Arkivet: Jon Hassell
Jon Hassel på scena under Stockholm JazzFest i 2009.
Foto: Henryk Kotowski / Wikipedia
Kanskje er tida kommen for å skaffe seg The Living City, eit opptak gjort med Jon Hassell Group i New York frå september 1989, der Brian Eno miksa bandet live? Det har vore å få tak i før, men utgåva selskapet Ndeya har kome ut med i vinter, er for første gong ei påkosta vinylutgåve, som av mange grunnar – lyden, innpakkinga, materialet som følgjer med – kjem til å verte den definitive.
Gløden etter å «nyinnpakke» gamle innspelingar kan ofte late til å botne i kommersielle og nostalgiske omsyn, men rett som det er, kan det også gi meining å grave fram eitt og anna fordi det fortener ny merksemd. Eit element av bevaring er det også i dette, fordi det å gjere noko tilgjengeleg går inn i kampen mot forvitring og gløymsle.
Det som vil slå den som orienterer seg mot produksjonen til Hassell (f. 1937 i Memphis), som gjekk bort sommaren 2021, er kor fascinerande framtidsretta han er. The Living City framkallar ikkje så mykje nostalgi, som ei kjensle av at det ein høyrer peikar framover, også mot tider som skal følgje vår eiga. Å seie at ein musikar er føre si tid, er ein klisjé, men i tilfellet Jon Hassell er det faktisk sant.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kanskje er tida kommen for å skaffe seg The Living City, eit opptak gjort med Jon Hassell Group i New York frå september 1989, der Brian Eno miksa bandet live? Det har vore å få tak i før, men utgåva selskapet Ndeya har kome ut med i vinter, er for første gong ei påkosta vinylutgåve, som av mange grunnar – lyden, innpakkinga, materialet som følgjer med – kjem til å verte den definitive.
Gløden etter å «nyinnpakke» gamle innspelingar kan ofte late til å botne i kommersielle og nostalgiske omsyn, men rett som det er, kan det også gi meining å grave fram eitt og anna fordi det fortener ny merksemd. Eit element av bevaring er det også i dette, fordi det å gjere noko tilgjengeleg går inn i kampen mot forvitring og gløymsle.
Det som vil slå den som orienterer seg mot produksjonen til Hassell (f. 1937 i Memphis), som gjekk bort sommaren 2021, er kor fascinerande framtidsretta han er. The Living City framkallar ikkje så mykje nostalgi, som ei kjensle av at det ein høyrer peikar framover, også mot tider som skal følgje vår eiga. Å seie at ein musikar er føre si tid, er ein klisjé, men i tilfellet Jon Hassell er det faktisk sant.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Laila Goody, Maria Ómarsdóttir Austgulen, Trond Espen Seim og John Emil Jørgenrud i nachspielet frå helvete som stykket til Edward Albee blir kalla.
Foto: Erika Hebbert
Sterkt om livsløgn og overleving
Gode skodespelarprestasjonar i intens kamp på liv og død.
Den nye statsministeren i Frankrike, Michel Barnier, blir klappa inn av den utgåande, Gabriel Attal, i ein seremoni på Hôtel Matignon i Paris 5. september.
Foto: Stephane De Sakutin / Reuters / NTB
Ny statsminister med gjeld, utan budsjett
No lyt alt skje raskt i fransk politikk for å avverje nye kriser.
Justis- og beredskapsminister Emilie Enger Mehl på veg til pressetreffet om motarbeiding av kriminalitet. Også statsminister Jonas Gahr Støre og finansminister Trygve Slagsvold Vedum deltok.
Foto: Thomas Fure / NTB
– No ser me effekten av færre politifolk
Det er mykje regjeringa kunne gjort som dei ikkje har gjort. Me er ikkje imponerte, seier Helge André Njåstad (FrP).
Den oppdaterte boka om rettens ironi er ei samling av tekstar frå Rune Slagstad gjennom førti år.
Foto: André Johansen / Pax Forlag
Jussen som styringsverktøy
Rettens ironi, no i fjerde og utvida utgåve, har for lengst blitt ein klassikar i norsk idé- og rettshistorie.
Finn Olstad har doktorgrad i historie og er tidlegare professor ved Seksjon for kultur og samfunn ved Noregs idrettshøgskule.
Foto: Edvard Thorup
Det nye klassesamfunnet
Finn Olstads nye bok er eit lettlese innspel til ei sårt tiltrengd innsikt i skilnaden mellom fakta og ideologi.