Ei gamal, men aktuell råvare i vårt ressursrike land er tang og tare. Det heiter seg at vikingane fekk i seg sunn kost ved å tørka den raudbrune tanga. Det var næring dei trong. Seinare vart tang ein del av fôret dei gav til dyra langs kysten vår. Ein viktig ressurs som på mange måtar gjekk i gløymeboka i vår moderne tid.

Dei enorme mengdene som veks langs kysten vår, er verkeleg ein ressurs. Det er det folk som tek tak i. Fleire stader i landet har hausting av tang vorte ein spanande leveveg. Me er velsigna med mange ulike artar som kvar for seg har ulike eigenskapar. Men felles for dei alle er at dette er både næringsrik og sunt.

Ein av dei få som plukkar viltveksande tang og tare, er Lofoten Seaweed på Leknes. Her har to driftige damer, Angelita og Tamara, gjort dette til ein spanande leveveg. Angelita er fiskardotter frå det vesle fiskeværet Napp, medan Tamara vaks opp med japansk mor på New Zealand. Mor hennar serverte tang og tare til kvart einaste måltid.

Ein av favorittane dei sender ut i verda frå fjøresteinane, er trøffeltang. Det er ein raud alge som har hårete utsjånad og svært god smak. Trøffeltang veks på vanleg grisetang og heiter eigentleg grisetangdokke. Han kan verta om lag 5 cm lang og veg nesten ingenting. Når han er fersk, luktar han trøffel. I tørka form har trøffeltangen vorte eit populært krydder som ein kan bruka i sausar eller strø på fiskerettar.

I Lofoten kan ein hausta tang heile året. Som med andre vekstar er det mange artar som kan brukast på ulikt vis. Dei flotte pakkene har vorte populære, ikkje minst hjå kokkar i inn- og utland. Den som reiser til Lofoten, vil sjå desse pakkene overalt. I daglegvarehandelen der oppe finn du til og med pasta med butare. Smakfullt og berekraftig frå havet.

I eit intervju med Aftenposten seier sjømatforskar Arne Duinker at Noreg har den beste kystlinja i verda, men me brukar altfor lite av det som finst i havet.

Men no kan du nyta nye smakar frå fjøra på Napp i Lofoten.