Ville fast væpning av politiet kunne ha hindra dei tragiske drapa på Kongsberg? Det kan vi sjølvsagt ikkje svara på før heile hendinga, og politiets rolle på staden, er kartlagd i detalj.

Men drapa aktualiserer likevel på nytt spørsmålet om væpning av politiet. Og om opplæringa og kulturen internt i politiet gjer at dei er for avventande til å ta i bruk våpen og skyta mot folk i kritiske situasjonar.

Politiets Fellesforbund ynskjer væpning av politiet. Det er eit synspunkt ein skal ta på alvor når det kjem frå folk som lever med problemstillinga til dagleg. Særleg når ein ser at trugselbiletet har endra seg til det verre det siste tiåret, noko som har ført til mange periodar med mellombels væpning av politiet. Noreg er dessutan snart åleine i verda om å ha eit politi som ikkje ber våpen fast på kroppen.

Likevel bør ein halda fast ved at politiet ikkje har våpen på seg i vanleg teneste, men berre har med seg våpen i politibilane til bruk i naudsituasjonar og etter ordrar.

Dette synet vart støtta på nytt etter at væpnings­utvalet kom med den offentlege utgreiinga Politi og bevæpning – Legalitet, nødvendighet, forholdsmessighet og ansvarlighet i 2017. Berre éin i utvalet føreslo at politiet til kvar tid kan bera med seg uladd våpen på kroppen.

Det er ein stor kvalitet ved det norske samfunnet at politiet berre ber våpen i særskilde tilfelle. Det gjev politiet eit sivilt preg, noko som kan bidra til at færre kriminelle skaffar seg våpen. Dessutan minskar det sjansane for at politiet skadar eller drep folk ved eit uhell, eller at våpenbruken synte seg å vera unødvendig og basert på feilvurderingar.

Svein Gjerdåker