Andinsk avskil
Boliviansk drama er lågmælt, høgaktuelt og glitrande.
Clever (Santos Choque) prøver å overtale bestefaren Virginio (José Calcina) og bestemora Sisa (Louisa Quispe) til å flytte frå garden langt oppe i Andesfjella.
Foto: Fidalgo Filmdistribusjon
Drama
Regi: Alejandro
Loayza Grisi
Utama – vårt hjem
Med: José Calcina, Luisa Quispe, Santos Choque
Kinofilm
Virginio (Calcina) og Sisa (Quispe) er eit eldre par som bur på eit grisgrendt boliviansk platå mellom Andesfjella. Han gjetar lamaflokken. Ho ser til jordflekken, hentar vatn og lagar mat. Når barnebarnet Clever (Choque) vitjar, blir Sisa glad, men Virginio er skeptisk. Clever vil at dei to skal bli med til byen. Det regnar ikkje nok lenger, og hosten til Virginio er fæl. Ikkje snakk om, seier den gamle.
Ekte par
Debutantregissøren Alejandro Loayza Grisi har bakgrunn som fotograf. Det ser ein. Dei vêrbitne andleta og hendene skin. Spektakulært landskap er vakkert ramma inn. At det ofte er ei mengd lamaar på lerretet, er bonus. Vi får tid til å ta inn dei nydelege bileta, sjølv om det er nok av dramatiske element i forteljinga. Stundom kjem flotte, forstyrrande tonar med rette regionale instrument. Ingen Hollywood-strykarar.
José Calcina og Luisa Quispe i hovudrollene er i røynda eit ekte par som aldri har spelt skodespel før. Det gjer dei med bravur. Kjærleik, sinne, kvardag og dramatikk verkar aldri tillært. Ein får kjensla av levd liv, og ein blir forelska av å sjå naturlege Quispe i rolla som myndig og hjarteleg kone og bestemor. Santos Choque som Clever har like mykje røynd som murar, drosjesjåfør og skodespelar. Han overtyder som bygut med urfolkrøter, i klem mellom det nye og det gamle.
Kondoren flyg forbi
Clever forstår ikkje quechua. Sisa tilpassar seg og pratar spansk, men Virginio vil helst gni inn alt som er tapt for bortskjemte byfolk som ikkje held på tradisjonane. Den fråverande faren til Clever har både han og Virginio eit trøblete forhold til. Generasjonskløfta og den massive migrasjonen mot byar i Latin-Amerika er formidla effektivt. Verda endrar seg. Livet med landbruk blir stadig hardare. Dei livgjevande isbreane i fjella forsvinn. Kondoren vakar. Når Virginio skildrar korleis dei majestetiske fuglane driv med ættestup, snakkar han like gjerne om seg sjølv. Kanskje han jamvel siktar til ein generasjon, eit levesett og ein heil kultur.
Utama er med fyrste augekast ei enkel forteljing. Likevel rommar historia tema som kjærleik, generasjonar, livssirklar, trua kulturar, migrasjon og klima. Strålande smålåten stil sikrar at filmen aldri er overlest. Sjå han gjerne som ei likefram, rørande historie. Nyt bileta. La tankane svirre om dei store spørsmåla etter at du kjem ut av salen. Boliviansk film på kino i Noreg er sjeldan vare. Denne er enormt god. Brått er han borte. Nytt høvet.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Alejandro
Loayza Grisi
Utama – vårt hjem
Med: José Calcina, Luisa Quispe, Santos Choque
Kinofilm
Virginio (Calcina) og Sisa (Quispe) er eit eldre par som bur på eit grisgrendt boliviansk platå mellom Andesfjella. Han gjetar lamaflokken. Ho ser til jordflekken, hentar vatn og lagar mat. Når barnebarnet Clever (Choque) vitjar, blir Sisa glad, men Virginio er skeptisk. Clever vil at dei to skal bli med til byen. Det regnar ikkje nok lenger, og hosten til Virginio er fæl. Ikkje snakk om, seier den gamle.
Ekte par
Debutantregissøren Alejandro Loayza Grisi har bakgrunn som fotograf. Det ser ein. Dei vêrbitne andleta og hendene skin. Spektakulært landskap er vakkert ramma inn. At det ofte er ei mengd lamaar på lerretet, er bonus. Vi får tid til å ta inn dei nydelege bileta, sjølv om det er nok av dramatiske element i forteljinga. Stundom kjem flotte, forstyrrande tonar med rette regionale instrument. Ingen Hollywood-strykarar.
José Calcina og Luisa Quispe i hovudrollene er i røynda eit ekte par som aldri har spelt skodespel før. Det gjer dei med bravur. Kjærleik, sinne, kvardag og dramatikk verkar aldri tillært. Ein får kjensla av levd liv, og ein blir forelska av å sjå naturlege Quispe i rolla som myndig og hjarteleg kone og bestemor. Santos Choque som Clever har like mykje røynd som murar, drosjesjåfør og skodespelar. Han overtyder som bygut med urfolkrøter, i klem mellom det nye og det gamle.
Kondoren flyg forbi
Clever forstår ikkje quechua. Sisa tilpassar seg og pratar spansk, men Virginio vil helst gni inn alt som er tapt for bortskjemte byfolk som ikkje held på tradisjonane. Den fråverande faren til Clever har både han og Virginio eit trøblete forhold til. Generasjonskløfta og den massive migrasjonen mot byar i Latin-Amerika er formidla effektivt. Verda endrar seg. Livet med landbruk blir stadig hardare. Dei livgjevande isbreane i fjella forsvinn. Kondoren vakar. Når Virginio skildrar korleis dei majestetiske fuglane driv med ættestup, snakkar han like gjerne om seg sjølv. Kanskje han jamvel siktar til ein generasjon, eit levesett og ein heil kultur.
Utama er med fyrste augekast ei enkel forteljing. Likevel rommar historia tema som kjærleik, generasjonar, livssirklar, trua kulturar, migrasjon og klima. Strålande smålåten stil sikrar at filmen aldri er overlest. Sjå han gjerne som ei likefram, rørande historie. Nyt bileta. La tankane svirre om dei store spørsmåla etter at du kjem ut av salen. Boliviansk film på kino i Noreg er sjeldan vare. Denne er enormt god. Brått er han borte. Nytt høvet.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Strålande smålåten stil sikrar at filmen aldri er overlest.
Fleire artiklar
Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.
Foto: Thomas Fure / NTB
– Populisme er ikkje noko å vere redd for
Trass i dårlege meiningsmålingar har statssekretær Skjalg Fjellheim trua på at Senterpartiet har den beste politikken for Noreg.
Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.
Foto: Amr Abdallah Dalsh / Reuters / NTB
Uviss lagnad for Syria
Det store spørsmålet no er kva som vil skje framover i Syria, etter at opposisjonen overraskande fort tok over heile det regimekontrollerte Syria nesten utan militær motstand.
Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.
Foto: Arthaus
Leiken kjærleik
Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.
Ein atomsopp lyser opp nattehimmelen under prøvesprenginga Badger i USA i 1953.
Foto via Wikimedia Commons
Eg er dauden
Samtidig som faren for ein tredje verdskrig er større enn på eit halvt hundreår, ser vi på russiske trugsmål om bruk av atomvåpen som tomme.
Foto: Edvard Thorup
Makta og den uavhengige forskinga
«Eg er fullt klar over at mange gjorde ein stor innsats i Sør-Sudan, og med gode intensjonar.»