Rektor Midsem
Anton Midsem skreiv ei rekkje populære bøker om bridge. Her er to av dei.
Foto: Erlend Skjetne
Ein gong var bridge alvor. I spissen for den alvorlege bridgen stod alvorlege menn. Dette var menn med yrkestitlar uløyseleg knytte til namnet sitt: Oberst Brun. Arkitekt Wagle. Overrettssakførar Krefting. I dag: Rektor Midsem. Kan ein tenkje seg noko meir alvorleg enn ein tysklærar tidleg på 1900-talet?
Anton Baltzer Midsem skreiv ei rekkje lærebøker i tysk, var i lang tid rektor ved latinskulen i Ålesund, og sat i det nasjonale undervisningsrådet. Ein profilert skulemann, men òg eit stort namn i bridgen, av somme kalla «Nordens Culbertson», noko som må tolkast slik at han hadde same plass i utviklinga av bridgen i Norden som Ely Culbertson hadde i Statane og internasjonalt.
Det handla ikkje minst om å gjera spelet kjent og populært, noko Midsem særleg gjorde gjennom bridgebøkene sine. I 1925 skreiv han boka Auksjonsbridge, men han gjekk snart over til det meir sofistikerte spelet som verkeleg skulle ta verda med storm, kontraktbridgen.
Bøkene hans om dette emnet kom i fleire opplag og selde i tusenvis av eksemplar, ja, dei fekk til og med meldingar i avisene. Om Spillet i bridge skreiv ein kritikar i Tidens Tegn:
«Man kan gjerne si, at man ved å gjennemstudere en slik bok som Midsems, avanserer fra de meniges grå forvirrede masser til officerenes rekker.»
Anton Midsem med trofea sine.
Det er altså ikkje tvil om at Midsem, ikkje minst som mangeårig medlem av den dominerande og nokså stive Forcingklubben i Oslo, representerte autoritet med stor A i norsk bridge – men han var openbert òg ein dyktig pedagog.
I dag er det anarki i bridgen, ein kan køyre sin eigen spelestil og treng ikkje lyde råda frå ein einaste rektor i sjakett og slips. Men Midsems minne lever. Han var den fyrste leiaren i Norsk bridgeforbund, i åra 1932–34, og den fyrste bridgeredaktøren i Morgenbladet. Dei har stått utan ein i mange år no, og bør snarast få tilsett ein ny.
Erlend Skjetne
Erlend Skjetne er tidlegare juniorlandslagsspelar i bridge.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ein gong var bridge alvor. I spissen for den alvorlege bridgen stod alvorlege menn. Dette var menn med yrkestitlar uløyseleg knytte til namnet sitt: Oberst Brun. Arkitekt Wagle. Overrettssakførar Krefting. I dag: Rektor Midsem. Kan ein tenkje seg noko meir alvorleg enn ein tysklærar tidleg på 1900-talet?
Anton Baltzer Midsem skreiv ei rekkje lærebøker i tysk, var i lang tid rektor ved latinskulen i Ålesund, og sat i det nasjonale undervisningsrådet. Ein profilert skulemann, men òg eit stort namn i bridgen, av somme kalla «Nordens Culbertson», noko som må tolkast slik at han hadde same plass i utviklinga av bridgen i Norden som Ely Culbertson hadde i Statane og internasjonalt.
Det handla ikkje minst om å gjera spelet kjent og populært, noko Midsem særleg gjorde gjennom bridgebøkene sine. I 1925 skreiv han boka Auksjonsbridge, men han gjekk snart over til det meir sofistikerte spelet som verkeleg skulle ta verda med storm, kontraktbridgen.
Bøkene hans om dette emnet kom i fleire opplag og selde i tusenvis av eksemplar, ja, dei fekk til og med meldingar i avisene. Om Spillet i bridge skreiv ein kritikar i Tidens Tegn:
«Man kan gjerne si, at man ved å gjennemstudere en slik bok som Midsems, avanserer fra de meniges grå forvirrede masser til officerenes rekker.»
Anton Midsem med trofea sine.
Det er altså ikkje tvil om at Midsem, ikkje minst som mangeårig medlem av den dominerande og nokså stive Forcingklubben i Oslo, representerte autoritet med stor A i norsk bridge – men han var openbert òg ein dyktig pedagog.
I dag er det anarki i bridgen, ein kan køyre sin eigen spelestil og treng ikkje lyde råda frå ein einaste rektor i sjakett og slips. Men Midsems minne lever. Han var den fyrste leiaren i Norsk bridgeforbund, i åra 1932–34, og den fyrste bridgeredaktøren i Morgenbladet. Dei har stått utan ein i mange år no, og bør snarast få tilsett ein ny.
Erlend Skjetne
Erlend Skjetne er tidlegare juniorlandslagsspelar i bridge.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.