Arkivet: Pompeii igjen
Louise Clare Marshall song den vidgjetne vokalen på slutten av «The Great Gig in the Sky».
Det var i oktober 1971 at Pink Floyd fann vegen til amfiteateret i Pompeii, der dei heldt ein konsert utan publikum, og laga film av det. Eg minnest seine nattetimar i oppveksten der eg sat og såg på bandet framføre songar som «Echoes» og «A Saucerful of Secrets» mellom ruinane. Opptaket fanga eit band på terskelen av sin stordom. Dei hadde enno ikkje gitt ut Dark Side of the Moon (1973).
I fjor fann David Gilmour vegen tilbake til amfiteateret, og heldt to konsertar der. Eit opptak har vore å sjå på kinoar verda over, og no er også albumet ute. Nye Live at Pompeii vekslar mellom klassiske Pink Floyd-songar og Gilmours solomateriale, og kan knapt kallast ei naudsynt utgiving, sjølv om det sikkert var triveleg nok dei to sommarkveldane for dei som var der. Det meste her har vi høyrt før, og mykje av det mange gonger, også i ulike konsertversjonar.
Eit uomtvisteleg høgdepunkt finst likevel i den nye versjonen av «The Great Gig in the Sky», songen Richard Wright komponerte, og Clare Torry i si tid leverte ein totalt overskridande vokalprestasjon til – ein song Gilmour knapt framfører på konsert. I Pompeii var Louise Clare Marshall den sentrale songaren, saman med Lucita Jules og Bryan Chambers. Stort.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det var i oktober 1971 at Pink Floyd fann vegen til amfiteateret i Pompeii, der dei heldt ein konsert utan publikum, og laga film av det. Eg minnest seine nattetimar i oppveksten der eg sat og såg på bandet framføre songar som «Echoes» og «A Saucerful of Secrets» mellom ruinane. Opptaket fanga eit band på terskelen av sin stordom. Dei hadde enno ikkje gitt ut Dark Side of the Moon (1973).
I fjor fann David Gilmour vegen tilbake til amfiteateret, og heldt to konsertar der. Eit opptak har vore å sjå på kinoar verda over, og no er også albumet ute. Nye Live at Pompeii vekslar mellom klassiske Pink Floyd-songar og Gilmours solomateriale, og kan knapt kallast ei naudsynt utgiving, sjølv om det sikkert var triveleg nok dei to sommarkveldane for dei som var der. Det meste her har vi høyrt før, og mykje av det mange gonger, også i ulike konsertversjonar.
Eit uomtvisteleg høgdepunkt finst likevel i den nye versjonen av «The Great Gig in the Sky», songen Richard Wright komponerte, og Clare Torry i si tid leverte ein totalt overskridande vokalprestasjon til – ein song Gilmour knapt framfører på konsert. I Pompeii var Louise Clare Marshall den sentrale songaren, saman med Lucita Jules og Bryan Chambers. Stort.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Mmm, nam-nam? Tja, om scobyen ser litt rar ut, så vert den fermenterte tedrikken sett pris på av menneske verda over.
Foto via Wikimedia Commons
Fermentert te breier seg i butikkhyllene – til solide prisar.
Foto via Wikimedia Commons
«Hulda Garborg er ein av dei store, gløymde forfattarskapane i Noreg.»
Fuktmålaren syner at veggen er knuskturr. Er det truverdig?
Foto: Per Thorvaldsen
«Frykta er ein god læremeister. Eg sit no og les Byggforsk-artiklar om fukt for harde livet.»
Wako er Kjetil Mulelid, Simon Olderskog Albertsen, Bárdur Reinert Poulsen og Martin Myhre Olsen.
Foto: Eirik Havnes
Sprudlande samspel
Wako serverer ei heilakustisk jazzplate.
Sitrusmarinert kamskjel med estragon, lime og olivenolje.
Alle foto: Dagfinn Nordbø