16. april 1957
Olav H. Hauge-dagbøkene: «Det er fåe diktarar eg har synest so godt um som Nerval, alt frå eg lærde nokre av dikti hans å kjenna.»
Diktaren har idag teke over profeten og presten si rolle; det er fåe som skynar at det forpliktar. Siste vika har eg lese igjenom Asbjørn Aarnes si bok um Gérard de Nerval. Eg har sjeldan eller aldri lese noko bok um ein diktar med so stor interesse.
Eg har havt hug å skriva nokre ord um den boki, ikkje berre her, men for andre, i eit blad. Ja, eg har lært mykje um Nerval og diktingi hans, so Aarnes skal ha takk. Han er ikkje sjølv lyrikar, men syner at han har grundig kjennskap til korleis ein diktar arbeider.
Det er fåe diktarar eg har synest so godt um som Nerval, alt frå eg lærde nokre av dikti hans å kjenna. Desse einfelde odane, so friske og klåre og med so rein ein tone! Ja, det er tonen i dikti til Nerval som fyrst slær ein.
Ta berre det vesle diktet um fuglane i skogen og «Avril», – det siste minner um eit målarstykke av Renoir: «Une Allée du Luxembourg» eller det makelause «Chanson Gothique», «Cydalises», og fyrst og fremst «Fantaisie», men det kvardagslege «La Cousine» syner han kunde gjera dikt av småting òg.
Sonettane er noko for seg sjølv, serleg då «Myrtho», «Delfica» og «Artémis». Og eg er takksam for Aarnes har gjeve seg so god tid med å tyda og greida ut um desse dikti. Dei er i grunnen ikkje vanskelege reint språkleg set, burtsett frå mykje mytologisk stoff, men dei er vanskelege fordi dei arbeider med so veldige emne, summen av eit liv i strid og draum!
Dante. Det skulde vore gildt å lesa Dante, men det fær aldri eg, for italiensk lærer eg ikkje, – og trur ikkje det er gagn i at eg byrjar heller. Eliot vert aldri trøytt av å prisa Dante, ja, han meiner engelsk har ikkje maken, ikkje ein slik språkkunstnar og medviten verse-byggjar. Milton kjem nærast, meiner han.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Diktaren har idag teke over profeten og presten si rolle; det er fåe som skynar at det forpliktar. Siste vika har eg lese igjenom Asbjørn Aarnes si bok um Gérard de Nerval. Eg har sjeldan eller aldri lese noko bok um ein diktar med so stor interesse.
Eg har havt hug å skriva nokre ord um den boki, ikkje berre her, men for andre, i eit blad. Ja, eg har lært mykje um Nerval og diktingi hans, so Aarnes skal ha takk. Han er ikkje sjølv lyrikar, men syner at han har grundig kjennskap til korleis ein diktar arbeider.
Det er fåe diktarar eg har synest so godt um som Nerval, alt frå eg lærde nokre av dikti hans å kjenna. Desse einfelde odane, so friske og klåre og med so rein ein tone! Ja, det er tonen i dikti til Nerval som fyrst slær ein.
Ta berre det vesle diktet um fuglane i skogen og «Avril», – det siste minner um eit målarstykke av Renoir: «Une Allée du Luxembourg» eller det makelause «Chanson Gothique», «Cydalises», og fyrst og fremst «Fantaisie», men det kvardagslege «La Cousine» syner han kunde gjera dikt av småting òg.
Sonettane er noko for seg sjølv, serleg då «Myrtho», «Delfica» og «Artémis». Og eg er takksam for Aarnes har gjeve seg so god tid med å tyda og greida ut um desse dikti. Dei er i grunnen ikkje vanskelege reint språkleg set, burtsett frå mykje mytologisk stoff, men dei er vanskelege fordi dei arbeider med so veldige emne, summen av eit liv i strid og draum!
Dante. Det skulde vore gildt å lesa Dante, men det fær aldri eg, for italiensk lærer eg ikkje, – og trur ikkje det er gagn i at eg byrjar heller. Eliot vert aldri trøytt av å prisa Dante, ja, han meiner engelsk har ikkje maken, ikkje ein slik språkkunstnar og medviten verse-byggjar. Milton kjem nærast, meiner han.
Fleire artiklar
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
Ruslan Gorovij sender pengane han tener som artist, heim til Kyiv, der vener kjøper vedlass til ukrainarar som treng varme i vinter.
Foto: Ukrainian online sales
Eit nytt lovframlegg som legg opp til at det skal bli straffbart å selje ulovleg hogd skog, vil ikkje minst råke folk i øydelagde hus.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.