25 år har gått sidan Lucinda Williams gav ut Sweet Old World, og dermed dukka jubileumstanken opp: Kva med ei markering gjennom ei nyutgiving?

Ikkje så uvanleg, kanskje, men Williams-varianten er likevel original. I staden for å sende alt ut på nytt i praktutgåve, og tømme skuffene for fotografi, skribleri, demoar og alternative versjonar, har ho gått til det steget å spele inn materialet på nytt – og gir no ut This Sweet Old World (Highway 20/Thirty Tigers/Border).

Eg synest det er eit tøft grep. Williams meiner faktisk at ho ikkje gav stoffet det fokuset det fortente første gongen. Og her er desse songane igjen, nokre av dei i radikal nytapping, somme med ein akutt aktualitet, som «Sidewalks of the City», som kunne ha vore skriven i går, som ein tilstandsrapport frå eit plaga kontinent. This Sweet Old World er ikkje ei nostalgisk utgiving – albumet høyrer på alle måtar heime i 2017.

Øyvind Vågnes