Kjartan Fløgstad er fødd 7. juni 1944 (dagen etter D-dagen) i Sauda, ei industribygd på Vestlandet der faren var arbeidsleiar og mora butikkdame. Han debuterte som poet i 1969 med samlinga Valfart og har sidan gjeve ut over 50 titlar, der romanar og essay dominerer.

I 2024 samlar han fleire års prosa i Skriftarbeid – og lyrikk i Dansen med orda. Songar. Uvisst å seie, men det er noko «avsluttande» over desse utgjevingane til ein som, nettopp fylt 80, alltid har sidestilt skrift og politikk. Han rundar av prosaen med å seie: «Den som snakkar for lenge, kjem alltid til kort.»

Fløgstad reiste til sjøs i ungdomen, med Sør-Amerika i fokus. Han skriv tidleg om «Kopargruvene i Chuquicamata» og omset Pablo Neruda og dikt frå Cuba. Einskilddikt dukkar opp i fleire romanar. I føreordet til Dansen med orda heiter det: «heile forfattarskapen min har tre bein å stå på. Det er fortellande prosa, utgitt som romanar, det er essay, og songdiktning. Gjennom samarbeid med musikarar og komponistar har det tredje beinet i denne tripoden blitt stadig stødigare». Ei større oversikt finst i kapittelet «Diskografi».

Dagens tekst er frå avdelinga «Spreidde dikt» og viser gleda ved å rime: «Eg tar til med eit rimpar eller to, og ser kva slags setningar som kan knytta desse rimorda saman.» «Skår i gleda» er ein song om svevnløyse – og kanskje eit kjærleiksdikt: «ordet/ Du har krota ut med kniv/ Der står namnet du har skore». Altså namnet til den elska. Slike blyge dikt er det få av hos Fløgstad.

Men elles er det dikt om Vladivostok og Boris Gleb, akevitt i Akerselva og Lisa Kristoffersens plass – mangslungne tekstar frå nært og fjernt, fleire hundre til saman.

Jan Erik Vold

Skår i gleda

Svevnen er så lett til sinns
Suteslaus når dag blir kveld
Svevnen er ein vakker prins
Viser veg når mørkeret fell
Telja netter ikkje dagar
Der dei høge trea ragar

Svevnen står ved bratte stup
Svevnen kjem frå store djup
Svevnløyse er steintung bør
Songen blir det siste strået
For at svevnen stille flør
Og bryt over skjer og båe

Gå seg fast i djupe skar
Syna staden der du var
Du må visa kor du står
Finna ein å falla for
Skjera ut i bork og never
For å visa at du lever

Draumen om det gode liv
Svevnen lukkar seg om ordet
Du har krota ut med kniv
Der står namnet du har skore
Mørkeret rundt dei store trea
Kjenner ikkje skår i gleda

Kjartan Fløgstad