Nasjonalt kompromiss
Arbeidarpartiet, SV, Raudt, Venstre og MDG vil no alle fjerna abortnemndene og i praksis innføra sjølvvald abort fram til veke 18. Raudt og SV går endå lenger og vil flytta grensa for sjølvvald abort «til dagens yttergrense for lovlig abort», som i dag er 22 veker under visse medisinske vilkår.
Raudt og SVs framlegg bør avvisast klart og tydeleg. Abort så kort tid før fosteret er levedyktig, må avgjerast av medisinsk personell. Framlegget frå dei andre partia om å avvikla nemndene før veke 18, er meir problematisk.
Det er fleire gode argument for at den gravide kvinna sjølv må få gjera det endelege valet. Det er ho som kjenner situasjonen best. Dessutan kan eit møte i ei nemnd i seg sjølv vera ei auka belastning på gravide kvinner i ein vanskeleg situasjon. Då kan det vera betre at kvinnene heller får råd og rettleiing av kvalifisert personell, men at dei sjølve må få ta den endelege avgjersla.
SV viser til at nemndene i 2020 avslo berre 10 av dei 377 søknadene om abort mellom veke 12 og 18. Etter klager stod ein att med to avslag. I praksis vart altså ønsket til kvinna følgt i 99,5 prosent av tilfella.
Kva skal ein då med nemndene? Her er det verdt å lytta til SV-veteranen Kjellbjørg Lunde. I eit intervju med NRK denne veka samanliknar ho abortspørsmålet med retten til aktiv dødshjelp, og seier at det ikkje er vi som einskildindivid, eller nokon i familien, som skal avgjera om ei behandling skal avsluttast når døden nærmar seg.
Ho meiner at vi ikkje bør individualisera abortspørsmålet for mykje, men at samfunnet må ha eit ord med i laget. Lunde meiner at ordninga med dei eksisterande nemndene fungerer bra, og at kvinna i dag i praksis avgjer spørsmålet om abort eller ikkje, men at det juridiske vert avgjort av nemnda.
Dette er fornuftig sagt av Lunde og burde vore førande for vedtaka i SV og Arbeidarpartiet. Bruken av nemnder etter veke 12 er ikkje uproblematisk, men har vore eit nasjonalt kompromiss som tek omsyn til både kompleksiteten i saka, rettsvernet til fosteret og sjølvråderetten til kvinna. Det har gjort at abortlova har hatt brei tverrpolitisk støtte.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Arbeidarpartiet, SV, Raudt, Venstre og MDG vil no alle fjerna abortnemndene og i praksis innføra sjølvvald abort fram til veke 18. Raudt og SV går endå lenger og vil flytta grensa for sjølvvald abort «til dagens yttergrense for lovlig abort», som i dag er 22 veker under visse medisinske vilkår.
Raudt og SVs framlegg bør avvisast klart og tydeleg. Abort så kort tid før fosteret er levedyktig, må avgjerast av medisinsk personell. Framlegget frå dei andre partia om å avvikla nemndene før veke 18, er meir problematisk.
Det er fleire gode argument for at den gravide kvinna sjølv må få gjera det endelege valet. Det er ho som kjenner situasjonen best. Dessutan kan eit møte i ei nemnd i seg sjølv vera ei auka belastning på gravide kvinner i ein vanskeleg situasjon. Då kan det vera betre at kvinnene heller får råd og rettleiing av kvalifisert personell, men at dei sjølve må få ta den endelege avgjersla.
SV viser til at nemndene i 2020 avslo berre 10 av dei 377 søknadene om abort mellom veke 12 og 18. Etter klager stod ein att med to avslag. I praksis vart altså ønsket til kvinna følgt i 99,5 prosent av tilfella.
Kva skal ein då med nemndene? Her er det verdt å lytta til SV-veteranen Kjellbjørg Lunde. I eit intervju med NRK denne veka samanliknar ho abortspørsmålet med retten til aktiv dødshjelp, og seier at det ikkje er vi som einskildindivid, eller nokon i familien, som skal avgjera om ei behandling skal avsluttast når døden nærmar seg.
Ho meiner at vi ikkje bør individualisera abortspørsmålet for mykje, men at samfunnet må ha eit ord med i laget. Lunde meiner at ordninga med dei eksisterande nemndene fungerer bra, og at kvinna i dag i praksis avgjer spørsmålet om abort eller ikkje, men at det juridiske vert avgjort av nemnda.
Dette er fornuftig sagt av Lunde og burde vore førande for vedtaka i SV og Arbeidarpartiet. Bruken av nemnder etter veke 12 er ikkje uproblematisk, men har vore eit nasjonalt kompromiss som tek omsyn til både kompleksiteten i saka, rettsvernet til fosteret og sjølvråderetten til kvinna. Det har gjort at abortlova har hatt brei tverrpolitisk støtte.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE
Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.
Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.
Foto: Ymer Media
At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.