Hallo igjen, pusi
For min del hadde ikkje Katteprinsen trunge ein ny omgang på kino.
Ungjenta Huru og katten.
Foto: Arthaus
Animasjon for barn
Regi: Hiroyuki Morita
Katteprinsen (orig.tittel: Neko no ongaeshi)
Norske stemmer: Siri Nilsen, Christoffer Staib, Harald Heide-Steen jr.
Ungjenta Haru bergar ein katt frå å verta overkøyrd. Det viser seg at han er ein katteprins, og som takk skal ho gifta seg med han. For å få hjelp til å koma seg ut av denne kattepina kontaktar ho Kattekontoret. Saman med tjukkekatten Muta og den sofistikerte baron Hubert von Gikkingen dreg dei til katteriket for å ordna opp.
Nye lodd
Kva som gjer at Katteprinsen og ei rad andre Studio Ghibli-filmar har fått ny premiere 15 år etter fyrste runde på kino, er eg usikker på, men interessa for japansk animasjon har kanskje teke seg opp dei siste åra og fått eit kommersielt potensial som mangla på tidleg 2000-talet. Elles ville nok både denne, Min nabo Totoro (1988) og Prinsesse Mononoke (1997) vore typisk cinematek- og filmklubbmat. Og ja til mangfald for dei minste! Det er litt forvirrande at ein så barnsleg film som Katteprinsen handlar om ei jente som tydeleg må vera nærare tenåring, men filmen er uansett definitivt meir for små ungar enn mangaopphengde ungdomar.
Ope versus lukka
Som i alt anna det kjende Studio Ghibli kjem opp med, er det berre å legga nøkterne tankesett igjen utanfor kinodøra og lata ekte og indre ungar sleppa inn. At dyr tek menneskerollar, er sjølvsagt ikkje noko unaturleg i teiknefilmar. Det absurde ligg oftare i detaljane enn i at eit parallelt fantasiunivers med snakkande kattar finst. Og i universet til Katteprinsen bognar det av underlege karakterar, snurrige situasjonar og løgne matrettar. Det rår også ei slags gamaldags oppfatning om ekteskap og samfunnskonvensjonar som eg er mindre begeistra for. Når det er sagt, er eg generelt sett ikkje enormt begeistra for filmen samla sett heller. Du skal ha dette opne barnesinnet for å fullt ut setja pris på Ghibli-filmane, og der sit eg med det attlatne vaksensinnet mitt og skulle ynskja eg likte dei betre.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Animasjon for barn
Regi: Hiroyuki Morita
Katteprinsen (orig.tittel: Neko no ongaeshi)
Norske stemmer: Siri Nilsen, Christoffer Staib, Harald Heide-Steen jr.
Ungjenta Haru bergar ein katt frå å verta overkøyrd. Det viser seg at han er ein katteprins, og som takk skal ho gifta seg med han. For å få hjelp til å koma seg ut av denne kattepina kontaktar ho Kattekontoret. Saman med tjukkekatten Muta og den sofistikerte baron Hubert von Gikkingen dreg dei til katteriket for å ordna opp.
Nye lodd
Kva som gjer at Katteprinsen og ei rad andre Studio Ghibli-filmar har fått ny premiere 15 år etter fyrste runde på kino, er eg usikker på, men interessa for japansk animasjon har kanskje teke seg opp dei siste åra og fått eit kommersielt potensial som mangla på tidleg 2000-talet. Elles ville nok både denne, Min nabo Totoro (1988) og Prinsesse Mononoke (1997) vore typisk cinematek- og filmklubbmat. Og ja til mangfald for dei minste! Det er litt forvirrande at ein så barnsleg film som Katteprinsen handlar om ei jente som tydeleg må vera nærare tenåring, men filmen er uansett definitivt meir for små ungar enn mangaopphengde ungdomar.
Ope versus lukka
Som i alt anna det kjende Studio Ghibli kjem opp med, er det berre å legga nøkterne tankesett igjen utanfor kinodøra og lata ekte og indre ungar sleppa inn. At dyr tek menneskerollar, er sjølvsagt ikkje noko unaturleg i teiknefilmar. Det absurde ligg oftare i detaljane enn i at eit parallelt fantasiunivers med snakkande kattar finst. Og i universet til Katteprinsen bognar det av underlege karakterar, snurrige situasjonar og løgne matrettar. Det rår også ei slags gamaldags oppfatning om ekteskap og samfunnskonvensjonar som eg er mindre begeistra for. Når det er sagt, er eg generelt sett ikkje enormt begeistra for filmen samla sett heller. Du skal ha dette opne barnesinnet for å fullt ut setja pris på Ghibli-filmane, og der sit eg med det attlatne vaksensinnet mitt og skulle ynskja eg likte dei betre.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjengkrim – ein varsla katastrofe
Det går knapt ein dag utan grove valdshendingar i Oslo. Bak står gjengar og mektige kriminelle nettverk som har vakse fram dei siste ti åra.
Palestinarar på veg ut av Rafah måndag, etter at Israel varsla nye åtak i byen lengst sørvest i Gaza.
Foto: Ramadan Abed / Reuters / NTB
Den raude streken i Rafah
Kanskje skal sluttspelet i Gaza-krigen stå i Rafah. Det blir neppe kort.
For Balázs Orbán, som er politisk rådgjevar for statsministeren, er jobben å halda fast ved dei langsiktige måla til regjeringa mellom alle dei mindre og større oppgåvene i kvardagen.
Foto frå heimesida til Orbán Balázs i regjeringa
Verda ifølgje Orbán
BUDAPEST: I ei ny bok fortel ideologen til Viktor Orbán korleis Ungarn vil utfordra den liberale verdsordninga. Weekendavisen har møtt han.
29 år gamle Jordan Bardella leier det franske høgrepopulistiske partiet Rassemblement National – som omsett til norsk vert Nasjonal samling. Det ligg an til å verte det største partiet i Frankrike ved EU-valet om ein månad. Biletet er frå eit valkampmøte i Perpignan, sør i Frankrike, 1. mai.
Foto: Manon Cruz / Reuters
Eit Europa i mørkare blått
Partia ytst til høgre ligg an til å styrkje stillinga si i Europaparlamentet ved valet om ein månad. Men dei kjem ikkje til å få stor politisk makt, ifølgje diplomat og forskar Sverre Jervell.
Elin Eika Bringa debuterer som romanforfattar.
Foto: Christopher Helberg / Bonnier Forlag
Utan eit eige rom
Elin Eika Bringa skriv seg inn i dei siste dagane i eit liv i romanen Snart er eg natt.
Papiravisa