Nær dauden
Paul Soloway (1941–2007) under bridge-VM i Lille i Frankrike i 1998.
Foto: Shireen Mohandes / Wikimedia Commons
Før jul vart den amerikanske haustmeisterskapen spela i Atlanta i Georgia. Soloway Knockout Teams, heiter den. Amerikanarane har tre slike store meisterskapar per år, som forutan å samle tusenvis av spelarar i det som unekteleg er verdas største bridgenasjon, dreg til seg ei rekkje stjerner frå heile verda, Noreg inkludert.
Denne gongen vart hovudtevlinga eit vonbrot for dei norske deltakarane. La oss difor ikkje dvele ved resultatlista, men heller sjå litt nærare på namnet Soloway. Når det gjeld Paul Soloways bridgekarriere, bør det straks nemnast at den ikkje ville ha vorte røyndom utan velgjerningane til ein illgjeten gangster.
Soloway, fødd i Los Angeles i 1941, var tre år gamal då familien ein dag vitja venen George Raft, ein skodespelar som ikkje berre spela gangster i ei rekkje filmar, men òg heldt seg med diverse gangsterar i omgangskrinsen. Til stades i same selskap som familien Soloway var jødiske Benjamin «Bugsy» Siegel – leigemordar, spritsmuglar i forbodstida og ei av eldsjelene bak utviklinga av hotell- og kasinogata The Strip i Las Vegas. Då vesle Paul Soloway ramla ut i symjebassenget og heldt på å drukne, var det nettopp Siegel som hoppa uti og berga han.
Soloway sleit i vaksen alder med dårleg hjarta, men fleire store operasjonar hindra han ikkje frå å vinne fem verdsmeisterskapar for USA og ein haug med amerikanske meisterskapar. Då han vann den prestisjetunge tevlinga Vanderbilt i Cincinnati i år 2000, måtte han kvar kveld dra til sjukehuset for å få intravenøs antibiotika. Under like gjæve Spingold i 2007 sat han i elektrisk rullestol, men siger vart det like fullt. Tre månader seinare var det slutt, og han vart kremert med ein kortstokk i handa.
Bugsy Siegel, derimot, vart skoten og drepen alt i 1944. Drapssaka er uløyst.
Erlend Skjetne
Erlend Skjetne er tidlegare juniorlandslagsspelar i bridge.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Før jul vart den amerikanske haustmeisterskapen spela i Atlanta i Georgia. Soloway Knockout Teams, heiter den. Amerikanarane har tre slike store meisterskapar per år, som forutan å samle tusenvis av spelarar i det som unekteleg er verdas største bridgenasjon, dreg til seg ei rekkje stjerner frå heile verda, Noreg inkludert.
Denne gongen vart hovudtevlinga eit vonbrot for dei norske deltakarane. La oss difor ikkje dvele ved resultatlista, men heller sjå litt nærare på namnet Soloway. Når det gjeld Paul Soloways bridgekarriere, bør det straks nemnast at den ikkje ville ha vorte røyndom utan velgjerningane til ein illgjeten gangster.
Soloway, fødd i Los Angeles i 1941, var tre år gamal då familien ein dag vitja venen George Raft, ein skodespelar som ikkje berre spela gangster i ei rekkje filmar, men òg heldt seg med diverse gangsterar i omgangskrinsen. Til stades i same selskap som familien Soloway var jødiske Benjamin «Bugsy» Siegel – leigemordar, spritsmuglar i forbodstida og ei av eldsjelene bak utviklinga av hotell- og kasinogata The Strip i Las Vegas. Då vesle Paul Soloway ramla ut i symjebassenget og heldt på å drukne, var det nettopp Siegel som hoppa uti og berga han.
Soloway sleit i vaksen alder med dårleg hjarta, men fleire store operasjonar hindra han ikkje frå å vinne fem verdsmeisterskapar for USA og ein haug med amerikanske meisterskapar. Då han vann den prestisjetunge tevlinga Vanderbilt i Cincinnati i år 2000, måtte han kvar kveld dra til sjukehuset for å få intravenøs antibiotika. Under like gjæve Spingold i 2007 sat han i elektrisk rullestol, men siger vart det like fullt. Tre månader seinare var det slutt, og han vart kremert med ein kortstokk i handa.
Bugsy Siegel, derimot, vart skoten og drepen alt i 1944. Drapssaka er uløyst.
Erlend Skjetne
Erlend Skjetne er tidlegare juniorlandslagsspelar i bridge.
Fleire artiklar
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
Teikning: May Linn Clement
«Me har ikkje grunnlag for å seia at bokmålsbrukarar har kvassare penn enn andre, men nokre av dei evnar å kløyva kvass i to.»
Gjennom Hitlers progagandaminister Joseph Goebbels får vi eit innblikk i sanninga bak Nazi-Tysklands propagandamaskin.
Foto: Another World Entertainment
Propaganda på agendaen
Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.