Meir til Forsvaret
Etter den russiske fullskalainvasjonen av Ukraina har utgiftene til våpen og militærutstyr auka drastisk i Europa. Vi er vitne til ei enorm opprusting og militarisering som kjem til å halda fram i årevis. Ukraina-krigen er eit historisk tidsskilje i internasjonal politikk som har konsekvensar langt utover den konkrete krigen i Ukraina.
Innstillinga frå forsvarskommisjonen som kom denne veka, er eit døme på det. Kommisjonen slår alarm: «Det er behov for en omfattende satsing på sikkerhet, forsvar og beredskap.» Dei vil dobla forsvarsbudsjettet frå 76 milliardar til 146 milliardar over ein tiårsperiode.
Ting endrar seg fort i internasjonal politikk. Den førre forsvarskommisjonen, som la fram innstillinga si i 1992 og var leidd av Kåre Willoch, hadde ei heilt anna tilnærming: «I 1990-årene vil europeisk sikkerhet i større grad være et spørsmål om politisk organisering […] i mindre grad et spørsmål om bruk av militære virkemidler.»
Willoch og kommisjonen hans meinte at «i steden for faren for militær aggresjon har andre faktorer trådt frem som større utfordringer». I 1990-åra var det dei sosiale, økonomiske og etniske problema i Europa som måtte løysast.
Svaret til kommisjonen i 1992 var ei redusering av Forvarets krigsstyrke frå 326.000 personar til 215.000 i 2008. SVs representant i kommisjonen ville ha ein endå større reduksjon av Forsvaret enn fleirtalet. Historia har synt at det var SV som til slutt fekk gjennomslag. I dag har Forsvaret ein disponibel krigsstyrke på 70.000 personar.
Årets rapport må drøftast grundig i lag med ein debatt om Noregs tryggingspolitiske situasjon. Det trengst meir pengar til Forsvaret. Europa og Noreg må ta eit større ansvar for eigen tryggleik. Eit strakstiltak er å syta for at dei militære kapasitetane vi alt har, verkar og kan nyttast slik dei er meint. Men summane Forsvarskommisjonen ber om, kjem ikkje til å verta realiserte. Ei slik enorm satsing på Forsvaret vil i for stor grad gå ut over andre tiltak.
For det er nok å bruka pengar på. Akkurat no bør Noreg bidra med meir luftvern til Ukraina. Sist helg sende Russland nye rakettar over landet, med fleire sivile tap som resultat. Som i byen Uman der russiske missil skotne ut frå Kaspihavet trefte ei bustadblokk og drap fleire. Eit godt luftvern er avgjerande for å motverka den russiske terrorbombinga.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Etter den russiske fullskalainvasjonen av Ukraina har utgiftene til våpen og militærutstyr auka drastisk i Europa. Vi er vitne til ei enorm opprusting og militarisering som kjem til å halda fram i årevis. Ukraina-krigen er eit historisk tidsskilje i internasjonal politikk som har konsekvensar langt utover den konkrete krigen i Ukraina.
Innstillinga frå forsvarskommisjonen som kom denne veka, er eit døme på det. Kommisjonen slår alarm: «Det er behov for en omfattende satsing på sikkerhet, forsvar og beredskap.» Dei vil dobla forsvarsbudsjettet frå 76 milliardar til 146 milliardar over ein tiårsperiode.
Ting endrar seg fort i internasjonal politikk. Den førre forsvarskommisjonen, som la fram innstillinga si i 1992 og var leidd av Kåre Willoch, hadde ei heilt anna tilnærming: «I 1990-årene vil europeisk sikkerhet i større grad være et spørsmål om politisk organisering […] i mindre grad et spørsmål om bruk av militære virkemidler.»
Willoch og kommisjonen hans meinte at «i steden for faren for militær aggresjon har andre faktorer trådt frem som større utfordringer». I 1990-åra var det dei sosiale, økonomiske og etniske problema i Europa som måtte løysast.
Svaret til kommisjonen i 1992 var ei redusering av Forvarets krigsstyrke frå 326.000 personar til 215.000 i 2008. SVs representant i kommisjonen ville ha ein endå større reduksjon av Forsvaret enn fleirtalet. Historia har synt at det var SV som til slutt fekk gjennomslag. I dag har Forsvaret ein disponibel krigsstyrke på 70.000 personar.
Årets rapport må drøftast grundig i lag med ein debatt om Noregs tryggingspolitiske situasjon. Det trengst meir pengar til Forsvaret. Europa og Noreg må ta eit større ansvar for eigen tryggleik. Eit strakstiltak er å syta for at dei militære kapasitetane vi alt har, verkar og kan nyttast slik dei er meint. Men summane Forsvarskommisjonen ber om, kjem ikkje til å verta realiserte. Ei slik enorm satsing på Forsvaret vil i for stor grad gå ut over andre tiltak.
For det er nok å bruka pengar på. Akkurat no bør Noreg bidra med meir luftvern til Ukraina. Sist helg sende Russland nye rakettar over landet, med fleire sivile tap som resultat. Som i byen Uman der russiske missil skotne ut frå Kaspihavet trefte ei bustadblokk og drap fleire. Eit godt luftvern er avgjerande for å motverka den russiske terrorbombinga.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Kunnskapsminister Kari Nessa Nordtun (Ap) la nyleg fram ei stortingsmelding for 5. til 10. trinn i grunnskulen. Der opnar ho for eit ordskifte om språkfaga i ungdomsskulen.
Foto: Lise Åserud / NTB
Språkfag i spel
Kunnskapsministeren vil gje fleire elevar høve til å velje arbeidslivsfag. Lærarar åtvarar mot å la det gå på kostnad av språkopplæringa.
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.
I hamnebassenget om lag her lét Dia í Geil seg døype grytidleg ein kald oktobersøndag for snart 150 år sidan. Det var starten på vekkinga som gjorde Brø¿rasamkoman til eit livskraftig samfunn som framleis styrer mykje på Færøyane.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Om Gud og lausriving
Siste dag i oktober i 1880 lét Dia í Geil seg døype i hamnebassenget i Tórshavn, og etter det skulle Færøyane aldri bli det same.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Lewis Lapham på Lapham’s Quarterly-kontoret ved Union Square på Manhattan.
Ein lang marsj mot idiotveldet
NEW YORK: Sett frå minnestunda for Lewis Lapham ser den politiske dagsordenen i USA mindre ny ut.