Grove valdssaker vert liggjande på vent hos politiet i månadsvis, ja, i over over eit år. NRK har i sommar dokumentert alvorlege problem med gjennomføringa av politireforma. 11 av 12 distrikt har varsla om låg bemanning og saker som hopar seg opp. Det er stor mangel på etterforskarar og juristar til handsama kriminalsakene på ein god måte.

Ein trur knapt det er sant at den norske politietaten og rettsstaten skal slita på denne måten. Det er svært alvorleg at ein av grunnpilarane i eit godt og velfungerande samfunn – fridom frå kriminalitet – er utfordra så sterkt som dette. Vi er lærte opp til å tru at alle kriminalsaker av eit visst alvor vert prioriterte, og at politiet har nok ressursar til å syta for det. Det har dei ikkje i dag.

Fyrste steg for å få gjort noko med eit problem er å vedgå at eit har eit problem. Diverre startar problema alt her. Politidirektøren sa til NRK tidlegare i sommar at «det står bra til i Politi-Norge». Det er vanskeleg å skjøna at han kan vera rette person i stillinga som politidirektør.

Regjeringa fylgjer opp med å tona ned problema. Til NRK svarar Justis- og beredskapsdepartementet at gjennomføringa av reforma «byr på noen utfordringer», men at dei tek utfordringane «på største alvor».

«Byr på noen utfordringer.» Slik talar folk som vi tona ned problemet. Det vekkjer ikkje tillit. Ifylgje Politidirektoratet skal den positive effekten av den nye politireforma gjera seg gjeldande mellom 2018–2020. Så langt er det ingen grunn til å tru på det. Det positive er at riksadvokaten har skjøna problemet. Etter eit møte med politjuristane denne veka seier han at «det er en alvorlig situasjon som beskrives».

Skal opposisjonen på Stortinget setja søkjeljos på ei sak i haust, bør det vera denne. Frp, som sit med justisministeren på femte året, er for sin del i ferd med å melda seg ut som eit truverdig lov og orden-parti.

Svein Gjerdåker