Kjell Heggelund (1932–2017) gav ut tre diktsamlingar på tre år, 1966–1968: Reisekretser, I min tid, Punkt . 8. Desse er sidan utgjevne som Samlede dikt i fire omgangar 1977, 1996, 2004, 2012. Han underviste i litteratur ved Universitetet i Oslo frå 1966 til 1992, gjekk deretter over til å verta litterær redaktør på Aschehoug forlag, 1992–2004. Eit fyldig festskrift kom til 70-årsdagen hans: All denne hvithet.

Som forskar redigerte han Petter Dass, Ludvig Holberg, Johan Herman Wessel og ei stor utgåve om surrealisme. Han omsette Paul Éluard, Benjamin Péret og mange andre. Frå latin Holbergs Nils Klims reise til den underjordiske verden.

Han sat i redaksjonen til PaxLyrikk og BASAR. Hegge­lunds improviserte førelesingar på universitetet, utan manus, er segnomsuste. Eigen­arten hans som poet er ikkje endeleg fastlagd. Tor Ulven kallar han «en splittende klassisist». Det vert sagt at det skal finnast ei fjerde diktsamling, som Heggelund aldri gav ut.

Dagens dikt er frå samling 2. Eit kjærleiksdikt? Eller om skilnad? Snarare om båe. Med eit atterhald: Som havet. Som angsten. Bønene hennar om miskunn, miskunn. Dei stig, dei fell – og til slutt: Dei græt. Altså: Dei er båe saman i verdas «uforlignelige realitet». Det inneber at røynda er som ho er. Ho kan ikkje etterliknast.

Kva fekk vi vite om dei elskande? Hendene deira møttest. Dei vandra saman nattetider. Hendene hennar vart til eit ukjent lys. Det som gjer dei til eitt, er at dei druknar i felles bølgjer, ler mot ei felles sol. Men atter: Er det i det
verkelege havet?

Eller prøver diktet å seia noko heilt anna? Tyder «Tidekrets» at tida går i sirkel?
Heggelund les inn diktet i samlinga frå 2012.

Jan Erik Vold

Tidekrets

Som havet. Som angsten. Som heiren
Som alt som gjorde oss til ett: dine
henders grep og mine
eller vandringer langs samme netter

Som alt som skilte oss. Som gjorde
dine hender til et ukjent lys og smale
bønner om barmhjertighet, barmhjertighet
steg vi, falt vi

til vi atter druknet i de samme bølger, lo
mot samme sol, gråt gjennom samme verdens
uforlignelige realitet

Kjell Heggelund