JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Leiar

Når staten halshøgg

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
1524
20210507
1524
20210507

Dag og Tid har ved fleire høve på leiarplass lagt vekt på å lyfta fram den årlege rapporten frå Amnesty International om bruken av dødsstraff i rundt om i verda.

Årets rapport kom denne veka. Han syner ein ny, gledeleg tilbakegang i bruken av dødsstraff. Talet på avrettingar var rekordlågt i 2020, noko som kan tyda på at merksemd og kritikk av bruken av dødsstraff har ein positiv verknad.

Likevel var 483 personar fordelte på 18 land avretta i 2020. Men, som Amnesty skriv, ein kjenner ikkje tala frå Kina, Vietnam og Nord-Korea. Desse landa held talet hemmeleg, men truleg er det snakk om fleire tusen berre i Kina.

Av dei som oppgjev talet på avretta, kjem ikkje uventa Iran, Egypt, Irak og Saudi-Arabia øvst på lista. Iran åleine med minst 246 avretta.

Metodane for avrettingane er halshogging i Saudi-Arabia, henging i land som Bangladesh, Botswana, Egypt og India, og skyting i Kina, Nord-Korea, Oman, Qatar, Somalia og Taiwan.

USA held seg med giftsprøyte og elektrisk stol. Under president Trump var det uført ti føderale avrettingar i 2020 – dei fyrste føderale avrettingane sidan 2003. Så mange som 2485 sit på dødscelle i USA.

Amnesty gjer eit viktig arbeid i kampen mot dødsstraff. Norske styresmakter bør no, i etterkant av Amnesty-rapportane kvart år, senda ei oppmoding til dei 55 landa som praktiserer dødsstraff, om å avvikla den barbariske ordninga.

Ein kan ikkje kalla seg ein sivilisert stat om ein avrettar folk – same kva dei avretta måtte vera skuldige i.

Svein Gjerdåker

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Dag og Tid har ved fleire høve på leiarplass lagt vekt på å lyfta fram den årlege rapporten frå Amnesty International om bruken av dødsstraff i rundt om i verda.

Årets rapport kom denne veka. Han syner ein ny, gledeleg tilbakegang i bruken av dødsstraff. Talet på avrettingar var rekordlågt i 2020, noko som kan tyda på at merksemd og kritikk av bruken av dødsstraff har ein positiv verknad.

Likevel var 483 personar fordelte på 18 land avretta i 2020. Men, som Amnesty skriv, ein kjenner ikkje tala frå Kina, Vietnam og Nord-Korea. Desse landa held talet hemmeleg, men truleg er det snakk om fleire tusen berre i Kina.

Av dei som oppgjev talet på avretta, kjem ikkje uventa Iran, Egypt, Irak og Saudi-Arabia øvst på lista. Iran åleine med minst 246 avretta.

Metodane for avrettingane er halshogging i Saudi-Arabia, henging i land som Bangladesh, Botswana, Egypt og India, og skyting i Kina, Nord-Korea, Oman, Qatar, Somalia og Taiwan.

USA held seg med giftsprøyte og elektrisk stol. Under president Trump var det uført ti føderale avrettingar i 2020 – dei fyrste føderale avrettingane sidan 2003. Så mange som 2485 sit på dødscelle i USA.

Amnesty gjer eit viktig arbeid i kampen mot dødsstraff. Norske styresmakter bør no, i etterkant av Amnesty-rapportane kvart år, senda ei oppmoding til dei 55 landa som praktiserer dødsstraff, om å avvikla den barbariske ordninga.

Ein kan ikkje kalla seg ein sivilisert stat om ein avrettar folk – same kva dei avretta måtte vera skuldige i.

Svein Gjerdåker

Emneknaggar

Fleire artiklar

Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Foto: Peter Dejong / AP / NTB

Samfunn

Jihadismen lever

Tenåringar blir rekrutterte til terrororganisasjonar. Svenske kriminelle nettverk utfører aksjonar i Skandinavia for Iran. Nye konstellasjonar oppstår blant ekstremistiske grupper.

Ole JanLarsen
Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Foto: Peter Dejong / AP / NTB

Samfunn

Jihadismen lever

Tenåringar blir rekrutterte til terrororganisasjonar. Svenske kriminelle nettverk utfører aksjonar i Skandinavia for Iran. Nye konstellasjonar oppstår blant ekstremistiske grupper.

Ole JanLarsen
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.

Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.

Foto: Eng Chin An / FIDE

SjakkKunnskap
Atle Grønn

Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.

Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.

Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.

Foto: Ymer Media

FilmMeldingar
Brit Aksnes

At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.

Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.

Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.

Foto: Maria Gros Vatne

FilmKultur
Mona Louise Dysvik Mørk

Frå draum til sorg

Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».

ReportasjeFeature

Å stira diskret

Kvifor er det flautt å sjå?

May Linn Clement
ReportasjeFeature

Å stira diskret

Kvifor er det flautt å sjå?

May Linn Clement

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis