Etter kvinnene
Casey Affleck har godt grep om regi og skodespel i ein fin dystopi med eit kjent univers.
Far (Casey Affleck) og dotter (Anna Pniowsky) held seg helst for seg sjølve.
Foto: Cate Cameron
DRAMA / THRILLER
Regi: Casey Affleck
The Light of My Life
Med: Casey Affleck, Anna Pniowsky, Elisabeth Moss
Ein epidemi har reinska kloden for kvinner. Igjen står ei mengd menn som trugar dei få immune kvinnene. Den elleve år gamle jenta Rag (Pniowsky) og faren (Affleck) luskar rundt sørvest i Canada. Dei er helst aleine. Rag må late som ho er gut, og ho har aldri sett ei kvinne.
Tradisjon
Postapokalypsen har vore populær lenge. Det er noko kjent med The Light of My Life. Filmversjonen av Cormac McMarthys dystopi The Road er ein slektning, medan tankane streifar innom nyare sjangerfilmar som It Comes at Night og The Survivalist. Tematiske skuggar frå Menneskenes barn av Alfonso Cuarón eller serien basert på Tjenerinnens beretning av Margaret Atwood, The Handmaid’s Tale, lurer i bakgrunnen, men The Light of My Life er meir smålåten og fokuserer på far og dotter. Ein finn spor av Leave no Trace av Debra Granik, men den mest forfriskande fantasifulle varianten av «far skjuler dotter som son i eit kollapsa Nord-Amerika», er meksikanske Buy Me a Gun av Julio Hernández Cordón.
Den nye filmen til Affleck kjennest altså ikkje særleg nyskapande, men han er vellaga i alle ledd. Dramaet vekkjer tankar og skaper spenning utan store fakter.
Fag
Den unge kanadiaren Anna Pniowsky skin stille som ljoset ho er i livet til faren. Affleck er dønn solid som skodespelar, og dei fleste smårollene speglar vekta han legg på faget. Kvalitet gjennomsyrar òg fotografiet, fargane og musikken. Dei kalde, matte fargane frå kald nordamerikansk skog er flotte og står i kontrast til varmen i bilete av minne med mora (Moss). Lydbiletet er effektivt og fryktar ikkje stilla. Manuset har tydelege tematiske trådar om forholdet mellom dei to hovudfigurane. Skildringa av dynamikken mellom dei to er fin. Ein seanse med far som forklarar reproduksjon, rasisme og menstruasjon, er løyen. Snedige blikk på Noahs ark er blant bibelske referansar som gjev rikdom. Moralfilosofi møter rasjonelt, realistisk overlevingsdrama. Kjønn er diverre eit naturleg tema, og Affleck gjer det smart og fint.
The Light of My Life er ikkje den første gode filmen av sitt slag. Han blir neppe den siste.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latin-
amerikansk kultur og historie
ved Universitetet i Bergen
og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DRAMA / THRILLER
Regi: Casey Affleck
The Light of My Life
Med: Casey Affleck, Anna Pniowsky, Elisabeth Moss
Ein epidemi har reinska kloden for kvinner. Igjen står ei mengd menn som trugar dei få immune kvinnene. Den elleve år gamle jenta Rag (Pniowsky) og faren (Affleck) luskar rundt sørvest i Canada. Dei er helst aleine. Rag må late som ho er gut, og ho har aldri sett ei kvinne.
Tradisjon
Postapokalypsen har vore populær lenge. Det er noko kjent med The Light of My Life. Filmversjonen av Cormac McMarthys dystopi The Road er ein slektning, medan tankane streifar innom nyare sjangerfilmar som It Comes at Night og The Survivalist. Tematiske skuggar frå Menneskenes barn av Alfonso Cuarón eller serien basert på Tjenerinnens beretning av Margaret Atwood, The Handmaid’s Tale, lurer i bakgrunnen, men The Light of My Life er meir smålåten og fokuserer på far og dotter. Ein finn spor av Leave no Trace av Debra Granik, men den mest forfriskande fantasifulle varianten av «far skjuler dotter som son i eit kollapsa Nord-Amerika», er meksikanske Buy Me a Gun av Julio Hernández Cordón.
Den nye filmen til Affleck kjennest altså ikkje særleg nyskapande, men han er vellaga i alle ledd. Dramaet vekkjer tankar og skaper spenning utan store fakter.
Fag
Den unge kanadiaren Anna Pniowsky skin stille som ljoset ho er i livet til faren. Affleck er dønn solid som skodespelar, og dei fleste smårollene speglar vekta han legg på faget. Kvalitet gjennomsyrar òg fotografiet, fargane og musikken. Dei kalde, matte fargane frå kald nordamerikansk skog er flotte og står i kontrast til varmen i bilete av minne med mora (Moss). Lydbiletet er effektivt og fryktar ikkje stilla. Manuset har tydelege tematiske trådar om forholdet mellom dei to hovudfigurane. Skildringa av dynamikken mellom dei to er fin. Ein seanse med far som forklarar reproduksjon, rasisme og menstruasjon, er løyen. Snedige blikk på Noahs ark er blant bibelske referansar som gjev rikdom. Moralfilosofi møter rasjonelt, realistisk overlevingsdrama. Kjønn er diverre eit naturleg tema, og Affleck gjer det smart og fint.
The Light of My Life er ikkje den første gode filmen av sitt slag. Han blir neppe den siste.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latin-
amerikansk kultur og historie
ved Universitetet i Bergen
og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Kate Winslet spelar tittelrolla i ei sann historie om den banebrytande fotografen Lee Miller, som forlét eit glamorøst liv som modell for å dokumentera andre verdskrigen.
Foto: Filmweb.no
Det andre blikket
Den formeltru filmen om fotografen Lee Miller gjev eit velkome blikk på krig og kjønn.
Tormod Haugland, frå Radøy i Hordaland, forfattardebuterte som 32-åring og har sidan gitt ut ei lang rekke romanar, noveller, dikt og dramatikk.
Foto: Helge Skodvin
Livets dropar
Hauglands fabel pendlar mellom draum og røynd.
«Moren» blir løfta på plass utanfor Munch-museet i 2022.
Foto: Heiko Junge / NTB
Hvor original er «Moren» foran Munchmuseet?
Anna Fesun, «Guds moder», gjev «magisk hjelp» til hjelpelause og medvitslause ukrainarar – mot eit verdsleg vederlag.
Krig og psyke
Det er vanskeleg å vite om den nye «sigersplanen» som president Zelenskyj nyleg varsla, er ein verkeleg sigersplan eller berre ein ny freistnad på å kurere tungsinn i det ukrainske samfunnet.
Teikning: May Linn Clement
Ikkje til stades
«Kva er det han tråkker sånn for? Tenker folk. Skal han på besøk, eller hente noko? Nei, som vanleg skal han berre opp og snu.»
Papiravisa