Fløgstad får fyr på den raude flammen i sitt svarinnlegg til meg den 23. september. Eg kan ikkje lese han annleis enn at han ser på retten som eit reint uttrykk for politisk makt og sosiale interesser. Paragrafane og dei juridiske resonnementa til juristane er snurrepiperi og staffasje. Den amerikanske grunnlova er truleg den konstitusjon i verda som sterkast sikrar sjølvstende for domstolane. Men hjå Fløgstad blir amerikanarane sin vørdnad for konstitusjonen stilt ut til lått som «grunnlovsmetafysikk». Kva er då skilnaden mellom folkedomstolar i Kina og på Cuba og det amerikanske rettsstellet, det er makta som rår, okke som.