Sist gong eg skreiv om Iron and Wine på desse sidene, var vel for eit par år sidan, då Years to Burn kom ut, eit samarbeid med Calexico. Men dei siste seks åra har Sam Beam også gitt ut ei fin lita rad eigne utgivingar i ein serie han kallar Archive Series, og no er Tallahassee Recordings, femte utgåve, ute.

Denne gongen har Beam gått tilbake til før byrjinga, så å seie, for opptaka samla på utgivinga stammar frå 1998­–1999, altså tre–fire år før den offisielle debutplata The Creek Drank the Cradle (2002) kom ut på Sub Pop. Dermed eksisterte ikkje Iron and Wine endå, men det gjorde jo Beam, som var student ved Florida State University og såg føre seg ein karriere som filmskapar.

Slik vart det altså ikkje, og Tallahassee Recordings viser til fulle kor talentfull Beam viste seg å vere som låtskrivar alt i midten av tjueåra. Den eksistensielle tematikken er på plass, og grepet om folktradisjonen likeså, ikkje minst i ein song som «John’s Glass Eye». EJ Holowicki, den gong medstudent, seinare bandmedlem i Iron and Wine, budde saman med Beam, og det var han som overtalte han til å spele inn nokre songar, på ei tid då han endå var ganske langt frå å framføre noko offentleg.

Eg har sansen for songane på Tallahassee Recordings, som på sitt vis tek meg tilbake til mitt eige første møte med musikken til Iron and Wine, våren 2004, då eg budde i Seattle og plukka opp albumet Our Endless Numbered Days, som dukka opp i hyllene på platebutikkane ein dag, og som eg fiska med meg. Den dag i dag er det framleis den eg held høgast av platene Beam har laga.

Øyvind Vågnes