Elektronisk ­musikk

Com
Truise

Persuasion System

Ghostly International

Den amerikanske produsenten og designaren Seth Haley, betre kjend under aliaset Com Truise, lagar musikk metta med nostalgiske lydar som manar fram sterke kjensler av det tjukkaste 1980-talet. Har ein sansen for nostalgien ein finn i TV-serien Stranger Things, eller film- og filmmusikkskaparen John Carpenters faktiske produkt av 80-talet, vil ein med høgt sannsyn setje pris på Com Truises estetikk.

Det kan vanskeleg seiast at Com Truise fornyar stilen sin på Persuasion System. Her er det snarare tale om raffinering. Vi får høyre meir av det denne karen er god til – store, syntetiske lydteppe med merkeleg organisk dynamikk og komposisjon, der det er smurt tjukt på med sentimentalitet. (Artistnamnet er trass alt ikkje berre eit ordspel, men òg eit uttrykk for lengt.) Og det kjennest godt.

Persuasion System er Com Truises mest raffinerte verk til no – på godt og vondt. Den hypersyntetiske lyden er på den eine sida reindyrka, på den andre til forveksling steril, dersom ein ikkje vil høyre godt etter. Ein skal vite at dersom ein er ny i møte med denne prominente synthwavemakaren, kan det tenkjast at ein med fordel kan starte med eldre utgjevingar som Galactic Melt (2012), som er litt røffare i kantane, og In Decay (2012), der samanstillinga av det organiske og elektroniske er meir påtakeleg. Likar ein desse, vil ein òg ha ei hyggjestund med denne, slik denne meldaren har, har hatt og kjem til å fortsetje å ha.

Rasmus Hungnes