Mannen frå parken
Lyn i parken. Vyzjmanavin (til venstre) mot stormeister Arbakov.
Eg hugsar godt då CSKA, Hærens lag frå Moskva, kom til Aker Brygge i 1987 for å spela europacup mot klubben min, Oslo Schakselskap. Ikkje overraskande vann sovjetarane lett, men ein av spelarane var meir mystisk enn dei andre.
Kven var eigenleg Aleksej Vyzjmanavin? Han var 26 år gamal, utan tittel, kunne ikkje eitt ord engelsk, og hadde aldri før vore i Vesten.
Sjølv for russarar er dette namnet gåtefullt. Far hans hadde kjempa mot japanarane under krigen og hamna seinare i fengsel etter ei misforståing. Då han vart skriven ut, fekk han nytt pass med eit namn fullt av stavefeil. Ingen russarar heiter «Vyzjmanavin», og ingen hugsar i dag kva mannen eigenleg heitte. Han var nøgd med å vera ein fri mann og godtok det nye namnet.
Sonen Aleksej var gatesmart i Moskva på 60-talet, men med elendige karakterar på skulen. Som 13-åring, i seinaste laget, fann han ei sjakkbok som han tok med seg overalt han gjekk. Han byrja på sjakkurs saman med born i sjuårsalderen. Så oppdaga han sjakkbohemane i Sokolniki-parken. Heime var det berre fyll etter at mora døydde, så parken vart den andre heimen hans. Han slutta skulen i 8. klasse og svor at han aldri skulle byrja arbeida. Han drakk som far sin, men meinte han hadde kontroll.
Vyzjmanavin spela sjakk for små og store pengar. Ein gong loppa han ein nyrik russar for ein heil sekk med pengesetlar. Han drog rett til det illegale gamblarmiljøet og spela bort alt på rulett.
Alle visste at Vyzjmanavin var kongen av Sokolniki-parken, i røynda ein av dei beste lynsjakkspelarane i verda. Han vart stormeister seint, 28 år gamal, i ei tid då tittelen hang høgt (Agdestein var Noregs einaste stormeister). Lynsjakkfantomet kom overraskande med på OL-laget til Russland i 1992 med verdsmeister Kasparov i spissen. Mannen frå parken vart olympisk meister.
I 1994 var han nær det store gjennombrotet under ei stjerneturnering i Kreml. Han slo Kortsjnoj i kvartfinalen og møtte i semifinalen Kramnik, som nett hadde slege Kasparov. I ei lett vunnen stilling mot Kramnik baud han remis då han mistolka reglane og trudde at han – og ikkje Kramnik – gjekk til finalen med remis. Kameratane frå parken følgde partiet frå tribunen, men jubla for tidleg.
Han svor at han aldri skulle verta som far sin, men 39 år gamal døydde han. Han drakk seg i hel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eg hugsar godt då CSKA, Hærens lag frå Moskva, kom til Aker Brygge i 1987 for å spela europacup mot klubben min, Oslo Schakselskap. Ikkje overraskande vann sovjetarane lett, men ein av spelarane var meir mystisk enn dei andre.
Kven var eigenleg Aleksej Vyzjmanavin? Han var 26 år gamal, utan tittel, kunne ikkje eitt ord engelsk, og hadde aldri før vore i Vesten.
Sjølv for russarar er dette namnet gåtefullt. Far hans hadde kjempa mot japanarane under krigen og hamna seinare i fengsel etter ei misforståing. Då han vart skriven ut, fekk han nytt pass med eit namn fullt av stavefeil. Ingen russarar heiter «Vyzjmanavin», og ingen hugsar i dag kva mannen eigenleg heitte. Han var nøgd med å vera ein fri mann og godtok det nye namnet.
Sonen Aleksej var gatesmart i Moskva på 60-talet, men med elendige karakterar på skulen. Som 13-åring, i seinaste laget, fann han ei sjakkbok som han tok med seg overalt han gjekk. Han byrja på sjakkurs saman med born i sjuårsalderen. Så oppdaga han sjakkbohemane i Sokolniki-parken. Heime var det berre fyll etter at mora døydde, så parken vart den andre heimen hans. Han slutta skulen i 8. klasse og svor at han aldri skulle byrja arbeida. Han drakk som far sin, men meinte han hadde kontroll.
Vyzjmanavin spela sjakk for små og store pengar. Ein gong loppa han ein nyrik russar for ein heil sekk med pengesetlar. Han drog rett til det illegale gamblarmiljøet og spela bort alt på rulett.
Alle visste at Vyzjmanavin var kongen av Sokolniki-parken, i røynda ein av dei beste lynsjakkspelarane i verda. Han vart stormeister seint, 28 år gamal, i ei tid då tittelen hang høgt (Agdestein var Noregs einaste stormeister). Lynsjakkfantomet kom overraskande med på OL-laget til Russland i 1992 med verdsmeister Kasparov i spissen. Mannen frå parken vart olympisk meister.
I 1994 var han nær det store gjennombrotet under ei stjerneturnering i Kreml. Han slo Kortsjnoj i kvartfinalen og møtte i semifinalen Kramnik, som nett hadde slege Kasparov. I ei lett vunnen stilling mot Kramnik baud han remis då han mistolka reglane og trudde at han – og ikkje Kramnik – gjekk til finalen med remis. Kameratane frå parken følgde partiet frå tribunen, men jubla for tidleg.
Han svor at han aldri skulle verta som far sin, men 39 år gamal døydde han. Han drakk seg i hel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Fleire artiklar
Gunnhild Øyehaug har skrive bøker i mange sjangrar etter diktdebuten i 1998. Ho er også lærar ved Skrivekunstakademiet i Hordaland.
Foto: Helge Skodvin
Bulletinar frå ein medviten romanperson
Gunnhild Øyehaug skriv friskt og morosamt om draum og røynd i metaland.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.
I hamnebassenget om lag her lét Dia í Geil seg døype grytidleg ein kald oktobersøndag for snart 150 år sidan. Det var starten på vekkinga som gjorde Brø¿rasamkoman til eit livskraftig samfunn som framleis styrer mykje på Færøyane.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Om Gud og lausriving
Siste dag i oktober i 1880 lét Dia í Geil seg døype i hamnebassenget i Tórshavn, og etter det skulle Færøyane aldri bli det same.