Lenge hadde eg ei guilty pleasure, og det var å lese helse- og livsstilsstoff i avisene. Når det dukka opp ein artikkel av typen «kompass for eit betre liv», berre måtte eg lese han. For tenk – ja, berre tenk – om det her skulle dukke opp noko verkeleg nytt og vedunderleg. Ja, kanskje det vedunderlege som ville få både tida og hjartet til å opna seg. Kunne eg ta sjansen på å la vere?

Men no har eg funne ein betre metode. Å gå tilbake til den gamle livsvisdommen viser seg nemleg å vere vel så bra som å lese seg opp på stadig nye forskingsfunn om korleis vi bør leve. Ja, ikkje sjeldan er essensen nett den same, berre kortare og smartare formulert. Eg snakkar sjølvsagt om dei gode, gamle ordtaka.

Så når eg no ser ei freistande overskrift, tenkjer eg meg om. Kjenner eg alt til innhaldet i artikkelen i form av eit ordtak?

Eg skal gje nokre døme. Rett før jul dukka denne overskrifta opp i fleire aviser: «Slik unngår du magevondt i jula. Dropp akevitten, spis grønsaker.» Skal eg lese denne? Nei, eg veit jo alt at fem om dagen er bra for magen. Eller kva med artikkelen «5 grunnar til at du bør le meir»? Å nei, du. Eg veit jo alt at ein god latter forlengjer livet. Så kva med «Du blir ikkje raskare frisk av å halde deg heime»? Gje deg, vi veit jo alle at lediggang er rota til alt vondt. Men kan det vere lurt å lese artikkelen om at det å sove lite er ut, og at leiarar kastar seg over søvnbølgja? Trur ikkje det, nei. Den som søv, syndar jo ikkje.

Det viser seg beint fram vanskeleg å finne livsstilsartiklar som ikkje for lengst er gammalt nytt. «Eldre nordmenn er lykkelegare enn unge», vert det skrive. Ja, den gamle er eldst. Sjølv den pågåande striden om ultraprosessert mat kan eg styre unna. For den kaka ein bakar sjølv, er den som best smakar.

Men no skal eg vere stille. Du veit, tale er sølv, teiing er gull.

Jord