Kombi
«Det seier eg dykk: Kvart gagnlaust ord som folk talar, skal dei svara for på domedag.»
(Matt 12:37.)
Nett kven som må svara for ordet Høybuktmoen, flyplassen til Kirkenes, må gudane vita. Høybuktmoen er ein montasje av antonym, motsetningar som ikkje heng på greip – ei vik i høgd som òg er ei slette! Det er eit oksymoron, med andre ord – det motsette av ein pleonasme, som er eit smør på flesk-ord av typen Nesoddtangen og tautologiredundans.
Eg har funne på mitt eige oksymoron, som eg med glede kan svara for her og no: Ordet kombi-nasjon. Ein fargerik fellesskap, tenkjer eg meg, av folk som har det sams at dei er ulike, og såleis vil vera ein og same nasjon, dei med.
Folk som strevar etter å leva i ein slik vakker kombi-
nasjon, er – sjølvsagt – kombinasjonalistar.
Andre som ønskjer seg ein eineveldig og urettvis
kombi-nasjon, kan vera kombinasjonalsosialistar. Om slike til dømes skulle skaffa seg større lebensraum ved å invadera eit anna land, og dette landet hadde nok quislingar til å skipa venelag for okkupanten, kunne dei kalla laget Kombinasjonal samling. Dei kunne gje ut avisa Kombinationen.
Kombinasjonalisme-ordet mitt med tilhøyrande derivat er såleis nyord på norsk, trur eg, men ikkje på engelsk. Combi-Nation er ei røyrleggjarbedrift i Rotherham i Sheffield i England, og dessutan eit å sjå til heller keisamt brettspel. Combinationalism får derimot 758 googletreff og eige oppslag i Merriam-Websters ordbok: «combinationalism (noun): the practice of combining varying intellectual elements especially without sufficient attention to systematic integration». Nett kva dette tyder, får dei lærde stridast om. Dei lærde lèt alle til å vera religiøse filosofar, for combinationalism viser seg fyrst og fremst å vera ein apologetisk strategi for å ikkje satsa alt på eit kort, men å kombinera fleire argument (til forsvar for religionen eller til åtak på ei konkurrerande tru) etter kva situasjonen og publikum krev. Genialt.
«Ja, etter orda dine vert du frikjend, og etter orda dine vert du felt», som han sa, Matteus.
Jox
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
«Det seier eg dykk: Kvart gagnlaust ord som folk talar, skal dei svara for på domedag.»
(Matt 12:37.)
Nett kven som må svara for ordet Høybuktmoen, flyplassen til Kirkenes, må gudane vita. Høybuktmoen er ein montasje av antonym, motsetningar som ikkje heng på greip – ei vik i høgd som òg er ei slette! Det er eit oksymoron, med andre ord – det motsette av ein pleonasme, som er eit smør på flesk-ord av typen Nesoddtangen og tautologiredundans.
Eg har funne på mitt eige oksymoron, som eg med glede kan svara for her og no: Ordet kombi-nasjon. Ein fargerik fellesskap, tenkjer eg meg, av folk som har det sams at dei er ulike, og såleis vil vera ein og same nasjon, dei med.
Folk som strevar etter å leva i ein slik vakker kombi-
nasjon, er – sjølvsagt – kombinasjonalistar.
Andre som ønskjer seg ein eineveldig og urettvis
kombi-nasjon, kan vera kombinasjonalsosialistar. Om slike til dømes skulle skaffa seg større lebensraum ved å invadera eit anna land, og dette landet hadde nok quislingar til å skipa venelag for okkupanten, kunne dei kalla laget Kombinasjonal samling. Dei kunne gje ut avisa Kombinationen.
Kombinasjonalisme-ordet mitt med tilhøyrande derivat er såleis nyord på norsk, trur eg, men ikkje på engelsk. Combi-Nation er ei røyrleggjarbedrift i Rotherham i Sheffield i England, og dessutan eit å sjå til heller keisamt brettspel. Combinationalism får derimot 758 googletreff og eige oppslag i Merriam-Websters ordbok: «combinationalism (noun): the practice of combining varying intellectual elements especially without sufficient attention to systematic integration». Nett kva dette tyder, får dei lærde stridast om. Dei lærde lèt alle til å vera religiøse filosofar, for combinationalism viser seg fyrst og fremst å vera ein apologetisk strategi for å ikkje satsa alt på eit kort, men å kombinera fleire argument (til forsvar for religionen eller til åtak på ei konkurrerande tru) etter kva situasjonen og publikum krev. Genialt.
«Ja, etter orda dine vert du frikjend, og etter orda dine vert du felt», som han sa, Matteus.
Jox
Fleire artiklar
Foto: Seth Wenig / AP / NTB
Eit teikn på frustrasjon
Korkje Trump eller Biden har i røynda full kontroll på auke og fall i inflasjon eller kriminalitet.
Else Hagen: «Familie» (1950), olje på lerret. Rolf E. Stenersens samling / Munchmuseet.
Etterlysing og turné
Else Hagen er i dag eit ukjent namn for mange, men det er i endring.
Anders Folkestad og Torbjørn Ryssevik meiner det er nødvendig å styrke den vidaregåande skulen si studieførebuande rolle.
Gorm Kallestad / NTB
Studieopptak og skulifisering
Statsråden gjer rett i å avvise opptaksprøver som hovudveg til høgare utdanning.
Stig Amdam og Ragnhild Gudbrandsen spelar hovudrollene i stykket av August Strindberg.
Foto: Magnus Skrede / Den Nationale Scene
Krigen mellom kjønna
Dødsdansen er eit ekteskapsdrama der komikken får for stor plass, men spelestilane utfordrar kvarandre på interessant vis.
Nana rise-Lynum er redaktør i Norsk Barneblad.
Foto: Per Anders Todal
Å gi barn det dei ikkje veit at dei vil ha
Norsk Barneblad vart skipa i 1887 og har kome ut kvart år sidan. Sist helg fekk Nana Rise-Lynum Målprisen frå Noregs Mållag for innsatsen som redaktør.
Papiravisa