Saktegåande duo i storform
Imponerande treg og seig ny musikk frå Earth.
Dylan Carlson på gitarar og trommeslagar Adrienne Davis på trommer og perkusjon utgjer duoen Earth.
Omslagsfoto
Rock
Earth:
Full upon her burning lips
Sargent House
Earth – kalla opp etter Black Sabbaths andre forsøk på bandnamn (det første var Polka Tulk Blues Band) – er eit amerikansk rocke- og metalband som speler ekstremt sakte. Bandet blei stifta i 1989 og er blant pionerane innan sjangeren dronerock. Det førre albumet deira, Primitive And Deadly frå 2014, var noko av ein avstikkar, sidan det inneheldt vokal, ganske ukarakteristisk for eit band som vanlegvis speler monoton, seig, mørk og utstrekt instrumentalmusikk, men no er bandet tilbake i instrumentalsporet med Full Upon Her Burning Lips.
I verdstoppen
For tida opererer Earth som duo, samansett av primus motor Dylan Carlson på gitarar og Adrienne Davies på trommer og perkusjon. Det er ikkje lett å spele sakte, iallfall ikkje på trommer. Det kan underteikna av erfaring skrive under på. Når det gjeld saktegåande trommespeling, er Davies i verdstoppen, og på denne plata er ho i betre form enn nokosinne. Det er ein fryd å høyre den akkurat passeleg slapsete timingen hennar og framifrå fotarbeid med hi-hat-pedalen.
Stilblanding
Samstundes durar Carlson i veg med massive gitar- og bassprogresjonar – og det vert spesifisert i tilhøyrande informasjon at han òg opererer duppedittar og forsterkarar, for dronerock lyt trass alt inkludere distortion og feedback. Det er Carlson så god på at det læt som den mest naturlege ting i verda, og i blandinga av stilelement frå så forskjellige sjangrar som doom metal, country og jazz er dette faktisk svært fengjande og avslappande. Annan musikk med like slafsete driv som dette skal ein leite lenge etter.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
Earth:
Full upon her burning lips
Sargent House
Earth – kalla opp etter Black Sabbaths andre forsøk på bandnamn (det første var Polka Tulk Blues Band) – er eit amerikansk rocke- og metalband som speler ekstremt sakte. Bandet blei stifta i 1989 og er blant pionerane innan sjangeren dronerock. Det førre albumet deira, Primitive And Deadly frå 2014, var noko av ein avstikkar, sidan det inneheldt vokal, ganske ukarakteristisk for eit band som vanlegvis speler monoton, seig, mørk og utstrekt instrumentalmusikk, men no er bandet tilbake i instrumentalsporet med Full Upon Her Burning Lips.
I verdstoppen
For tida opererer Earth som duo, samansett av primus motor Dylan Carlson på gitarar og Adrienne Davies på trommer og perkusjon. Det er ikkje lett å spele sakte, iallfall ikkje på trommer. Det kan underteikna av erfaring skrive under på. Når det gjeld saktegåande trommespeling, er Davies i verdstoppen, og på denne plata er ho i betre form enn nokosinne. Det er ein fryd å høyre den akkurat passeleg slapsete timingen hennar og framifrå fotarbeid med hi-hat-pedalen.
Stilblanding
Samstundes durar Carlson i veg med massive gitar- og bassprogresjonar – og det vert spesifisert i tilhøyrande informasjon at han òg opererer duppedittar og forsterkarar, for dronerock lyt trass alt inkludere distortion og feedback. Det er Carlson så god på at det læt som den mest naturlege ting i verda, og i blandinga av stilelement frå så forskjellige sjangrar som doom metal, country og jazz er dette faktisk svært fengjande og avslappande. Annan musikk med like slafsete driv som dette skal ein leite lenge etter.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fleire jazzmusikarar i USA mislikte at amerikansk UD nytta dei som «ambassadørar» i Afrika for å få merksemda vekk frå det dei dreiv med.
Foto frå filmen
«Har du illusjonar om politikk og politikarar, vil Soundtrack to a Coup D’Etat drepe dei effektivt på 150 minutt.»
Teikning: May Linn Clement
«Eg har lagt merke til at folk går i ein liten boge forbi den daude grevlingen som ligg i grøfta.»
Endre Ruset er poet og tidlegare kunstnarisk leiar ved Norsk litteraturfestival.
Foto: Heidi Furre
«Dikta til Endre Ruset er ridde av tap og sorg, og med hesten som sentralt motiv.»
Dette er ein bar, men er det ein sjokoladebar til laurdagskvelden eller ein proteinbar til treningsøkta?
Foto via Wikimedia Commons
«Det er høgt trykk på proteinbarfronten for tida.»
Teikning: May Linn Clement