Ta på deg ein stillongs
Ein slapp ullstillongs under shortsen, som dei hadde på 1970-talet, eller ein strammare teknisk tightsvariant som faktisk var hipt på Lyn-feltet så seint som i 2009, er ikkje lenger aktuelt.
Før var det berre å ta ein stillongs under nylonshortsen. Så enkelt er det visst ikkje no.
Foto via Wikimedia Commons
På øya eg kjem frå, finst det ein gjenbruksbutikk med ei slags sportsavdeling. Her kan ein heile tida bli oppdatert på kva slags utstyr som ikkje er in i idrettsmiljøet akkurat no, men som derimot er eit perfekt tema for denne spalta.
No er stativet fylt opp med nikkersar. Ikkje nikkersar til ski – dei er evig aktuelle, i alle fall i Holmenkollen. I avdelinga heng 1990-talsnikkersar til bruk på fotballbanen.
Dei er anten marineblå eller svarte, av merket Umbro eller Adidas, og stoffet er glatt og slitesterkt. Passforma er lite flatterande, vid rundt låra og stram inntil øvre skinnlegg. Prisen var då på heile 399 kroner. Dette hugsar eg fordi nikkersen stod lenge nok på ønskelista mi. No kostar han 50 kroner.
Nikkers på fotballbanen var eigentleg smart for både kulde og sår, likevel døydde han ut seint på 1990-talet.
Foto: Maren Bø
Nikkersen vart brukt både på trening og på kamp, fyrst og fremst når det var kaldt. På nett er han enno til sals, men på treningsfeltet er han likevel ikkje å sjå. No er det shorts og berre shorts som gjeld, sjølv i snøstorm. På den lokale banen kan eg sjå nærare femti pretenåringar og ungdommar springe rundt på banen dekte av sludd, alle i shorts. Kne og lår er illraude, og det gjer vondt å sjå på når ballen treffer den nakne huda.
Ein slapp ullstillongs under shortsen, som dei hadde på 1970-talet, eller ein strammare teknisk tightsvariant som faktisk var hipt på Lyn-feltet så seint som i 2009, er ikkje lenger aktuelt. I Rogaland no er det berre shorts i sludd som gjeld. Så lenge frostskadane ikkje blir permanente, kan eg forstå. Ein presterer best når ein kjenner seg kul, på fotballbanen og på byen.
Maren Bø
Maren Bø er frilansskribent og idrettspedagog.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
På øya eg kjem frå, finst det ein gjenbruksbutikk med ei slags sportsavdeling. Her kan ein heile tida bli oppdatert på kva slags utstyr som ikkje er in i idrettsmiljøet akkurat no, men som derimot er eit perfekt tema for denne spalta.
No er stativet fylt opp med nikkersar. Ikkje nikkersar til ski – dei er evig aktuelle, i alle fall i Holmenkollen. I avdelinga heng 1990-talsnikkersar til bruk på fotballbanen.
Dei er anten marineblå eller svarte, av merket Umbro eller Adidas, og stoffet er glatt og slitesterkt. Passforma er lite flatterande, vid rundt låra og stram inntil øvre skinnlegg. Prisen var då på heile 399 kroner. Dette hugsar eg fordi nikkersen stod lenge nok på ønskelista mi. No kostar han 50 kroner.
Nikkers på fotballbanen var eigentleg smart for både kulde og sår, likevel døydde han ut seint på 1990-talet.
Foto: Maren Bø
Nikkersen vart brukt både på trening og på kamp, fyrst og fremst når det var kaldt. På nett er han enno til sals, men på treningsfeltet er han likevel ikkje å sjå. No er det shorts og berre shorts som gjeld, sjølv i snøstorm. På den lokale banen kan eg sjå nærare femti pretenåringar og ungdommar springe rundt på banen dekte av sludd, alle i shorts. Kne og lår er illraude, og det gjer vondt å sjå på når ballen treffer den nakne huda.
Ein slapp ullstillongs under shortsen, som dei hadde på 1970-talet, eller ein strammare teknisk tightsvariant som faktisk var hipt på Lyn-feltet så seint som i 2009, er ikkje lenger aktuelt. I Rogaland no er det berre shorts i sludd som gjeld. Så lenge frostskadane ikkje blir permanente, kan eg forstå. Ein presterer best når ein kjenner seg kul, på fotballbanen og på byen.
Maren Bø
Maren Bø er frilansskribent og idrettspedagog.
Fleire artiklar
Abid Raja er advokat og Venstre- politikar.
Foto: Lina Hindrum
Det trugande utanforskapet
På sitt beste er Vår ære og vår frykt historia om ei integrering på retur og ei kraftig åtvaring om kva som kan skje som følgje av det.
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Papiravisa