Pop

Midnight Sister:

Saturn Over Sunset

Jagjaguwar Records

Den kaliforniske duoen Midnight Sister lagar skakk popmusikk tufta på solid handverk. Debutplata Saturn Over Sunset læt merksnodig og mystisk, men på same tid merkeleg velkjend. Her blandar dei easy listening med samtidsmusikkaktig eksperimentering, og David Bowie- og T-Rex-glamour med ein Twin Peaks-aktig ustabilitet.

Plata opnar med ein voggesong akkompagnert av forsiktige klokkespel og fløyelsmjuke fløyter, men alt etter første vers vert det heile brote av med eit kakofonisk arrangement av halvdissonerande strykarar, analoge romvesen-synthlydar, dramatisk bassing og skakkøyrde marsjtrommer, før vi vert returnerte til mor sin song ved vogga. Voggesongen er eit velkjent skrekkfilmmusikktema – tenk berre på filmar som Rosemary’s Baby. Det er ein slik ambivalens, mellom det roande og urovekkjande, det konvensjonelle og skakkøyrde, som pregar plata.

Vokalisten Juliana Giraffes dempa, mørke vokal – dels kabaretartist, dels 60-tals rockestjerne, dels 30-tals jazzdiva – flyt elegant av garde på Ari Bazoulians bølgjer av forsiktig variert instrumentering. Bazoulian har bakgrunn frå klassisk musikk, og meistrar å komponere fengjande arrangement som saumlaust sklir fram og tilbake mellom dei forskjellige motiva og stemningane. Saturn er ein androgyn guddom, og debutplata til Midnight Sister er òg vanskeleg å setje i bås – noko som berre gjer henne meir interessant.

Rasmus Hungnes

Rasmus Hungnes er musikar og fast platemeldar i Dag og Tid.