre festivalar: Under Festspillene i Bergen er mest alle arrangementa på kveldstid, noko som gjer at ein vanlegvis berre får med seg to. Men på Aasen-tunet tek dei i bruk heile dagen, noko som eggja meg til å setja min personlege publikumsrekord ved Dei nynorske festspela: 26 arrangement.
Om ein er på festivalen alle dei fire dagane, løner det seg å kjøpa festspelpass, som kostar 1600 kroner, særleg om ein vil få med seg kveldskonsertane, der billettprisen ligg på rundt 400 kroner. Men òg med festspelpass lyt ein reservera plass på førehand, for på somme av dei største arrangementa kan det bli fullt.
Målbar
Spesielt ved Dei nynorske festspela er den særeigne dåmen. For sjølv om han er så stor som han no er blitt, med vitjande frå heile landet, herskar det her ei meir intim stemning enn på tilsvarande festivalar.
Dei fleste tilreisande som treng overnatting, vel Møre Folkehøgskule, som i sommarmånadane er omgjord til pensjonat. Folkehøgskulen er elles meir enn berre ein overnattingsplass – det Aasen-tunet er på dagtid, er Folkehøgskulen på kveldstid. For i peisestova der blir det dei tre fyrste festivaldagane arrangert «målbar» frå klokka elleve om kvelden. Målbarunderhaldninga var framifrå: Fyrste kvelden fortalde avisteiknaren i VG, Roar Hagen frå Ørsta, om det politiske språket i karikaturane sine, andre kvelden sto Heidi Marie Vestheim og Frode Grytten på scena, og tredje kvelden improviserte Herborg Kråkevik og Linda Eide ein samtale om det å veksa opp på bygda, som var noko av det artigaste under heile festspela.
Sjur Haga
Bringeland
Sjur Haga Bringeland
er musikar og fast
musikkmeldar i Dag og Tid
Fleire artiklar
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Lewis Lapham på Lapham’s Quarterly-kontoret ved Union Square på Manhattan.
Ein lang marsj mot idiotveldet
NEW YORK: Sett frå minnestunda for Lewis Lapham ser den politiske dagsordenen i USA mindre ny ut.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Eldspåsetting og steinkasting i Ramels veg i Rosengård i Malmö. Ivar Hippe har intervjua innbyggarar i utsette bydelar i Vest-Sverige.
Foto: Johan Nilsson / TT / AP / NTB
– Det kjem til å bli stygt
Ivar Hippe fekk lyst til å sjå nærmare på dei svenske tilstandane. Etter tre års arbeid er Sverige 2024: Beretninger om et land i krise her. Staten må ta styring, seier han.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»