Det er den mørkaste helga i året, reint bokstavleg. Kva passar då betre enn eit dikt om honning, som reint symbolsk må vere det næraste vi kjem sol på denne tida av året?

Honningen – flytande, glitrande, gul som sollyset – er både kvardagsleg og heilag. Han står i klissete krukker inst i kjøkkenskåpa våre. Samtidig er han fylt med sterk symbolikk i fleire religiøse tradisjonar. Honning symboliserer overflod, liv, fornying og er knytt til det guddomlege. Honning har dessutan medisinske eigenskapar – og magiske, han blir ikkje dårleg!

Fordi han er så lada med symbolikk, er honning eit potent motiv i diktinga. På popartisten Robyns album Honey (2018) er honningen bilete på sensualitet og kunstnarisk gjenføding; hos Paal-Helge Haugen i Steingjerde (1979) symboliserer honningen naturens kretsløp: «honning vandra: usynleg/ ut frå blomens sentrum, gjennom/ biekroppen (…) vi fekk det/ på brødskivene».

Heile denne symbolske tradisjonen kling med i Mette Moestrups dikt «Honningheksagonene», som utdraga over er henta frå. Danske Moestrup er ein av dei viktigaste poetane i Skandinavia i dag, og ho skriv ofte med utgangspunkt i frukter, det fruktbare, mytar (gamle og nye) og ritual. Den hittil siste boka hennar, som honningdiktet er henta frå, er omsett til norsk av Eira Søyseth under tittelen Til den skjønneste (2020).

«Honningheksagonene» er bygd opp av tolv seks liner lange strofer som summande sirklar inn ein kvinneleg honningkult. Dei tilber honning, etterliknar bier og blir på ovidsk vis til slutt omforma til behaldarar. «vi er søte», lyder diktets korte 13. strofe; biene har flytta inn i kroppane deira og dannar nye bikaker, nytt liv under sola.

Anna Kleiva

(…)

vi tilbad honning
all honning under solen
den honninggule sol
den søte honning
glødende som ilden
flytende som floden

(…)

all honning under solen
all nektarduftende sødme
som fløt og fløt over
ville vi slikke i oss
vi med honningdryppende tunger
vi med blomsterkrans og dronning

(…)

vi bygget alt heksagonisk
vi la oss i sekskanter rundt bålet
som celler rundt dronningens egg
vi tilbad all honning under solen
og sang i kor for biene
som ga oss sødme i overflod

(…)

Mette Moestrup

Utdrag frå «Honningheksagonene», gjendikta av Eira Søyseth