Livredd lysta
Litteratur, lyst, klasse og kjærleik er kjende ingrediensar i ein nyansert og fin fransk film.
Sami Outabali og Zbeida Belhajamor spelar hovudrollene i den tunisiske filmen som går føre seg i Paris.
Foto: Fidalgo Filmdistribusjon
Drama
Regi: Leyla Bouzid
En historie om kjærlighet og begjær (Orig.tit.: Une histoire d’amour et de désir)
Med: Sami Outalbali, Zbeida Belhajamor, Diong-Kéba Tacy
Kinofilm
Ahmed (Outalbali) byrjar på litteraturstudium ved Sorbonne, ei dryg kollektivreise frå forstaden der han bur med foreldra og systera. Første dag får han dei usikre augo opna på stilk av stilige Farah (Belhajamor). Ho kom nett frå Tunisia. Ho er sjølvsikker og vil leve det bohemske livet i Paris. Han må søke opp «kule stadar i Paris» for å vise henne eit liv han sjølv aldri har opplevd.
Kulturkollisjon
Den tunisiske regissøren Leyla Bouzid studerte òg litteratur på Sorbonne. Der las ingen arabiske forfattarar, men ho kjenner miljøet og sender stødige drypp av nyansar. Her er «bountyarabarar» som er kvite inni, og «zimigri», arbeidsinnvandrarar som aldri tilpassa seg.
Ahmed har aldri vore i Algerie og kan ikkje arabisk. Farah er ei moderne storbyjente frå Tunis som krev respekt. Det handlar om klasse, men òg om generasjonar. Kanskje var familien til Ahmed annleis då dei flykta frå Algerie for å hamne nedst på den franske rangstigen. Ahmed er i spenn. Sjølvforståinga vaklar. Han plagar systera for å forsvare ryktet, men foreldra verkar milde. Venene ser Ahmed som pretensiøs «parisar». I universitetsmiljøet er han framand.
Fransk vår
Studiet av arabisk poesi inkluderer sextipsa i La Jardin parfumé av Cheikh Nefzaoui. Ahmed er forferda. Farah er fascinert. At Tunisia på 1400-talet var i poetisk fyr og flamme, er gløymt av heile verda.
Bouzid held fram med musikalsk styrke frå debuten As I Open My Eyes (2015) om den arabiske våren. Ei konsertscene med Ghalia Benali blir avløyst av rumlande saksofon frå Lucas Gaudin. Dei berande skodespelarane Zbeida Belhajamor og Sami Outalbali er gode. Det knakar i konfliktane. Ho osar verdsvan, han er forknytt. Det tyt ut kjensler av forelsking og kåtskap hjå båe. Sterk sympati med figuren Farah møter dei mange motsetnadane til pripne Ahmed. Balansen er fin.
Tittelen En historie om kjærlighet og begjær skrik tidlause tema. Kombinasjonen med litteratur og klasse er erkefransk. Nett franskklassar bør sjå denne saman på kino. Leyla Bouzid har laga ein nyansert og engasjerande film om ungdom i spenn.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Leyla Bouzid
En historie om kjærlighet og begjær (Orig.tit.: Une histoire d’amour et de désir)
Med: Sami Outalbali, Zbeida Belhajamor, Diong-Kéba Tacy
Kinofilm
Ahmed (Outalbali) byrjar på litteraturstudium ved Sorbonne, ei dryg kollektivreise frå forstaden der han bur med foreldra og systera. Første dag får han dei usikre augo opna på stilk av stilige Farah (Belhajamor). Ho kom nett frå Tunisia. Ho er sjølvsikker og vil leve det bohemske livet i Paris. Han må søke opp «kule stadar i Paris» for å vise henne eit liv han sjølv aldri har opplevd.
Kulturkollisjon
Den tunisiske regissøren Leyla Bouzid studerte òg litteratur på Sorbonne. Der las ingen arabiske forfattarar, men ho kjenner miljøet og sender stødige drypp av nyansar. Her er «bountyarabarar» som er kvite inni, og «zimigri», arbeidsinnvandrarar som aldri tilpassa seg.
Ahmed har aldri vore i Algerie og kan ikkje arabisk. Farah er ei moderne storbyjente frå Tunis som krev respekt. Det handlar om klasse, men òg om generasjonar. Kanskje var familien til Ahmed annleis då dei flykta frå Algerie for å hamne nedst på den franske rangstigen. Ahmed er i spenn. Sjølvforståinga vaklar. Han plagar systera for å forsvare ryktet, men foreldra verkar milde. Venene ser Ahmed som pretensiøs «parisar». I universitetsmiljøet er han framand.
Fransk vår
Studiet av arabisk poesi inkluderer sextipsa i La Jardin parfumé av Cheikh Nefzaoui. Ahmed er forferda. Farah er fascinert. At Tunisia på 1400-talet var i poetisk fyr og flamme, er gløymt av heile verda.
Bouzid held fram med musikalsk styrke frå debuten As I Open My Eyes (2015) om den arabiske våren. Ei konsertscene med Ghalia Benali blir avløyst av rumlande saksofon frå Lucas Gaudin. Dei berande skodespelarane Zbeida Belhajamor og Sami Outalbali er gode. Det knakar i konfliktane. Ho osar verdsvan, han er forknytt. Det tyt ut kjensler av forelsking og kåtskap hjå båe. Sterk sympati med figuren Farah møter dei mange motsetnadane til pripne Ahmed. Balansen er fin.
Tittelen En historie om kjærlighet og begjær skrik tidlause tema. Kombinasjonen med litteratur og klasse er erkefransk. Nett franskklassar bør sjå denne saman på kino. Leyla Bouzid har laga ein nyansert og engasjerande film om ungdom i spenn.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.
Foto: Marcel Leliënhof
Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten
Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.
Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.
Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB
Pengegaloppen i ferjetoppen
Det står ei Norled-ferje her og ei Torghatten-ferje der – innstilte. Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»
Papiravisa