Musikk
Arkivet: 75 år sidan «Boogie Chillen»
John Lee Hooker (1917–2001).
Foto via Wikimedia Commons
Under og etter andre verdskrigen forlét ein million afroamerikanarar rasediskrimineringa og plantasjane i det djupe sør. Det var jobbar i storbyane og industrien i nord, og musikarar som var vaksne opp med den akustiske countrybluesen som blei elektrifisert, begynte å spele elektrisk down home-blues i møtet med storbyjungelen.
Chicago skapte mange bluesstjerner. Detroit fekk John Lee Hooker. I Mississippi hadde han sunge i kyrkja og lært ein sterkt rytmisk éinakkords gitarstil av stefaren Willie Moore. Tekstane var ofte improviserande talkin’ blues – starten på rap.
I september 1948 var Hooker i platestudio. Kassegitaren hans har pickupkopling til forsterkar. Produsenten Bernie Bessman plasserte ein pall med mikrofon under den trampande foten til Hooker. Ein høgtalar i tilstøytande rom sende lyden vidare til studiohøgtalar framfor gitaren til Hooker. Det lét som eit heilt band. Songen heitte «Boogie Chillen» med oppfordring til alle om å feire livet, musikken og storbyen – ei pionerinnspeling av elektrisk gitar med eit monsterriff som blei malen til «La Grange», signaturlåten til Z.Z. Top og ein million andre låtar.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
