Brev i tid
Teikneseriealbum
Ida Larmo:
Bow & Arrow
Cappelen Damm
Det har tatt Ida Larmo eitt år å lage teikneseriealbumet Bow and Arrow. Her visualiserer ho kjensler, draumar og opplevingar frå eit anna år. Med dagbøkene sine som utgangspunkt tek ho lesarane med tilbake til 2003. Ho er 22 år og flyttar til London for å studere. Gjennom vel hundre sider i raust format utleverer Larmo seg sjølv og tankane sine på ein slik måte at mange vil kunne kjenne seg att. Humoren er enkel og livsutfordringane er ordinære, men den kunstnarlege framstillinga er overveldande.
I ei veksling mellom teikningar og akvarellar fortel Larmo om daglegliv og draumar. Kvardagen er alt anna enn glossy og strigla, slik vi lurer oss sjølve og andre til å tru i sosiale medium. Draumane, derimot, er nydelege scener i romanar frå den tida då Mr. Darcy streifa rundt i den britiske skodda. Dagboknotat og handskrivne brev supplerer replikkar og tankebobler. Kapitla er markerte med eigne, små kunstverk, som ein pjuskete sporv med ryggsekk på veg ut i verda.
Boka blir som eit brev i tid, frå den vaksne, trygge Ida til seg sjølv då ho var ung og usikker, og dermed til lesarane i målgruppa:
– Stol på deg sjølv, det kjem til å gå bra, er det som om ho trøystande vil seie, og ho legg til med ein peikefinger: – Lukka di lyt du sjølv sørgje for.
Janne Karin Støylen
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Teikneseriealbum
Ida Larmo:
Bow & Arrow
Cappelen Damm
Det har tatt Ida Larmo eitt år å lage teikneseriealbumet Bow and Arrow. Her visualiserer ho kjensler, draumar og opplevingar frå eit anna år. Med dagbøkene sine som utgangspunkt tek ho lesarane med tilbake til 2003. Ho er 22 år og flyttar til London for å studere. Gjennom vel hundre sider i raust format utleverer Larmo seg sjølv og tankane sine på ein slik måte at mange vil kunne kjenne seg att. Humoren er enkel og livsutfordringane er ordinære, men den kunstnarlege framstillinga er overveldande.
I ei veksling mellom teikningar og akvarellar fortel Larmo om daglegliv og draumar. Kvardagen er alt anna enn glossy og strigla, slik vi lurer oss sjølve og andre til å tru i sosiale medium. Draumane, derimot, er nydelege scener i romanar frå den tida då Mr. Darcy streifa rundt i den britiske skodda. Dagboknotat og handskrivne brev supplerer replikkar og tankebobler. Kapitla er markerte med eigne, små kunstverk, som ein pjuskete sporv med ryggsekk på veg ut i verda.
Boka blir som eit brev i tid, frå den vaksne, trygge Ida til seg sjølv då ho var ung og usikker, og dermed til lesarane i målgruppa:
– Stol på deg sjølv, det kjem til å gå bra, er det som om ho trøystande vil seie, og ho legg til med ein peikefinger: – Lukka di lyt du sjølv sørgje for.
Janne Karin Støylen
Fleire artiklar
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.
Foto: Marcel Leliënhof
Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten
Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.
Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.
Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB
Pengegaloppen i ferjetoppen
Det står ei Norled-ferje her og ei Torghatten-ferje der – innstilte. Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»