JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

SjakkKunnskap

Tagnad og handtrykk

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Anand gjev opp partiet med eit forhasta handtrykk mot ein fortumla Mamedjarov.

Anand gjev opp partiet med eit forhasta handtrykk mot ein fortumla Mamedjarov.

Skjermdump frå Chess24

Anand gjev opp partiet med eit forhasta handtrykk mot ein fortumla Mamedjarov.

Anand gjev opp partiet med eit forhasta handtrykk mot ein fortumla Mamedjarov.

Skjermdump frå Chess24

2202
20220617
2202
20220617

Fysiske sjakkbrikker og sjakkspelarar har vorte ein anakronisme. Den absolutte tagnaden i eit sjakklokale og dei obligatoriske handtrykka før og etter parti fylgde meg i fire tiår fram til 2019.

Men i førre veke var eg på plass i Norway Chess i Stavanger. Den fyrste som rekkjer meg handa, er den sjakkinteresserte pensjonisten Øystein Olsen (70). Eg skvett til, for eg er ikkje van med slikt lenger, men handa hans er ei påminning om kva som ventar dei neste timane og dagane. Eg går inn i salen der dei ti spelarane sit. Carlsen spelar svart mot Tari, eit heilnorsk oppgjer.

Spelarane ansar ikkje dei få fysiske publikummarane. Ein forfattar på lynvitjing fylgjer partia utan å skjøna stort. Tagnaden gjer han uvel. Han kviskrar til sidemannen: «Du får tusen kroner om du kastar ein penn på Carlsen!» Nokre minutt seinare forsvinn dei.

Eg freistar tenkja som Carlsen. Eg kan ikkje ta fram mobiltelefonen, så eg må nytta mitt eige hovud. Nett når eg skjønar kva Carlsen vil spela, gjer han noko heilt anna. Tari svarer snøgt, og eg får på nytt høve til å måla meg mot Carlsen. Eg finn ein plan, som eg er godt nøgd med: Dronninga langt ut til venstre, vestover eller kva du vil. I det same flyttar Carlsen dronninga langt ut til høgre, eller austover om du vil. Eg forlèt lokalet.

Arrangøren ordnar ein sponsorbil, med sjakkmønster, attende til hotellet. Maxime Vachier-Lagrave (31) set seg framme, medan eg og den pensjonerte sentralbanksjefen set oss bak. Franskmannen er tagal. Han finn fram mobilen og sjekkar variantar frå partiet han nett har vunne mot Wesley So.

I hotellbaren finn eg berre éin sjakkspelar, aserbajdsjanaren Sjakhrijar Mamedjarov (37). Han sit åleine, tagal. Dagen etter, under hotellfrukosten, ser eg berre éin sjakkspelar, Vishy Anand (52). Indaren er fokusert på eggerøra. Han ligg på andreplass mellom Carlsen og Mamedjarov – som han skal møta i neste runde.

Veteranen gjer ein grov «bukk» etter berre 21 trekk. Mamedjarov kan ofra dronninga og vinna partiet. Anand strekkjer fram handa. «Why?», spør Mamedjarov, som enno ikkje har sett dronningofferet. Handtrykket frå Anand var ein ny «bukk».

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Fysiske sjakkbrikker og sjakkspelarar har vorte ein anakronisme. Den absolutte tagnaden i eit sjakklokale og dei obligatoriske handtrykka før og etter parti fylgde meg i fire tiår fram til 2019.

Men i førre veke var eg på plass i Norway Chess i Stavanger. Den fyrste som rekkjer meg handa, er den sjakkinteresserte pensjonisten Øystein Olsen (70). Eg skvett til, for eg er ikkje van med slikt lenger, men handa hans er ei påminning om kva som ventar dei neste timane og dagane. Eg går inn i salen der dei ti spelarane sit. Carlsen spelar svart mot Tari, eit heilnorsk oppgjer.

Spelarane ansar ikkje dei få fysiske publikummarane. Ein forfattar på lynvitjing fylgjer partia utan å skjøna stort. Tagnaden gjer han uvel. Han kviskrar til sidemannen: «Du får tusen kroner om du kastar ein penn på Carlsen!» Nokre minutt seinare forsvinn dei.

Eg freistar tenkja som Carlsen. Eg kan ikkje ta fram mobiltelefonen, så eg må nytta mitt eige hovud. Nett når eg skjønar kva Carlsen vil spela, gjer han noko heilt anna. Tari svarer snøgt, og eg får på nytt høve til å måla meg mot Carlsen. Eg finn ein plan, som eg er godt nøgd med: Dronninga langt ut til venstre, vestover eller kva du vil. I det same flyttar Carlsen dronninga langt ut til høgre, eller austover om du vil. Eg forlèt lokalet.

Arrangøren ordnar ein sponsorbil, med sjakkmønster, attende til hotellet. Maxime Vachier-Lagrave (31) set seg framme, medan eg og den pensjonerte sentralbanksjefen set oss bak. Franskmannen er tagal. Han finn fram mobilen og sjekkar variantar frå partiet han nett har vunne mot Wesley So.

I hotellbaren finn eg berre éin sjakkspelar, aserbajdsjanaren Sjakhrijar Mamedjarov (37). Han sit åleine, tagal. Dagen etter, under hotellfrukosten, ser eg berre éin sjakkspelar, Vishy Anand (52). Indaren er fokusert på eggerøra. Han ligg på andreplass mellom Carlsen og Mamedjarov – som han skal møta i neste runde.

Veteranen gjer ein grov «bukk» etter berre 21 trekk. Mamedjarov kan ofra dronninga og vinna partiet. Anand strekkjer fram handa. «Why?», spør Mamedjarov, som enno ikkje har sett dronningofferet. Handtrykket frå Anand var ein ny «bukk».

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Foto: Agnete Brun

BokMeldingar

Frikjend av Slapgard

Alle var på fornamn med statsministerektefellen Werna Gerhardsen på 1950-talet. Også KGB.

ArildBye
Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Foto: Agnete Brun

BokMeldingar

Frikjend av Slapgard

Alle var på fornamn med statsministerektefellen Werna Gerhardsen på 1950-talet. Også KGB.

ArildBye
Tekniske problem mellom Carlsen og Niemann.

Tekniske problem mellom Carlsen og Niemann.

Foto: Chess.com

Kunnskap
Atle Grønn

Skandaleduellen

«Før Speed Chess Championship var eg 'gira'. Dette var så spanande som moderne sjakk kan vera.»

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Foto: Sara Johannessen Meek / NTB

PolitikkSamfunn
Christiane Jordheim Larsen

Flytterett eller vetorett?

Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.

Den norske komponisten Sigurd Lie (1871–1904).

Den norske komponisten Sigurd Lie (1871–1904).

MusikkMeldingar
Sjur Haga Bringeland

Klår kulokk

Der er både norsk og tysk nasjonalromantikk i Sigurd Lies romansar.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas
Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis