Ærleg om kjærleik og sorg
Uten navn er fragmentarisk, men truverdig rapportteater.
Nationaltheatret / Østfold kulturutvikling:
Fredrik Høyer og Mattis Herman Nyquist:
Uten navn
Scenografi/lysdesign: Øyvind Wangensteen
Komponist: Gaute Tønder
Teater bygt på research er ein sjanger som har fått ein framskoten posisjon i kulturlivet vårt. Kan hende lever vi i ei tid med så mykje medieinformasjon at vi stundom treng eit kunstnarblikk på dagsrøynda for at ho skal vedkome oss.
Framsyninga Høyer og Nyquist har laga, og som no går på Nationaltheatret, gir eit fokus på etterlatne etter rusmisbrukarar. Fire skodespelarar fortel, stort sett i monologparti, om bitre, hjarteskjerande røynsler med sine næraste, det meste direkte teke frå intervju med dei det galdt. Trass i overtydande autentisitetsfaktor vert stykket delvis for fragmentarisk til at det kan gripe oss heile tida, men når det grip, grip det til gagns.
Anne Marie Ottersen, Nils Jørgen Kaalstad, Gine Cornelia Pedersen og Alfred Ekker Strande har alle den personleg appellerande varmen på plass, og dei held uttrykket stramt og klårt både i monologane og overgangssekvensane. Scenografien er ein bakvegg med lysrøyr i skiftande farger, og musikken gir det heile eit hardt, melankolsk lydteppe. I denne søte førjulstida kan nok det vere noko til ettertanke.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Nationaltheatret / Østfold kulturutvikling:
Fredrik Høyer og Mattis Herman Nyquist:
Uten navn
Scenografi/lysdesign: Øyvind Wangensteen
Komponist: Gaute Tønder
Teater bygt på research er ein sjanger som har fått ein framskoten posisjon i kulturlivet vårt. Kan hende lever vi i ei tid med så mykje medieinformasjon at vi stundom treng eit kunstnarblikk på dagsrøynda for at ho skal vedkome oss.
Framsyninga Høyer og Nyquist har laga, og som no går på Nationaltheatret, gir eit fokus på etterlatne etter rusmisbrukarar. Fire skodespelarar fortel, stort sett i monologparti, om bitre, hjarteskjerande røynsler med sine næraste, det meste direkte teke frå intervju med dei det galdt. Trass i overtydande autentisitetsfaktor vert stykket delvis for fragmentarisk til at det kan gripe oss heile tida, men når det grip, grip det til gagns.
Anne Marie Ottersen, Nils Jørgen Kaalstad, Gine Cornelia Pedersen og Alfred Ekker Strande har alle den personleg appellerande varmen på plass, og dei held uttrykket stramt og klårt både i monologane og overgangssekvensane. Scenografien er ein bakvegg med lysrøyr i skiftande farger, og musikken gir det heile eit hardt, melankolsk lydteppe. I denne søte førjulstida kan nok det vere noko til ettertanke.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid
Fleire artiklar
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement
«Me har ikkje grunnlag for å seia at bokmålsbrukarar har kvassare penn enn andre, men nokre av dei evnar å kløyva kvass i to.»
Gjennom Hitlers progagandaminister Joseph Goebbels får vi eit innblikk i sanninga bak Nazi-Tysklands propagandamaskin.
Foto: Another World Entertainment
Propaganda på agendaen
Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.
Ein mann med tomlar opp i ruinane i ein forstad sør i Beirut etter at fredsavtalen mellom Hizbollah og Israel vart gjeldande 27. november.
Foto: Mohammed Yassin / Reuters / NTB
Fredsavtale med biverknader
Avtalen mellom Israel og Libanon kan få vidtrekkjande konsekvensar.