For folk som nyttar skriftspråket til å skildre det dei har på hjartet, er det sjeldan det økonomiske aspektet som driv verket. Mykje fint kan seiast om dei som skriv reine ord for pengane, men dei færraste vert velståande av det.
Ein undervurdert beinveg for forfattarar som vil rette opp ein skakkøyrd økonomi, er å skaffe seg Nobelprisen i litteratur. I Stockholm får prisvinnaren drygt 10.200.000 norske kroner. Dimed skulle ein ha til salt i maten ei stund. Om ein nøyer seg med Nordisk råds litteraturpris, kjem det omtrent 420.000 kroner inn på konto. Også Sult-prisen på 250.000 kroner burde vere stor nok til at ein kan ete seg mett.
Om ein likevel skriv for den engelskspråklege verda, kan det vere eit fiff å tuske til seg den internasjonale Bookerprisen. Han er på i overkant av 600.000 norske kroner, men her skal ein hugse at halvparten av prisen går til ein eventuell omsetjar. Altså kan det vere mykje å spare på å heller køyre manuset ein kjapp tur gjennom Google translate før utgjeving på engelsk.
Den finaste litteraturprisen i Frankrike vert ein ikkje feit av. Goncourt-prisen er på 10 euro (ca. 104 kroner), det er om lag same summen som vart delt ut til første Prix Goncourt i 1903. Løysingsforfattaren denne veka fekk Goncourt-prisen i 2017, og boklækjaren vonar Éric Vuillard nytta pengane på noko fornuftig.
Gunder Runde skriv: «For ein innbyggjar i den etter kvart så vidgjetne bygda OL-steinvik (eventuelt GULL-steinvik), var det nærliggjande å tenkje seg at dagens bok var skriven av ein japanar. Og teorien fekk god næring då eg konstaterte at dei to aktuelle nobelprisvinnarane i litteratur begge var japanske (Kawabata 1968 og Oe 1994). Så då var det vel berre å leite fram ein japansk forfattar i høveleg alder som er omsett til norsk. Ei overkomeleg oppgåve, trudde eg. Men det viste seg å vere overraskande mange – lista mi inneheldt til sist 18 namn, og ingen av dei var fødde i 1968 eller 1994... Nødvendig med TIME-OUT – dvs. å finne fram til ny strategi. Kva med å lese oppgåva ein gong til? Eg festa meg ved den noko underlege avslutninga: ’... det var nest siste hintet på agendaen i dag.’ Kva var då siste hintet? Kunne det ha noko med ordet agenda å gjere? Norske synonym: Program? Møteplan? Sakliste? Nei: Dagsorden! Dermed målgang – rettnok med langt svakare tid enn 45.94! Boka er altså Dagsordenen (L’ordre du jour) av den franske forfattaren Éric Vuillard (sjølvsagt fødd i 1968), filmregissør, manusforfattar, skribent. Boka har fått særs god mottaking både i og utanfor heimlandet, og har altså fått det som ein kanskje kan kalle gullmedaljen i den litterære Frankrike-meisterskapen, nemleg Goncourt-prisen. No har eg lånt boka, og gler meg til å lese henne!»
Petter Kristensen skriv: «Forfatteren er Éric Vuillard, løsningsbok er Dagsordenen. En skremmende og fengslende bok! Løsningen var ikke så komplisert: Etter at Medikus Libri skriver at forfatterprisen er nest siste hint, så kan siste hint vanskelig være annet enn agenda.»
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
