Året 2023 vert hugsa for massakren til Hamas, den israelske invasjonen og bombinga av Gaza – og Russlands framhald av krigen i Ukraina. To konfliktar med store menneskelege lidingar. To konfliktar som vil halda fram i mange år, og som vi sjølvsagt skal halda fram med å skriva om.

Men Erling Folkvords reportasje frå ein flyktningleir i Nord-Syria, nær grensa til Tyrkia, minner oss på nytt om at verda er full av konfliktar og flyktningleirar. Har du høyrt om Wa Shaw Kani-leiren? Ikkje vi heller. Men i den leiren i Nord-Syria bur det like mange som på Hamar.

Du finn tilsvarande leirar i Sudan, Burkina Faso, Kongo, Venezuela, El Salvador med mange fleire. Flyktningrådet har lista opp dei største i verda. Mellom dei er Kakuma-leiren i Kenya med 184.000 flyktningar frå Sør-Sudan og Somalia, Zaatari-leiren i Jordan med 78.000 flyktningar frå Syria, Katumba-leiren i Tanzania med 66.000 flyktningar frå Burundi, Panian-leiren i Pakistan med 62.000 flyktningar frå Afghanistan.

Desse leirane og konfliktane får lite merksemd. Det har konsekvensar. Det fører til færre internasjonale initiativ for å få til ei løysing på desse konfliktane. Og det fører til mindre pengar som kan betra situasjonen for dei som bur i leirane. Flyktningrådet hevdar at for kvar krone gjevarlanda gav i naudhjelp i Ukraina, vart det gjeve 25 øre til verdas ti mest neglisjerte kriseområde.

Dette er ikkje noko nytt. Og realistisk sett er det vanskeleg å få gjort noko med. Vi les mindre om konfliktar og elende som varer år etter år, og som vi ikkje har eit nært tilhøve til. Krigen i Ukraina råkar oss meir enn situasjonen i Burkina Faso. Kampen om merksemda er brutal. Likevel har media, inklusive Dag og Tid, plikt til å gje meir merksemd til dei mange konfliktane og flyktningleirane i verda.

Svein Gjerdåker

Dag og Tid ønskjer alle ei god jul og eit godt nytt år i vente.
Neste avis kjem 5. januar.