Rock

Jeff Tweedy:

Together At Last

dBpm/Anti-

Eit lite pust i munnspelet, og så er Jeff Tweedy i gang med sin stillfarande versjon av «Via Chicago», opningssporet på det ferske, akustiske soloalbumet Together At Last. Lyttaren forstår raskt at vi denne gongen får eit møte med trubaduren – og ikkje bandleiaren – Tweedy.

Ikonisk rockelåt

«Via Chicago» er ein ikonisk rockelåt i Wilco-katalogen. I snart tre tiår har fansen nynna med til songen, som i dag er eit sjølvsagt innslag på alle konsertar med bandet, som i seinare år har dekonstruert komposisjonen ved å innføre nokre eruptive støysekvensar som får publikum til å kveppe i fryd. Men på Together At Last dreg Tweedy «Via Chicago» tilbake til sitt tidlegaste opphav, til den songen han laga med kassegitaren i fanget for knapt tjue år sidan.

Together At Last er spelt inn i Wilcos loftsstudio i Chicago, og vert den første i ein ny serie, Loft Acoustic Sessions, der Tweedy nytolkar eigne låtar, og (i alle fall i dette tilfellet) strippar dei for orkestrering og arrangement. Saman med «In a Future Age» og «I’m Always In Love» gjer «Via Chicago» Summerteeth (1999) til den mest representerte utgivinga på albumet.

Somme vil kjenne Tweedy frå dette formatet frå før. Han har halde ei rekkje solokonsertar opp gjennom åra, og det er nok fleire enn meg som har lytta til konsertrekkja han la ut for sal frå heimesida til Wilco for nokre år sidan. I 2006 kom dessutan konsertfilmen Sunken Treasure som samla opptak frå fem konsertkveldar den vinteren.

Breidde og variasjon

To av dei elleve songane på Together At Last kjem frå plater Tweedy har laga utan Wilco. «Laminated Cat» tilhøyrer Loose Fur, det fabulerande bandet han hadde saman med Yankee Hotel Foxtrot-produsent Jim O’Rourke (2002) og Wilco-trommis Glenn Kotche, medan «Lost Love» kan sporast tilbake til musikkollektivet Golden Smog.

Breidde og variasjon ser elles ut til å ha styrt låtvalet. «Dawned On Me» frå The Whole Love (2011) er med, det same er tittellåten på Sky Blue Sky (2007). Wilcos to beste plater, Yankee Hotel Foxtrot og A Ghost Is Born (2004), er totalt representert med fire spor.

Together At Last bryt på mange måtar songane til Tweedy ned til essensen, til den indre strukturen av ord og melodi, og vitnar om dei store kvalitetane som har vore ein konstant over tid. Men albumet står også fram som ei påminning om korleis Wilcos musikk har vorte kjenneteikna av musikarane som har vore med på å utforme og utsmykke Tweedys låtar opp gjennom åra, og, ikkje minst, om konsertbandet Wilco slik det står fram i dag – eit tett og samspelt orkester der summen er større enn dei store delane. Eg kosar meg, men tek meg likevel i å sakne Mikael Jorgensens elegante piano på «Hummingbird», Nels Clines gitarspel som har prega konsertversjonar av både «Muzzle of Bees» og «Ashes of American Flags», og Glenn Kotches avant-rock-rytmefest på «I’m Trying to Break Your Heart». For nokre låtar, for eit band.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.