Villsvingambiten
I novella «Villsvingambiten» (Snob.ru 2021) møter vi ein diktator i eit lite, vakkert land som berre har to eksportvarer: svin og sjakk.
Faksimile / illustrasjon frå Snob.ru
Tradisjonelle merkelappar passar ikkje på den russiske forfattaren Vladimir Sorokin (f. 1955), men to ting går likevel att i forfattarskapen: nedbryting av tabu og ein allegorisk kritikk av Putins Russland; kritikk fyrst av det sovjetiske, så av det postsovjetiske samfunnet.
I novella «Villsvingambiten» (Snob.ru 2021) møter vi ein diktator i eit lite, vakkert land som berre har to eksportvarer: svin og sjakk. Teksten er ein parodi på Kviterussland og Lukasjenko, altså Putin-Russland i miniatyr, men òg Noreg (olje og Carlsen). Den nye sjakkopninga villsvingambiten er våpenet til geniale Valerija som har slege både Anand og Carlsen.
Valerija er diktatorens personlege favoritt i sjakklandet. Sorokin seier til Snob.ru at han alltid vert overraska over sine eigne tekstar, og denne gongen er det kor sterkt diktatoren elskar sjakk, som overraskar forfattaren mest. For sjakkinteressa til diktatoren er genuin. Millionar av menneske har dei siste ni åra følgt sjakksendingane på TV frå det vesle landet, der sjakk har vorte nasjonalsporten. (Pussig nok er det òg ni år sidan NRK, i 2013, byrja med sjakk på TV.)
Ei bok med den politisk ukorrekte tittelen Kvit vinn igjen er pensum i skulen i sjakklandet. Ein ny generasjon sjakkmenneske vil arva landet når presidenten, som han seier, ein dag vil måtte forlata verda og «dra til Valhall og Jotunheimen». Sjakkeliten i landet vert omtala som «jotnar», som ein «ny Bjøltorn». Eg tolkar dette som eit hint til namnet Bjørndalen, skiskyttaren som bur i Kviterussland, og som alle russarar kjenner.
Kva er så poenget med novella? Eg meiner hovudtemaet er sportsvasking, kåra av Språkrådet til årets norske nyord i 2021. Presidenten vil nytta sjakken til å selja svin. Den nye opninga dei har dyrka fram i sjakklaboratoria, får difor namnet villsvingambiten. Men ein dag får Valerija nok. Ho vil ikkje lenger spela gambiten.
Kan henda skjønar ho at Carlsen og sekundantane hans har funne ei motgift. Kan henda gjer ho opprør mot systemet og diktatoren. Sistnemnde kan kor som er ikkje tilgje sviket mot villsvingambiten, symbolet på alt det beste i landet. Her kjem Sorokin med sin vanlege makabre slutt: Presidenten et personleg dei ulike kroppsdelane til Valerija i ein grandios middag utan svin på menyen.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonalmeister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Tradisjonelle merkelappar passar ikkje på den russiske forfattaren Vladimir Sorokin (f. 1955), men to ting går likevel att i forfattarskapen: nedbryting av tabu og ein allegorisk kritikk av Putins Russland; kritikk fyrst av det sovjetiske, så av det postsovjetiske samfunnet.
I novella «Villsvingambiten» (Snob.ru 2021) møter vi ein diktator i eit lite, vakkert land som berre har to eksportvarer: svin og sjakk. Teksten er ein parodi på Kviterussland og Lukasjenko, altså Putin-Russland i miniatyr, men òg Noreg (olje og Carlsen). Den nye sjakkopninga villsvingambiten er våpenet til geniale Valerija som har slege både Anand og Carlsen.
Valerija er diktatorens personlege favoritt i sjakklandet. Sorokin seier til Snob.ru at han alltid vert overraska over sine eigne tekstar, og denne gongen er det kor sterkt diktatoren elskar sjakk, som overraskar forfattaren mest. For sjakkinteressa til diktatoren er genuin. Millionar av menneske har dei siste ni åra følgt sjakksendingane på TV frå det vesle landet, der sjakk har vorte nasjonalsporten. (Pussig nok er det òg ni år sidan NRK, i 2013, byrja med sjakk på TV.)
Ei bok med den politisk ukorrekte tittelen Kvit vinn igjen er pensum i skulen i sjakklandet. Ein ny generasjon sjakkmenneske vil arva landet når presidenten, som han seier, ein dag vil måtte forlata verda og «dra til Valhall og Jotunheimen». Sjakkeliten i landet vert omtala som «jotnar», som ein «ny Bjøltorn». Eg tolkar dette som eit hint til namnet Bjørndalen, skiskyttaren som bur i Kviterussland, og som alle russarar kjenner.
Kva er så poenget med novella? Eg meiner hovudtemaet er sportsvasking, kåra av Språkrådet til årets norske nyord i 2021. Presidenten vil nytta sjakken til å selja svin. Den nye opninga dei har dyrka fram i sjakklaboratoria, får difor namnet villsvingambiten. Men ein dag får Valerija nok. Ho vil ikkje lenger spela gambiten.
Kan henda skjønar ho at Carlsen og sekundantane hans har funne ei motgift. Kan henda gjer ho opprør mot systemet og diktatoren. Sistnemnde kan kor som er ikkje tilgje sviket mot villsvingambiten, symbolet på alt det beste i landet. Her kjem Sorokin med sin vanlege makabre slutt: Presidenten et personleg dei ulike kroppsdelane til Valerija i ein grandios middag utan svin på menyen.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonalmeister i sjakk.
Fleire artiklar
Foto: NTB
«Arne Paasche Aasen var ein av dei mest produktive poetane i Noreg.»
Denne havsvala har fått ring kring beinet og skal snart flyge av garde. Mykje står att å lære om arten, som særleg sjømenn har møtt inntil nyleg.
Foto: Lars Tore Mubalegh-Håvardsholm
Julefuglen i augustnatta
Havsvala tel blant dei minste sjøfuglane i verda. Ho er omtrent stor som ein sporv, men kan leve lenger enn tretti år.
Angela Merkel vart forbundskanslar i 2005.
Foto: Michael Sohn / AP / NTB
Angela Merkel har mykje å læra oss om korleis politikk vert hamra ut – med fornuft.
Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.
Foto: Thomas Fure / NTB
– Populisme er ikkje noko å vere redd for
Trass i dårlege meiningsmålingar har statssekretær Skjalg Fjellheim trua på at Senterpartiet har den beste politikken for Noreg.
Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.
Foto: Amr Abdallah Dalsh / Reuters / NTB
Uviss lagnad for Syria
Det store spørsmålet no er kva som vil skje framover i Syria, etter at opposisjonen overraskande fort tok over heile det regimekontrollerte Syria nesten utan militær motstand.