Varsku her, Unesco der
Den siste veka har vi sett fleire negative følgjer av turisme i media. Dagbladet har intervjua siddisar frå trehusmiljøet i Stavanger som er lei av nærgåande cruiseturistar som ikkje respekterer privatlivet deira. Cruiseskipet ligg som ein vegg mot fjorden, og røyken sotar ned husa. Om cruiseskipa etter kvart går på batteri, løyser ikkje det problemet med turistar som trur dei er på museum i bustadstrok.
Turisthatet veks i europeiske byar. Dels fordi innbyggjarar misser bustadene sine når huseigarar vil tene ekstra pengar på turistar. Dels fordi turismen fører med seg ekstra slitasje og forsøpling. Dels fordi mange turistar gløymer at dei er i ein by og ikkje på badestranda. I Venezia vert det skrive ut bøter til turistar som går med berr overkropp.
Mange land slit med masseturisme eller såkalla overturisme. I Lijiang mellom Tibet og Kina vert innbyggjarane fortrengde av millionar av turistar årleg, skriv Le Monde. Turistar går i kø til Preikestolen, Macchu Picchu og fjellet Uluru i Australia. Etter ynske frå det australske urfolket vert det forbod mot å klatre i det heilage fjellet frå oktober i år, skriv VG. I sommar strøymer så mange turistar til at infrastrukturen sviktar.
Verdsarvkomiteen i Unesco var nyleg samla i Baku i Aserbajdsjan. Der sette komiteen 29 nye stader på verdsarvlista. Komiteen vurderte òg statusen til 166 noverande verdsarvstader: seks risikerte å hamne på lista over truga verdsarvstader, to kunne misse statusen.
Verdsarvoppdraget til Unesco er mellom anna å tilby naudhjelp til verdsarvstader i fare og oppmuntre til internasjonalt samarbeid om vern av kultur- og naturarven i verda. No kan det paradoksalt nok sjå ut som verdsarvstatusen fører til det motsette somme stader: meir slitasje enn vern.
Det er verdsarvstadene sjølve som har ansvaret for å ta vare på verdsarven. Kan hende bør verdsarvkomiteen stille strengare krav og ta verdsarvstatusen frå fleire i håp om å stagge hordane av turistar som følgjer straumen.
Tiril Rem
Med denne utgåva tek Dag og Tid ferie. Neste utgåve kjem fredag 9. august. Vi ynskjer lesarane våre god sommar!
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Den siste veka har vi sett fleire negative følgjer av turisme i media. Dagbladet har intervjua siddisar frå trehusmiljøet i Stavanger som er lei av nærgåande cruiseturistar som ikkje respekterer privatlivet deira. Cruiseskipet ligg som ein vegg mot fjorden, og røyken sotar ned husa. Om cruiseskipa etter kvart går på batteri, løyser ikkje det problemet med turistar som trur dei er på museum i bustadstrok.
Turisthatet veks i europeiske byar. Dels fordi innbyggjarar misser bustadene sine når huseigarar vil tene ekstra pengar på turistar. Dels fordi turismen fører med seg ekstra slitasje og forsøpling. Dels fordi mange turistar gløymer at dei er i ein by og ikkje på badestranda. I Venezia vert det skrive ut bøter til turistar som går med berr overkropp.
Mange land slit med masseturisme eller såkalla overturisme. I Lijiang mellom Tibet og Kina vert innbyggjarane fortrengde av millionar av turistar årleg, skriv Le Monde. Turistar går i kø til Preikestolen, Macchu Picchu og fjellet Uluru i Australia. Etter ynske frå det australske urfolket vert det forbod mot å klatre i det heilage fjellet frå oktober i år, skriv VG. I sommar strøymer så mange turistar til at infrastrukturen sviktar.
Verdsarvkomiteen i Unesco var nyleg samla i Baku i Aserbajdsjan. Der sette komiteen 29 nye stader på verdsarvlista. Komiteen vurderte òg statusen til 166 noverande verdsarvstader: seks risikerte å hamne på lista over truga verdsarvstader, to kunne misse statusen.
Verdsarvoppdraget til Unesco er mellom anna å tilby naudhjelp til verdsarvstader i fare og oppmuntre til internasjonalt samarbeid om vern av kultur- og naturarven i verda. No kan det paradoksalt nok sjå ut som verdsarvstatusen fører til det motsette somme stader: meir slitasje enn vern.
Det er verdsarvstadene sjølve som har ansvaret for å ta vare på verdsarven. Kan hende bør verdsarvkomiteen stille strengare krav og ta verdsarvstatusen frå fleire i håp om å stagge hordane av turistar som følgjer straumen.
Tiril Rem
Med denne utgåva tek Dag og Tid ferie. Neste utgåve kjem fredag 9. august. Vi ynskjer lesarane våre god sommar!
Fleire artiklar
Laila Goody, Maria Ómarsdóttir Austgulen, Trond Espen Seim og John Emil Jørgenrud i nachspielet frå helvete som stykket til Edward Albee blir kalla.
Foto: Erika Hebbert
Sterkt om livsløgn og overleving
Gode skodespelarprestasjonar i intens kamp på liv og død.
Den nye statsministeren i Frankrike, Michel Barnier, blir klappa inn av den utgåande, Gabriel Attal, i ein seremoni på Hôtel Matignon i Paris 5. september.
Foto: Stephane De Sakutin / Reuters / NTB
Ny statsminister med gjeld, utan budsjett
No lyt alt skje raskt i fransk politikk for å avverje nye kriser.
Justis- og beredskapsminister Emilie Enger Mehl på veg til pressetreffet om motarbeiding av kriminalitet. Også statsminister Jonas Gahr Støre og finansminister Trygve Slagsvold Vedum deltok.
Foto: Thomas Fure / NTB
– No ser me effekten av færre politifolk
Det er mykje regjeringa kunne gjort som dei ikkje har gjort. Me er ikkje imponerte, seier Helge André Njåstad (FrP).
Den oppdaterte boka om rettens ironi er ei samling av tekstar frå Rune Slagstad gjennom førti år.
Foto: André Johansen / Pax Forlag
Jussen som styringsverktøy
Rettens ironi, no i fjerde og utvida utgåve, har for lengst blitt ein klassikar i norsk idé- og rettshistorie.
Finn Olstad har doktorgrad i historie og er tidlegare professor ved Seksjon for kultur og samfunn ved Noregs idrettshøgskule.
Foto: Edvard Thorup
Det nye klassesamfunnet
Finn Olstads nye bok er eit lettlese innspel til ei sårt tiltrengd innsikt i skilnaden mellom fakta og ideologi.
Papiravisa