Bok
Etterkrigstida varer ved
Due og drone er opplivande, påminnande, sprelsk og utmattande.
Kjartan Fløgstad debuterte i 1968 og har ein stor forfattarskap bak seg. Årets roman er nummer 16.
Foto: Julie Pike
Eg gler meg alltid over ei ny bok av Fløgstad. Få kan som han skape eit skriftspråk som utnyttar det munnlege registeret så breitt, som tek i bruk alle gamle og nye triks, som pustar nytt liv i gamle klisjear og lèt dei støyte saman og gå til grunne eller overleve i kampen med nye ordspel, blødmer og påhitt.
Mange setningar er som piskeslag. Det smell, det knitrar, det lever av gjenlyd i dei romma Fløgstad konstruerer. Så har då forfattaren òg delt boka inn i fire nokolunde jamvektige bolkar eller rom: Rom for tida som var. Rom som tida går inn i. Rom som tida har gått ut av. Rom der tida står stille. Det er gjenklangar og romklangar i alle desse, mest i sjenerande grad somtid.
Ekko frå fortida
Tidleg får vi tak i eit metafysisk eller etisk poeng: Vi lever med historia som forma etterkrigstida, etterverknaden av krigar. Ekko frå fortida bivrar inn i liv og etterliv. Og anten rollefigurane i sogene som vert fortalde, taklar det eller ei, vel å gå ut or soga, verte opportunistar eller berre overlever og flyt med, jamvel i nokre høve dannar nye alliansar eller finn noko dei avgjer for seg sjølve er kjærleiken, så er alt på vilkår av det som før har hendt.
Kjenner ein ikkje litt uhyggje ved å verte trekt inn i desse sogene, er det vanskeleg å leve seg inn i at Kcenia Nyslåttmoen til sist gjev opp der lag på lag av utmattande røynsler legg seg oppå henne. Eller at sonen Pøyken Nyslott («Chateau-Neuf», som han mellom anna spøkjer med) på forunderleg vis hanglar over i nye eksistensar stadig vekk og vert i par med Oksana Konstantinovna frå Russland.
Omfattande
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
