Stortinget må
ta sjølvkritikk
Styringa og kostnadsoverskridingane knytte til Stortingets omfattande byggjeprosjekt er særs kritikkverdig. Som øvste ansvarleg har ikkje stortingspresidenten godt nok sytt for å gje Stortinget oppdatert informasjon om kostnadsutviklinga. Difor må stortingspresidenten ta ansvar og trekkja seg frå presidentvervet. Alvoret i saka krev det.
Men kritikken kan ikkje berre rettast mot stortingspresidenten. I Riksrevisjonens rapport frå i fjor står det: «Stortingets byggeprosjekt er et uvanlig og svært krevende byggeprosjekt med totalrehabilitering av Prinsens gate 26. I tillegg er bygging av nytt post- og varemottak, samt alternativ garasjeutkjøring og innkjøringstunnel til post- og varemottaket innlemmet i prosjektet. Det at byggeprosjektet gjennomføres midt i Oslo sentrum, med kollektivtransport i umiddelbar nærhet, gjør prosjektet ytterligere komplekst.»
Skal ein gjennomføra eit slikt «uvanlig og svært krevende» byggjeprosjekt, må ein syta for ein byggherre med solid kompetanse og kapasitet – og som har dette som hovudoppgåve. Det kan ein ikkje på nokon måte forventa at stortingsadministrasjonen og presidentskapet sit inne med – sjølv om dei undervegs har leigd inn meir og meir hjelp til prosjektstyringa.
Dette burde Stortinget ha skjøna då dei vedtok utbygginga, og fått Statsbygg til å stå som byggherre. Det ville kravd ei drøfting og avklaring av dei konstitusjonelle problema som det ville medført. For det heiter seg at Stortinget ikkje skal kunna nytta Statsbygg som byggherre av di Statsbygg er underlagd regjeringa – som igjen er kontrollert av Stortinget.
Men omfanget i denne saka burde gjort at Stortinget utfordra dette hinderet, for det er fleire juristar som meiner at dette er eit kunstig sjølvpålagt hinder. Tidlegare sivilombodsmann Arne Fliflet seier til dømes til Dag og Tid at «konstitusjonelt vil det vera meir korrekt og ryddigare at byggherreoppdrag av denne typen vart lagt til Statsbygg. Det ville harmonert betre med grunnlova § 19».
Stortinget bør samla ta sjølvkritikk på handteringa av denne byggjesaka. Ho har vore dårleg handtert alt frå starten. Å berre leggja skulda på noverande stortingspresident er uansvarleg.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Styringa og kostnadsoverskridingane knytte til Stortingets omfattande byggjeprosjekt er særs kritikkverdig. Som øvste ansvarleg har ikkje stortingspresidenten godt nok sytt for å gje Stortinget oppdatert informasjon om kostnadsutviklinga. Difor må stortingspresidenten ta ansvar og trekkja seg frå presidentvervet. Alvoret i saka krev det.
Men kritikken kan ikkje berre rettast mot stortingspresidenten. I Riksrevisjonens rapport frå i fjor står det: «Stortingets byggeprosjekt er et uvanlig og svært krevende byggeprosjekt med totalrehabilitering av Prinsens gate 26. I tillegg er bygging av nytt post- og varemottak, samt alternativ garasjeutkjøring og innkjøringstunnel til post- og varemottaket innlemmet i prosjektet. Det at byggeprosjektet gjennomføres midt i Oslo sentrum, med kollektivtransport i umiddelbar nærhet, gjør prosjektet ytterligere komplekst.»
Skal ein gjennomføra eit slikt «uvanlig og svært krevende» byggjeprosjekt, må ein syta for ein byggherre med solid kompetanse og kapasitet – og som har dette som hovudoppgåve. Det kan ein ikkje på nokon måte forventa at stortingsadministrasjonen og presidentskapet sit inne med – sjølv om dei undervegs har leigd inn meir og meir hjelp til prosjektstyringa.
Dette burde Stortinget ha skjøna då dei vedtok utbygginga, og fått Statsbygg til å stå som byggherre. Det ville kravd ei drøfting og avklaring av dei konstitusjonelle problema som det ville medført. For det heiter seg at Stortinget ikkje skal kunna nytta Statsbygg som byggherre av di Statsbygg er underlagd regjeringa – som igjen er kontrollert av Stortinget.
Men omfanget i denne saka burde gjort at Stortinget utfordra dette hinderet, for det er fleire juristar som meiner at dette er eit kunstig sjølvpålagt hinder. Tidlegare sivilombodsmann Arne Fliflet seier til dømes til Dag og Tid at «konstitusjonelt vil det vera meir korrekt og ryddigare at byggherreoppdrag av denne typen vart lagt til Statsbygg. Det ville harmonert betre med grunnlova § 19».
Stortinget bør samla ta sjølvkritikk på handteringa av denne byggjesaka. Ho har vore dårleg handtert alt frå starten. Å berre leggja skulda på noverande stortingspresident er uansvarleg.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Utvalsleiar Line Eldring leverer NOU-rapporten om EØS-avtalen til utanriksminister Espen Barth Eide (Ap).
Foto: Terje Pedersen / NTB
Kva er alternativet til EØS-medlemskap?
Anna Kleiva er forfattar og omsetjar.
Foto: Privat
Anna Kleiva er ny diktskribent i Dag og Tid
«Eg ser fram til å arbeida meir med einskilde dikt frå ulike forfattarar.»
Sofi Oksanen er av dei forfattarane som har fått flest prisar i Norden. Bøkene hennar er omsette til 46 språk. Biletet er frå bokmessa i Wien i 2022.
Foto: Nicola Montfort / Wikimedia Commons
Vald mot kvinner som våpen
Sofi Oksanen ønskte å skrive ei bok som er tilgjengeleg for vanlege lesarar, som kan lesast utan kart og utan at ein treng følgje krigsnyhenda dag for dag. At essayet Putins krig mot kvinner skulle bli så skremmande, såg ho ikkje heilt for seg.
For Balázs Orbán, som er politisk rådgjevar for statsministeren, er jobben å halda fast ved dei langsiktige måla til regjeringa mellom alle dei mindre og større oppgåvene i kvardagen.
Foto frå heimesida til Orbán Balázs i regjeringa
Verda ifølgje Orbán
BUDAPEST: I ei ny bok fortel ideologen til Viktor Orbán korleis Ungarn vil utfordra den liberale verdsordninga. Weekendavisen har møtt han.
Gjengkrim – ein varsla katastrofe
Det går knapt ein dag utan grove valdshendingar i Oslo. Bak står gjengar og mektige kriminelle nettverk som har vakse fram dei siste ti åra.
Papiravisa