Jazz

ERLAND DAHLEN:

Clocks

Erland Dahlen, trommer, perkusjon, xylofon, elektronikk, gitar og tangentinstrument.
HUBRO HUBROCD2595

Det er med eit enormt arsenal av instrument at Erland Dahlen legg ut på denne musikalske aleineturen. Konseptet er ei vidareføring av plata Dahlen kom med for to år sidan, Blossom Bells. Med Clocks har Dahlen lagt alen til den kunstnarlege utviklinga si.

«Filmmusikk»

Dette er ikkje soloplata til den forsmådde trommeslagaren som endeleg skal få visa fram alle triksa sine. Ein finn ikkje lag på lag med intrikate rytmemønster. Nei, dette er komposisjonar som dreg vekslar på melodi- og harmonielementet i like stor grad som på klang og rytme. Dette er komposisjonar med filmmusikkens kvalitetar. Musikken har ei assosiasjonskraft som gjer han til «filmmusikk» utan film. Ein kan sikkert drage fram filmmusikkskaparar som Dahlen er inspirert av, men først og fremst er han ei original stemme med noko viktig på hjartet.

Klangkvalitetar

Sjølv om Dahlen nyttar seg av musikkens verkemiddel på brei basis, er det ikkje til å koma forbi at klanguniverset hans er prega av ei nerdete interesse for klangkvalitetar som ligg i nær sagt alt som kan nyttast som perkusjonsinstrument. Denne oppdagartrongen, kombinert med evna til å bruka han på smakfullt vis, er den fremste kvaliteten ved Clocks. Å smelta saman det akustiske med det elektroniske er også noko som gjer plata heilstøypt. Det sistnemnde er tittelkuttet eit glimrande døme på.

Dette er ei plate for fleire enn trommeentusiastane.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans kulturarbeidar og fast
jazzmeldar i Dag og Tid.