Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Kunnskap

Filologen og realistane

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Akademisk Sjakklubb er på dette biletet frå 2013 attende i Vilhelm Bjerknes’ hus.

Akademisk Sjakklubb er på dette biletet frå 2013 attende i Vilhelm Bjerknes’ hus.

Akademisk Sjakklubb er på dette biletet frå 2013 attende i Vilhelm Bjerknes’ hus.

Akademisk Sjakklubb er på dette biletet frå 2013 attende i Vilhelm Bjerknes’ hus.

2215
20200417
2215
20200417

Mange filologar, til dømes på Blindern aust, tenkjer ikkje så mykje på realistane to hundre meter lenger vest. Men eg var i studentsjakklubben i eit dusin år, faktisk leiar av klubben på slutten av 1990-åra, så eg observerte realistane på nært hald. Eg var den einaste filologen.

Eg hugsar det fyrste julebordet mitt i klubben: 15–20 unge menn, ingen kvinner, ingen alkohol. Det var eit kultursjokk for ein filolog med bakgrunn frå fransk (kvinner) og russisk (alkohol). Ingen i studentklubben røykte – og dette var lenge før røykjeforbodet. Sjakkbrikkene var heilt kvite og svarte, ikkje tåkelagde av sigarettrøyk som i «vaksenklubbane».

Det var berre eg, filologen, som kom frå Oslo. Dei andre gutane, realistane, kom frå byar på Austlandet som Hokksund, Elverum, Kongsvinger, Fredrikstad, Halden – eller frå Vestlandet. Eg hugsar i alle høve ein gut frå Sunnmøre.

Ti år seinare var alle sjakkrealistane gifte, hadde born og eit hovudfag frå Blindern. Nokre av dei smakte alkohol då dei gifta seg.

Hans Olav Lahlum har kritisert meg for at eg aldri skriv om studentsjakkmiljøet, men no har eg endeleg funne inspirasjonen. Eg har funne fram styrereferat frå tida mi som leiar. Den største suksessen min var at vi på ny fekk nytta mattekantina i fyrste etasje i Niels Henrik Abels hus som lokale to kveldar i veka (vi hadde vore nokre år i eit traurig seminarrom i nabobygget Vilhelm Bjerknes). Det var heller ikkje under mi leiing snakk om at studentsjakklubben kunne ha lokale aust på Blindern, hos filologane i Niels Treschows hus.

Det var ikkje rom for underslag i mi tid som leiar. Klubben åtte berre ein hengjelås og nokre sjakkbrett og brikker i plast, trygt plasserte i eit studentskåp i Vilhelm Bjerknes’ hus. Fyrstelaget vårt, med dei sterkaste sjakkspelarane byar som Hokksund, Elverum og Kongsvinger har fostra, var eit av dei beste i landet. (Hokksund vart rett nok ikkje by før i 2002, etter vedtak i kommunestyret.)

Kvifor skriv eg om dette no? Eg har lese ein moderne klassikar i norsk skjønnlitteratur som tek dette miljøet på kornet. Det kjem ei oppfylging med tre sjakk­litterære fotnotar om realistane på Blindern.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Mange filologar, til dømes på Blindern aust, tenkjer ikkje så mykje på realistane to hundre meter lenger vest. Men eg var i studentsjakklubben i eit dusin år, faktisk leiar av klubben på slutten av 1990-åra, så eg observerte realistane på nært hald. Eg var den einaste filologen.

Eg hugsar det fyrste julebordet mitt i klubben: 15–20 unge menn, ingen kvinner, ingen alkohol. Det var eit kultursjokk for ein filolog med bakgrunn frå fransk (kvinner) og russisk (alkohol). Ingen i studentklubben røykte – og dette var lenge før røykjeforbodet. Sjakkbrikkene var heilt kvite og svarte, ikkje tåkelagde av sigarettrøyk som i «vaksenklubbane».

Det var berre eg, filologen, som kom frå Oslo. Dei andre gutane, realistane, kom frå byar på Austlandet som Hokksund, Elverum, Kongsvinger, Fredrikstad, Halden – eller frå Vestlandet. Eg hugsar i alle høve ein gut frå Sunnmøre.

Ti år seinare var alle sjakkrealistane gifte, hadde born og eit hovudfag frå Blindern. Nokre av dei smakte alkohol då dei gifta seg.

Hans Olav Lahlum har kritisert meg for at eg aldri skriv om studentsjakkmiljøet, men no har eg endeleg funne inspirasjonen. Eg har funne fram styrereferat frå tida mi som leiar. Den største suksessen min var at vi på ny fekk nytta mattekantina i fyrste etasje i Niels Henrik Abels hus som lokale to kveldar i veka (vi hadde vore nokre år i eit traurig seminarrom i nabobygget Vilhelm Bjerknes). Det var heller ikkje under mi leiing snakk om at studentsjakklubben kunne ha lokale aust på Blindern, hos filologane i Niels Treschows hus.

Det var ikkje rom for underslag i mi tid som leiar. Klubben åtte berre ein hengjelås og nokre sjakkbrett og brikker i plast, trygt plasserte i eit studentskåp i Vilhelm Bjerknes’ hus. Fyrstelaget vårt, med dei sterkaste sjakkspelarane byar som Hokksund, Elverum og Kongsvinger har fostra, var eit av dei beste i landet. (Hokksund vart rett nok ikkje by før i 2002, etter vedtak i kommunestyret.)

Kvifor skriv eg om dette no? Eg har lese ein moderne klassikar i norsk skjønnlitteratur som tek dette miljøet på kornet. Det kjem ei oppfylging med tre sjakk­litterære fotnotar om realistane på Blindern.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Foto: Aaref Watad / AFP / NTB

Samfunn

I oska etter Assad

Ikkje alle i Syria jublar over at diktaturet har falle.

Per Anders Todal
Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Foto: Aaref Watad / AFP / NTB

Samfunn

I oska etter Assad

Ikkje alle i Syria jublar over at diktaturet har falle.

Per Anders Todal
Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.

Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.

Foto: Thomas Fure / NTB

Samfunn
Sofie May Rånes

– Populisme er ikkje noko å vere redd for

Trass i dårlege meiningsmålingar har statssekretær Skjalg Fjellheim trua på at Senterpartiet har den beste politikken for Noreg.

Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.

Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.

Foto: Amr Abdallah Dalsh / Reuters / NTB

KommentarSamfunn
Cecilie Hellestveit

Uviss lagnad for Syria

Det store spørsmålet no er kva som vil skje framover i Syria, etter at opposisjonen overraskande fort tok over heile det regimekontrollerte Syria nesten utan militær motstand.

Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.

Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.

Foto: Arthaus

FilmMeldingar
Brit Aksnes

Leiken kjærleik

Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember,  fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember, fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Foto: Sarah Meyssonnier / Reuters / NTB

Feature

Frå oskehav til lysfest

PARIS: Notre-Dame kan atter bevege, forkynne og forføre.

Bjørn Kvalsvik Nicolaysen
Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember,  fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember, fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Foto: Sarah Meyssonnier / Reuters / NTB

Feature

Frå oskehav til lysfest

PARIS: Notre-Dame kan atter bevege, forkynne og forføre.

Bjørn Kvalsvik Nicolaysen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis