Andreas Hompland

hompland@online.no

Sven Mollekleiv (64) blir truleg kåra til NIF-president søndag, i det som korrekt heiter Norges idrettsforbund og den olympiske og paralympiske komité. Med seg som visepresident får han den godt gjødde Johann Olav Koss med rett til å spela etter tre gull og tre verdsrekordar i Vikingskipet under OL i 1994. 13.30,55 er eit heilagt tal.

Som presidentkandidat har Mollekleiv ein aura av openheit, sanning og høgverdig etikk og ein ring av sjølvtillit rundt seg. Han kan når som helst halda appellar med utestemme eller framføra insisterande høgmessetalar om verdiar, og på same tid syta for at lotteria og økonomien går godt. For mange løftar det ein høgare himmel over dagleg strev i konsern og frivillige organisasjonar; for andre høyrest det svulstig og tåkefyrsteaktig ut. Dette er ei rolle Mollekleiv har skapt seg sjølv til, og som han ikjøtar frivillig.

FRÅ IDRETTSHØGSKOLEN og ein under middels karriere som fotballspelar var han i fleire år ein vandrepokal i det norske idrettsbyråkratiet. Som styreleiar i Vålerenga (2002­–06) sette han i gang ein av dei aldri heilt vellykka ryddeaksjonane der, men klubben vann eliteserien i 2005 med den uryddige Kjetil Rekdal som trenar. (Etterpå kom Raymond Johansen med tomt for ei krone til arenaen med det sotete namnet Intility.)

Frå 1991 var Mollekleiv i ti år ein høgt profilert og omtykt generalsekretær i Norges Røde Kors. Dit kom han frivillig tilbake som president etter Thorvald Stoltenberg i 2008 og sat til Robert Mood overtok i 2017. Men etter ureint spel frå konkurrentar mislykkast han i å stiga til topps i Den internasjonale raudekrossen. I det sivile er han direktør for samfunnskontakt og sosialt ansvar i Det Norske Veritas.

VALKOMITEEN vraka den sitjande presidenten, Tom Tvedt (51). Han ventar eit benkeforslag, men kjem nok til å trekka kandidaturet når korridorpolitikken, hestehandlinga og oppteljinga av røyster er ferdig i delegasjonar, på nachspiel og i bøttekott. Tom Tvedt er neppe ein mann som vil ha klare røystetal på nederlaget sitt.

Tvedt var den perfekte kandidaten då han blei vald samrøystes på Idrettstinget for fire år sidan. Han hadde spela på landslaget i handball og vore aktiv i idrettsorganisasjonane – særleg for funksjonshemma, der han kjempa for to blinde barn. Han var fylkesordførar i Rogaland, ein komande kader i KS og ein sannsynleg stortingsrepresentant for Arbeidarpartiet, pluss etter kvart sambuar med partisekretæren.

Men Tvedt valde idrettsforbundet. Der kom han skeivt ut frå hoppkanten og klarte aldri å ta seg inn att. Somme meiner at han måtte ta ansvar for gamal moro han ikkje hadde ansvar for. Andre såg ein president som mista all tillit då han lét seg pressa frå skanse til skanse og kom med stadig nye bortforklaringar på ekstravaganse og hemmeleghald. Derfor fall han.

FRÅ SIDELINA HAR Berit Kjøll (63) meldt seg på i løpet. Med bakgrunn i reiseliv frå distriktshøgskolen på Lillehammer, marknadsøkonomi på BI og vidareutdanning i leiing ved Harvard Business School har ho ein solid CV med sjefposisjonar i norsk næringsliv: Kilroy, Tusenfryd, Flytoget, Steen & Strøm og Telenor. Ho er styremedlem både her og der og var styreleiar i Den Norske Turistforening frå 2012 til 2018. Men ho er ikkje merittert frå idretten, og det blir brukt mot henne. På bakromma er det neppe eit pluss at ho er direktør i kinesiske Huawei.

DEN NORSKE idrettsmodellen er ein hybrid konstruksjon under press. NIF er ein skjør overbygning over ulike aktivitetar som lever sine organisasjonsliv etter ulike modellar. Dei skal vera på lag med, men også klaga over stat og kommune; dei skal balansera idrettskretsar mot særforbund, det frivillige mot det kommersielle, topp mot breidde, det olympiske mot det folkelege, fellesskap mot sjølvhevding – både organisatorisk og økonomisk. Petter Northug, Ada Stolsmo Hegerberg og Henrik Kristoffersen vil dukka opp i stadig nye utgåver.

SVEN MOLLEKLEIV er ein ryddig mann som kan ta på seg eit clintonaktig nærvær. Han driv ikkje med tilfeldig smalltalk, men talar gjerne med etisk pondus om verdival og verdikamp og det store vi, som han sjølv er eit smykke på. Etter å ha vore inne i nettverka og overbygningane i idrettsrørsla i heile sitt vaksne liv er det ein retorisk prestasjon å unngå å koma i offside, men framstå som den nye vinen som skal gjera ein ryddejobb i tempelet.

I valkampintervju har han sagt at han vil bruka mykje tid og krefter på å kjempa for den reine norske idrettsmodellen og bera vitnemål om han ut til heile verda.

Det krev vel at andre tar seg av basisen med medaljar til eliten og aktivitet for breidda. Dersom atter andre held styr på dei materielle verdiane, kan Mollekleiv ta seg av verdi­talane og bortforklaringane. Oppdraget hans som president er å halda ein etisk paraply over organisasjonen. Då kan Sven Mollekleiv bli ein perfekt idrettspresident.

Men like sannsynleg er det at han forskrevar seg, for idretten et opp sine leiarar og slaktar dei som syndebukkar: Dei siste 20 åra er ingen idrettspresident blitt attvald.

Andreas Hompland er
sosiolog og skribent.