JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

BokMeldingar

Lucy på sporet

Elizabeth Strout skriv så lett, så lett om dei djupaste laga i menneskesinnet.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Elizabeth Strout er skribent og romanforfattar, busett i New York og Maine.

Elizabeth Strout er skribent og romanforfattar, busett i New York og Maine.

Foto: Leonardo Cendamo

Elizabeth Strout er skribent og romanforfattar, busett i New York og Maine.

Elizabeth Strout er skribent og romanforfattar, busett i New York og Maine.

Foto: Leonardo Cendamo

3686
20220506
3686
20220506

Roman

Elizabeth Strout:

Åh, William!

Omsett av Hilde Rød-Larsen
Forlaget Press

I den koreanske filmen Parasitt frå 2020 flyttar ein fattig familie inn hos ein rik på uærlege premiss, og dei overtar etter kvart både huset og livet til dei rike. Eit gjennomgangsmotiv er at fattigdom kjem til uttrykk på mange vis, også på ei særeiga kroppslukt. I filmen er dette heilt konkret. Hos Strout er det ein indre, mental tilstand: Den som kjem frå fattigdom, går i evig angst for at ho rett og slett stinkar.

Elizabeth Strout fekk Pulitzer-prisen for boka om Olive Kitteridge, ei soge mange også kjenner frå TV-serien med same namn. Strouts spesialitet er å skildre komplekse menneske og krevjande tilhøve i ein lett tilgjengeleg prosa. Dessutan er ho ein meister i å skrive fram karakterar så levande at lesaren gløymer at dei ikkje er verkelege.

Fri for arroganse

Åh, William! er ei av fleire bøker om Lucy Barton. Å lese dei er som å sitte i ein fortruleg samtale med ei venninne. Denne venninna har svært mykje på hjartet. Ho legg ut om menn, barn og barndom, mødrer og svigermødrer, jobb og karriere – alt slikt venninner gjerne snakkar med kvarandre om – på eit vis som gjer at ein sit og lyttar kor lenge det skal vere.

Noko av det geniale ved framstillinga av Lucy Barton og livet hennar er at ho har nok luft og opningar i seg til at lesaren sjølv kan smette inn eigne tankar og reaksjonar. Slik er det jo nettopp i ein verkeleg god samtale, ein tenkjer: «Ja, slik er det, nett slik!» Eller: «Det har eg ikkje tenkt på før, men jau – det trur eg er heilt rett!»

Lucy er òg ein person det er fint å vere i lag med fordi ho er totalt ærleg om eigne feil og manglar. Ho er fri for arroganse. Gjennom alt ho fortel, skin personlegdomen hennar gjennom, den uendeleg komplekse personlegdomen, skiftande etter omstenda: Lucy er fri og glad, engsteleg og bunden, beskjeden, bramfri, redd, modig, dum og klok. Slik vi alle er: «Åh kjære Alle i hele denne vide verden, vi kjenner ingen, ikke en gang oss selv!»

Amerikanske draumar

Lucy Barton kom frå «ingenting», ho vart fødd inn i djup fattigdom på den amerikanske landsbygda. På notidsplanet er ho over seksti år og lever eit liv på solsida i New York. Den amerikanske draumen? Ikkje heilt, men klassereise er eit viktig tema her. Strout får fram korleis det vi ein gong kom frå, blir bestemmande for heile livet, også når det går oss godt.

Ungjenta vart redda ut av fattigdommen av ein oppmerksam lærar som sette henne på rett spor, og sidan av William. Ekteskapet deira førte Lucy inn i ei anna samfunnsklasse og til velstand, ein velstand ho sidan har auka på alle vis gjennom karrieren som vellykka forfattar. Lucy og William kom tilsynelatande frå heilt ulike verder, og samlivet vart vanskeleg. Dei skilde lag, men heldt fram som vener. Gjennom noko som nettopp gjeld opphav, og som ikkje skal røpast her, får dei brått mykje med kvarandre å gjere og drar ut på ei oppdagingsferd saman.

Ein arv frå den fattige bakgrunnen er at Lucy inst inne kjenner seg usynleg og ubetydeleg. Likevel har ho sjølvsagt stor påverknad på dei rundt seg. Denne elskelege kvinna som berre vil godt, trakkar av og til på andre. Slik vi alle gjer. Strout minner oss om at vi alle har sider som vi anten ikkje vil eller ikkje maktar å sjå. Som det heiter til slutt i boka: «Vi er alle mysterier.»

Åh, Elizabeth Strout! Gi oss meir!

Omsetjinga til Hilde Rød-Larsen er lytefri.

Hilde Vesaas

Hilde Vesaas er lektor, forfattar og fast meldar for Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Roman

Elizabeth Strout:

Åh, William!

Omsett av Hilde Rød-Larsen
Forlaget Press

I den koreanske filmen Parasitt frå 2020 flyttar ein fattig familie inn hos ein rik på uærlege premiss, og dei overtar etter kvart både huset og livet til dei rike. Eit gjennomgangsmotiv er at fattigdom kjem til uttrykk på mange vis, også på ei særeiga kroppslukt. I filmen er dette heilt konkret. Hos Strout er det ein indre, mental tilstand: Den som kjem frå fattigdom, går i evig angst for at ho rett og slett stinkar.

Elizabeth Strout fekk Pulitzer-prisen for boka om Olive Kitteridge, ei soge mange også kjenner frå TV-serien med same namn. Strouts spesialitet er å skildre komplekse menneske og krevjande tilhøve i ein lett tilgjengeleg prosa. Dessutan er ho ein meister i å skrive fram karakterar så levande at lesaren gløymer at dei ikkje er verkelege.

Fri for arroganse

Åh, William! er ei av fleire bøker om Lucy Barton. Å lese dei er som å sitte i ein fortruleg samtale med ei venninne. Denne venninna har svært mykje på hjartet. Ho legg ut om menn, barn og barndom, mødrer og svigermødrer, jobb og karriere – alt slikt venninner gjerne snakkar med kvarandre om – på eit vis som gjer at ein sit og lyttar kor lenge det skal vere.

Noko av det geniale ved framstillinga av Lucy Barton og livet hennar er at ho har nok luft og opningar i seg til at lesaren sjølv kan smette inn eigne tankar og reaksjonar. Slik er det jo nettopp i ein verkeleg god samtale, ein tenkjer: «Ja, slik er det, nett slik!» Eller: «Det har eg ikkje tenkt på før, men jau – det trur eg er heilt rett!»

Lucy er òg ein person det er fint å vere i lag med fordi ho er totalt ærleg om eigne feil og manglar. Ho er fri for arroganse. Gjennom alt ho fortel, skin personlegdomen hennar gjennom, den uendeleg komplekse personlegdomen, skiftande etter omstenda: Lucy er fri og glad, engsteleg og bunden, beskjeden, bramfri, redd, modig, dum og klok. Slik vi alle er: «Åh kjære Alle i hele denne vide verden, vi kjenner ingen, ikke en gang oss selv!»

Amerikanske draumar

Lucy Barton kom frå «ingenting», ho vart fødd inn i djup fattigdom på den amerikanske landsbygda. På notidsplanet er ho over seksti år og lever eit liv på solsida i New York. Den amerikanske draumen? Ikkje heilt, men klassereise er eit viktig tema her. Strout får fram korleis det vi ein gong kom frå, blir bestemmande for heile livet, også når det går oss godt.

Ungjenta vart redda ut av fattigdommen av ein oppmerksam lærar som sette henne på rett spor, og sidan av William. Ekteskapet deira førte Lucy inn i ei anna samfunnsklasse og til velstand, ein velstand ho sidan har auka på alle vis gjennom karrieren som vellykka forfattar. Lucy og William kom tilsynelatande frå heilt ulike verder, og samlivet vart vanskeleg. Dei skilde lag, men heldt fram som vener. Gjennom noko som nettopp gjeld opphav, og som ikkje skal røpast her, får dei brått mykje med kvarandre å gjere og drar ut på ei oppdagingsferd saman.

Ein arv frå den fattige bakgrunnen er at Lucy inst inne kjenner seg usynleg og ubetydeleg. Likevel har ho sjølvsagt stor påverknad på dei rundt seg. Denne elskelege kvinna som berre vil godt, trakkar av og til på andre. Slik vi alle gjer. Strout minner oss om at vi alle har sider som vi anten ikkje vil eller ikkje maktar å sjå. Som det heiter til slutt i boka: «Vi er alle mysterier.»

Åh, Elizabeth Strout! Gi oss meir!

Omsetjinga til Hilde Rød-Larsen er lytefri.

Hilde Vesaas

Hilde Vesaas er lektor, forfattar og fast meldar for Dag og Tid.

Strout er ein meister i å skrive fram karakterar så levande at lesaren gløymer at dei ikkje er verkelege.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Foto: Ole Berg-Rusten / NTB

Samfunn
Eva Aalberg Undheim

Eit spørsmål om kontroll

I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Foto: Samlaget

BokMeldingar
ArildBye

Ein av oss

Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB

IntervjuSamfunn
Christiane Jordheim Larsen

Nato-toppen som sa det han tenkte

Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.

Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement
Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis