Forandring frydar
Transformers-serien tar ny form ved å hoppe attende til åttitalet.
Science fiction
Regi: Travis Scott
Bumblebee
Med: Hailee Steinfeld, John Cena, Pamella Adlon
På ein planet langt borte får ei gruppe robotar heimen sin øydelagt. På jakt etter ny plass å bu sender dei roboten Bumblebee til jorda. Her krasjlandar maskina bokstaveleg talt i møte med verkelegheita – og forandrar seg til ei gul Volkswagen boble. Året er 1987, og staden er Brighton Falls i California. Charlie (Steinfeld), ei ulykkeleg og einsam tenåringsjente med forkjærleik for følsam gitarpop (The Smiths) og bilmekking, finn den gule bobla på ein skrothaug. Uvitande om kva ho tar med seg heim, blir jenta snart kasta ut i eit intergalaktisk spel der jordas framtid står på spel.
Bumblebee er sjette film i Transformers-serien – eit univers der robotar forandrar seg til bilar eller fly, alt etter kva situasjonen krev av dei. Viss du som meg har kunnskapsløyse om dei føregåande filmane, frykt ikkje. Bumblebee er eit fint lite sidespor som lener seg på nostalgiske og tidsriktige referansar til åttiåra. Som ein Spielberg eller John Hughes-film i forkledning lukkast filmen med å fokusere på ei klassisk oppveksthistorie framfor gjentakande action. Relasjonen mellom Charlie og Bumblebee har klare parallellar til E.T. Lydsporet og tenåringstematikken nikkar til The Breakfast Club.
Ja visst har filmen ei formelbasert tilnærming, men valet om å dyrke fram ein sterk, men sårbar kvinneleg rollefigur, har emosjonell resonans. Det er takka vere Hailee Steinfeld, som ber filmen nær sagt på eiga hand og gjer dette til ein blockbuster med hjarte og varme.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Science fiction
Regi: Travis Scott
Bumblebee
Med: Hailee Steinfeld, John Cena, Pamella Adlon
På ein planet langt borte får ei gruppe robotar heimen sin øydelagt. På jakt etter ny plass å bu sender dei roboten Bumblebee til jorda. Her krasjlandar maskina bokstaveleg talt i møte med verkelegheita – og forandrar seg til ei gul Volkswagen boble. Året er 1987, og staden er Brighton Falls i California. Charlie (Steinfeld), ei ulykkeleg og einsam tenåringsjente med forkjærleik for følsam gitarpop (The Smiths) og bilmekking, finn den gule bobla på ein skrothaug. Uvitande om kva ho tar med seg heim, blir jenta snart kasta ut i eit intergalaktisk spel der jordas framtid står på spel.
Bumblebee er sjette film i Transformers-serien – eit univers der robotar forandrar seg til bilar eller fly, alt etter kva situasjonen krev av dei. Viss du som meg har kunnskapsløyse om dei føregåande filmane, frykt ikkje. Bumblebee er eit fint lite sidespor som lener seg på nostalgiske og tidsriktige referansar til åttiåra. Som ein Spielberg eller John Hughes-film i forkledning lukkast filmen med å fokusere på ei klassisk oppveksthistorie framfor gjentakande action. Relasjonen mellom Charlie og Bumblebee har klare parallellar til E.T. Lydsporet og tenåringstematikken nikkar til The Breakfast Club.
Ja visst har filmen ei formelbasert tilnærming, men valet om å dyrke fram ein sterk, men sårbar kvinneleg rollefigur, har emosjonell resonans. Det er takka vere Hailee Steinfeld, som ber filmen nær sagt på eiga hand og gjer dette til ein blockbuster med hjarte og varme.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Foto: Seth Wenig / AP / NTB
Eit teikn på frustrasjon
Korkje Trump eller Biden har i røynda full kontroll på auke og fall i inflasjon eller kriminalitet.
Else Hagen: «Familie» (1950), olje på lerret. Rolf E. Stenersens samling / Munchmuseet.
Etterlysing og turné
Else Hagen er i dag eit ukjent namn for mange, men det er i endring.
Anders Folkestad og Torbjørn Ryssevik meiner det er nødvendig å styrke den vidaregåande skulen si studieførebuande rolle.
Gorm Kallestad / NTB
Studieopptak og skulifisering
Statsråden gjer rett i å avvise opptaksprøver som hovudveg til høgare utdanning.
Stig Amdam og Ragnhild Gudbrandsen spelar hovudrollene i stykket av August Strindberg.
Foto: Magnus Skrede / Den Nationale Scene
Krigen mellom kjønna
Dødsdansen er eit ekteskapsdrama der komikken får for stor plass, men spelestilane utfordrar kvarandre på interessant vis.
Nana rise-Lynum er redaktør i Norsk Barneblad.
Foto: Per Anders Todal
Å gi barn det dei ikkje veit at dei vil ha
Norsk Barneblad vart skipa i 1887 og har kome ut kvart år sidan. Sist helg fekk Nana Rise-Lynum Målprisen frå Noregs Mållag for innsatsen som redaktør.
Papiravisa