Denne verda og dei andre

Det ser ut til at det for tida er ei vending i litteraturen frå det faktiske, personleg representative mot sanseutvidande erkjenningar med modell frå fabel og folklore. Og det verkar som om fleire forfattarar no vil finna emne og metode ein annan stad enn i spegelen.

Christian Kracht har skrive ein roman som tek til realistisk nok, med ein mann, Paul, som har busett seg ein stad på Orknøyane, og som lever av å innreia hus mellombels før sal eller utleige. Han er ekspert på å finna rett farge til interiør, og har nyleg vore til hjelp for ein hertug – som er stygt skada i andletet av ein hudsjukdom – med å finna rett raudfarge til jaktslottet hans. 

No har Paul, av eller gjennom tidsskriftet Küki, fått eit lukrativt tilbod om ein jobb ved Stavanger, der han skal måla eit gigantisk datasenter i ein perfekt kvitfarge.

Dyr eller mann?

I neste kapittel møter me den unge kvinna Ildr på jakt med pil og boge, når ho skyt eit dyr som syner seg å vera ein mann. Han overlever, og lesaren forstår at det er Paul, i ei anna tid og i ei anna verd. 

Så er me attende i den kjende verda, der Paul kjem til Stavanger og møter kontaktpersonen frå tidsskriftet, den nervøse storrøykjaren Cohen. Litt seinare er Paul i datasenteret, og då bryt det ut ein solstorm som er noko upresist skildra, då solvinden hjå Kracht strøymer mot jorda med lysfarten, noko han heldigvis ikkje gjer i røynda, ikkje eingong under Carrington-hendinga, 1.–2. september 1859. 

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare