Vodka
Mindre smak, meir funksjon.
Ikkje vatn, men alkohol med minst mogleg smak. Slik skal vodka helst vere.
Foto: Rogelio V. Solis / AP / NTB scanpix
Denne historia byrjar på botnen av ei kiste full av gamle synder. Som i dei fleste slike kister verken fortener eller forventar brorparten av innhaldet nokon plass på trykk. Ei overraskande full lita flaske skal likevel sjåast nærare på.
Flaska har merkelappen Hot n’Sweet. Hot n’Sweet er vodka med oppløyste tyrkiske pepardrops. Sidan det er ei væske med over 2 prosent alkohol, treng ikkje produsenten presentere innhaldet i flaska i nokon detalj. Når produsenten likevel har valt å gjere det, er det altså all grunn til å tru at han ikkje har noko å skjule. Difor vert eg overraska over å lese at vodkaen i flaska er produsert av melasse.
For melasse – dette brune, seige restproduktet av sukkerrøyr – er pressa tom for den lettflytande sukkerjuicen. Det er då råstoff for rom og cachaça, ikkje vodka? Vodka, den russiske måten å seie at noko ikkje er vatn på, er det produsert på ei eller anna form for korn – eller i verste fall potet?
Feil. Vodka kan vere produsert på kva som helst slags vegetabil som inneheld ei viss mengd sukker eller stivelse. Måten amerikanske styresmakter definerer vodka på, seier det meste om kvifor det er slik: Vodka er etanolalkohol «utan distinktiv karakter, aroma, smak eller farge».
Smaklaust mål
Vodka skal altså verken smake eller lukte noko. Ein vodka skal ikkje skilje seg frå ein annan vodka. Det einaste han skal gjere, er å bere med seg kring 40 alkoholprosent til kroppen, der han kan bryte ned levra og gjere hovudet ko-ko. Når ein får det presentert slik, vert det nærast løye å ikkje stille spørsmål ved om verda verkeleg treng eit slikt produkt?
Ein kan vidare spørje korleis ein i det heile får det til: Korleis kan potet smake identisk med sukker eller rug? Det spørsmålet er enklare å svare på: Gjennom ein kontinuerleg destillasjonsprosess får ein ut ein særs rein alkohol – med lite plass til overs for smaksstoff. Vodka vert gjerne destillert to–tre gonger før alkoholen vert filtrert og filtrert heilt til alt anna enn alkohol og vatn er vekk.
Så kvifor har vi meir enn eitt vodkamerke – om dei ikkje skil seg frå kvarandre i smak? Det vert hevda at vatnet som vert brukt, spelar ei rolle for smaken: Alkohol vert fanga i vatnet i ei form for hydrat som skal stimulere smakssansen vår meir enn berre det same vatnet og den same alkoholen ville gjort. Men om ordet «snobberi» har noko i matverda å gjere, kan ein overprisa vodka vere rette plassen for det. Å reklamere for ein smaksrik vodka er iallfall ei sjølvmotseiing. Det inneber likevel ikkje at vi skal avskrive all vodka.
Ta sommaren med deg
For kva er smaklaus alkohol særleg god til? Jo, å bere med seg og ta vare på andre smakar, aromaer, fargar og særpreg. Desse smakane kan sjølvsagt kome frå klissete drops, men kvifor ikkje tenke litt større – og grønare? No på seinvåren og tidlegsommaren har vi månadsvis av kreativ hausting framfor oss. Å ha tilgang på rein alkohol gjev ekstra breidde til aktivitetane. Alt no kan vi byrje med å legge granskot og unge bjørkeblad på vodkaflaskene våre. Når juletida nærmar seg, har vi ein grøn, frisk og smaksrik vodka som på den eine sida minner oss om sommar, og på den andre sida er akkurat bitter nok til å vere umogleg å bøtte nedpå i usunne mengder.
Umerkt var Hot n’Sweet truleg mitt fyrste sjølvstendige forsøk på matlaging. For før eg hadde laga min fyrste middag, bakt mitt fyrste brød eller planlagt mitt fyrste daglegvareinnkjøp, hadde eg planlagt godt nok til å putte tyrkisk pepar på nystolen vodka fleire dagar før festen.
Og om ei fjorten år gamal, rastlaus tenåringsjente kan klare det, kan ganske mange andre gjere det same.
Siri Helle
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Denne historia byrjar på botnen av ei kiste full av gamle synder. Som i dei fleste slike kister verken fortener eller forventar brorparten av innhaldet nokon plass på trykk. Ei overraskande full lita flaske skal likevel sjåast nærare på.
Flaska har merkelappen Hot n’Sweet. Hot n’Sweet er vodka med oppløyste tyrkiske pepardrops. Sidan det er ei væske med over 2 prosent alkohol, treng ikkje produsenten presentere innhaldet i flaska i nokon detalj. Når produsenten likevel har valt å gjere det, er det altså all grunn til å tru at han ikkje har noko å skjule. Difor vert eg overraska over å lese at vodkaen i flaska er produsert av melasse.
For melasse – dette brune, seige restproduktet av sukkerrøyr – er pressa tom for den lettflytande sukkerjuicen. Det er då råstoff for rom og cachaça, ikkje vodka? Vodka, den russiske måten å seie at noko ikkje er vatn på, er det produsert på ei eller anna form for korn – eller i verste fall potet?
Feil. Vodka kan vere produsert på kva som helst slags vegetabil som inneheld ei viss mengd sukker eller stivelse. Måten amerikanske styresmakter definerer vodka på, seier det meste om kvifor det er slik: Vodka er etanolalkohol «utan distinktiv karakter, aroma, smak eller farge».
Smaklaust mål
Vodka skal altså verken smake eller lukte noko. Ein vodka skal ikkje skilje seg frå ein annan vodka. Det einaste han skal gjere, er å bere med seg kring 40 alkoholprosent til kroppen, der han kan bryte ned levra og gjere hovudet ko-ko. Når ein får det presentert slik, vert det nærast løye å ikkje stille spørsmål ved om verda verkeleg treng eit slikt produkt?
Ein kan vidare spørje korleis ein i det heile får det til: Korleis kan potet smake identisk med sukker eller rug? Det spørsmålet er enklare å svare på: Gjennom ein kontinuerleg destillasjonsprosess får ein ut ein særs rein alkohol – med lite plass til overs for smaksstoff. Vodka vert gjerne destillert to–tre gonger før alkoholen vert filtrert og filtrert heilt til alt anna enn alkohol og vatn er vekk.
Så kvifor har vi meir enn eitt vodkamerke – om dei ikkje skil seg frå kvarandre i smak? Det vert hevda at vatnet som vert brukt, spelar ei rolle for smaken: Alkohol vert fanga i vatnet i ei form for hydrat som skal stimulere smakssansen vår meir enn berre det same vatnet og den same alkoholen ville gjort. Men om ordet «snobberi» har noko i matverda å gjere, kan ein overprisa vodka vere rette plassen for det. Å reklamere for ein smaksrik vodka er iallfall ei sjølvmotseiing. Det inneber likevel ikkje at vi skal avskrive all vodka.
Ta sommaren med deg
For kva er smaklaus alkohol særleg god til? Jo, å bere med seg og ta vare på andre smakar, aromaer, fargar og særpreg. Desse smakane kan sjølvsagt kome frå klissete drops, men kvifor ikkje tenke litt større – og grønare? No på seinvåren og tidlegsommaren har vi månadsvis av kreativ hausting framfor oss. Å ha tilgang på rein alkohol gjev ekstra breidde til aktivitetane. Alt no kan vi byrje med å legge granskot og unge bjørkeblad på vodkaflaskene våre. Når juletida nærmar seg, har vi ein grøn, frisk og smaksrik vodka som på den eine sida minner oss om sommar, og på den andre sida er akkurat bitter nok til å vere umogleg å bøtte nedpå i usunne mengder.
Umerkt var Hot n’Sweet truleg mitt fyrste sjølvstendige forsøk på matlaging. For før eg hadde laga min fyrste middag, bakt mitt fyrste brød eller planlagt mitt fyrste daglegvareinnkjøp, hadde eg planlagt godt nok til å putte tyrkisk pepar på nystolen vodka fleire dagar før festen.
Og om ei fjorten år gamal, rastlaus tenåringsjente kan klare det, kan ganske mange andre gjere det same.
Siri Helle
Det einaste han skal
gjere, er å bere med
seg kring 40 alkohol-
prosent til kroppen,
der han kan bryte
ned levra og gjere
hovudet ko-ko.
Fleire artiklar
Det går mykje kjøt gjennom anlegga til Nortura i desse dagar. Men kva veit dei eigentleg om kvaliteten på det?
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Slaktetid
Så er det offisielt: Kvalitetssjekken på slakteria er ikkje anna enn eit volummål.
Skodespelarane er plasserte i ein kvit kube.
Foto: Den Nationale Scene
Den vanskelege, men nødvendige venskapen
I vårt sted byr på fint samspel i ein rik og lågmælt tekst, som kunne tent på å bli kutta litt.
Alexander L. Kielland (Espen Hana) stig ned frå sokkelen til sine to kvinner, Lisa (Malene Wadel i gult) og Beate (Marianne Holter i blått). I bakgrunnen ramnen (Matias Kuoppala) og Bjørnstjerne Bjørnson (Amund Harboe).
Foto: Grethe Nygaard / Rogaland Teater
Når Kielland stig ned frå sokkelen
Det er 175 år sidan forfattaren Alexander L. Kielland blei fødd. No vert han feira med eit biografisk portrett på teaterscena.
Tom Roger Aadland kan sjå tilbake på 20 år som artist.
Foto: Birte Magnussen
Ein mangslungen veg
Tom Roger Aadland er ein av landets aller mest solide låtskrivarar.
Johannes Engelsen Espedals «Brottsjø» (2023) er laga av eit gamalt stakittgjerde frå kyrkjegarden ved Hoff kyrkje på Toten.
Foto: Eva Furseth
Retrobølgje på Haustutstillinga
Haustutstillinga 2024 er ei spenstig og særs variert utstilling. Her er det ingen kunstnarar som trampar i takt.