Bok
Djupdykk i ein usikker røyndom
Eskil Skjeldal skriv sterkt og nært om psykisk sjukdom.
Eskil Skjeldal har tidlegare skrive sakprosabøker, men debuterer no som romanforfattar.
Foto: Vegard Giskehaug
«Det var forferdelig trist, men det var først og fremst sant: Et menneske kan ikke endre et annet menneske. Det gjaldt å innse det, og slutte å håpe på kontakt.»
Dette er konklusjonen som Mikael landar på i barndomen.
Då han som vaksen mann møter i gravferda til faren, har han ikkje sett foreldra sine på 17 år. Det vert raskt klart at han har eit ustabilt sinn, og at han har vore plaga av psykisk sjukdom. Han seier: «Mye kunne gå galt i dag, jeg visste at jeg var lett å knuse. Men foreløpig var jeg altså i balanse.»
Det varer sjølvsagt ikkje. Alt før gravferda er over, smuldrar den skjøre kontrollen hans bort. Han kvervlar inn i eit kaotisk, uhandterleg sjølv, og på stutt tid spinn han ut av kontroll. Midt i vårdagane legg han seg til i senga, i mørkret. Frå sengekanten vert vi med på eit djupdykk i den særs usikre røyndomen hans.
Sakn, tvil
Dei mange tilbakeblikka viser eit livslaup som fører fram til denne mørke, urørlege våren. Oppveksten er prega av ei vag uro og eit stadig meir dominerande sakn. Foreldra står i sentrum av granskinga. Han undrar seg på om dei er glade i han. Tankane krinsar om kven han er for dei, og han saknar å verte sett som individ. Han granskar dei i løynd, men vert berre stadig meir forvirra, stundom rett ut skremd. Kven er desse menneska?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
