Bagatellguden
Det er vanskeleg å spå, særleg om framtida. Etter fleire mislukka freistnader på å peike ut ein kommande vinnar av Nobelprisen i litteratur valde Klok-redaksjonen å sitte heilt stille i båten denne gongen. I ettertid kan me sjølvsagt påstå at det var nettopp Annie Ernaux me trudde ville vinne, men då lyt lygekrossen vere på plass.
No er ikkje årets vinnar fullstendig framand for dei faste lesarane av spalta her. I januar var nemleg boka Årene av Ernaux løysinga på oppgåve 1515. Men når rett skal vere rett, og det skal det jo, kan ikkje boklækjaren ta heile æra for at me presenterte eit verk av prisvinnaren så tidleg på året. Sanninga er at eg til stor glede fekk denne fine boka som jolegåve i fjor. Hermed ein ekstra takk til nissen på Vestlandet og eit stort til lukke med velfortent nobelpris i litteratur til Annie Ernaux.
Så skal me avsløre løysinga me skulle fram til denne veka. Laurits Killingbergtrø skriv: «Takk for ny bokgåte, Medikus. Denne gongen vil eg takke deg særskilt for at eg, bokvegraren, har vorte ein jamn lesar av bøker, rett nok helst bøker som er med i Klok-spalta. Årsaka er at du no jamleg hengjer på eit tilleggsspørsmål, og svaret på det må eg lese meg fram til. Og da har eg måtta lese vidare og fått oppleve den eine forvitnelege boka etter den andre. Denne gongen er det boka Guden for små ting eg har fått nyte, skriven av Arundhati Roy. Ho er fødd i Assam i India i 1961, det året jugoslaven Ivo Andric fekk Nobelprisen i litteratur. Så var det denne hagearkitekten, da. Ho heiter, eller blir kalla, Baby Kochamma (eller også Navomi Ipe). Og sant nok, denne Baby Kochamma tek eksamen i prydhagestell og får seg ein parsell som ho steller omhugsamt. Så lenge det varer, for ho får brått heilt andre interesser som fører til at ho snart blir ei plage for omgjevnadene sine. Ein intrigant, skriv du, ja, boklækjar. Likevel er dette i sum ei fengslande bok frå eit framandvore miljø.»
Toril Mesna skriv: «Den sat utruleg langt inne, denne gongen, denne vesle rørsla som eg kjenner når eg les noko eg trur eg har lese før. Dess større var jubelen da eg (med god søke-hjelp frå resten av husstanden) endeleg fann det ut: eg kjøpte jo denne til far min til jul! Og lånte ho etterpå, sjølvsagt. Romanen er Guden for små ting, av Arundhati Roy, yndlingsindaren min.»
Petter Kristensen skriv: «En sprelsk bok!»
John Olav Johnsen skriv: «Ein sensasjon av ein debutroman.»
Ein god del innsendarar sleit med tilleggsspørsmålet denne gongen. Kan hende er det strenge krav, men utan rett namn på ho med hagestell har me ikkje godkjent svara. Desse klokingane luka vekk ugras og fann løysinga på oppgåve 1548: Signar Myrvang, John Olav Johnsen, Eli Winjum, Nils Farstad, Skeisebibliotekaren i LASK, Vigdis Hegna Myrvang, Ole G. Evensen, Ragnhild Eggen, Arne Thorvik, Eli Hegna, Else Gjesdahl Sørensen, Jan Alfred Sørensen, Gunnar Bæra, Inger Anne Hammervoll, Laurits Killingbergtrø, Jorunn Øxnevad Lie, Reidar Birkeland, Oddrun og Florian på rom 1111, Ingebjørg Sogge, Folke Kjelleberg, Lise Haaland, Petter Kristensen, Bjørn Myrvang, Marta Kløve Juuhl, Toril Mesna, Inger Margrethe Berge, Per Trygve Karstensen, Gunnar Eide, Camilla Høvik, Kjell Helge Moe, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Sjur Joakim Fretheim, Torleik Stegane og Robert Øfsti.
I dag heiter bokvinnaren Reidar Birkeland. Gratulerer!
Klok på bok 1550
Vel til rette i yndlingsstolen, med ryggen vend mot døra som ville ha uroa han som ein irriterande risiko for avbrytningar, let han den venstre handa falla ned slik at ho ein og annan gong kjærteikna den grøne fløyelen, og tok til å lesa dei siste kapitla. Minnet hans heldt utan vanskar fast namna og bileta av hovudpersonane, romanillusjonen fanga han inn nesten med det same.
Sitatet er frå side 138 i ei bok som kom ut i 1983. Me skal fram til ei omsetjing av ei lita forteljing av ein stor forfattar. På originalspråket kom novella ut i ei samling frå 1956.
Forfattaren var fødd i eit år då Nobelprisen i litteratur ikkje vart delt ut, og døydde i eit skotår. Før eg godkjenner svaret, vil eg vete kven omsetjaren til rett norsk er.
Send namn på omsetjar, namn på forfattar og tittel på samlinga frå 1956 til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 22. oktober.
Medikus Libri
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det er vanskeleg å spå, særleg om framtida. Etter fleire mislukka freistnader på å peike ut ein kommande vinnar av Nobelprisen i litteratur valde Klok-redaksjonen å sitte heilt stille i båten denne gongen. I ettertid kan me sjølvsagt påstå at det var nettopp Annie Ernaux me trudde ville vinne, men då lyt lygekrossen vere på plass.
No er ikkje årets vinnar fullstendig framand for dei faste lesarane av spalta her. I januar var nemleg boka Årene av Ernaux løysinga på oppgåve 1515. Men når rett skal vere rett, og det skal det jo, kan ikkje boklækjaren ta heile æra for at me presenterte eit verk av prisvinnaren så tidleg på året. Sanninga er at eg til stor glede fekk denne fine boka som jolegåve i fjor. Hermed ein ekstra takk til nissen på Vestlandet og eit stort til lukke med velfortent nobelpris i litteratur til Annie Ernaux.
Så skal me avsløre løysinga me skulle fram til denne veka. Laurits Killingbergtrø skriv: «Takk for ny bokgåte, Medikus. Denne gongen vil eg takke deg særskilt for at eg, bokvegraren, har vorte ein jamn lesar av bøker, rett nok helst bøker som er med i Klok-spalta. Årsaka er at du no jamleg hengjer på eit tilleggsspørsmål, og svaret på det må eg lese meg fram til. Og da har eg måtta lese vidare og fått oppleve den eine forvitnelege boka etter den andre. Denne gongen er det boka Guden for små ting eg har fått nyte, skriven av Arundhati Roy. Ho er fødd i Assam i India i 1961, det året jugoslaven Ivo Andric fekk Nobelprisen i litteratur. Så var det denne hagearkitekten, da. Ho heiter, eller blir kalla, Baby Kochamma (eller også Navomi Ipe). Og sant nok, denne Baby Kochamma tek eksamen i prydhagestell og får seg ein parsell som ho steller omhugsamt. Så lenge det varer, for ho får brått heilt andre interesser som fører til at ho snart blir ei plage for omgjevnadene sine. Ein intrigant, skriv du, ja, boklækjar. Likevel er dette i sum ei fengslande bok frå eit framandvore miljø.»
Toril Mesna skriv: «Den sat utruleg langt inne, denne gongen, denne vesle rørsla som eg kjenner når eg les noko eg trur eg har lese før. Dess større var jubelen da eg (med god søke-hjelp frå resten av husstanden) endeleg fann det ut: eg kjøpte jo denne til far min til jul! Og lånte ho etterpå, sjølvsagt. Romanen er Guden for små ting, av Arundhati Roy, yndlingsindaren min.»
Petter Kristensen skriv: «En sprelsk bok!»
John Olav Johnsen skriv: «Ein sensasjon av ein debutroman.»
Ein god del innsendarar sleit med tilleggsspørsmålet denne gongen. Kan hende er det strenge krav, men utan rett namn på ho med hagestell har me ikkje godkjent svara. Desse klokingane luka vekk ugras og fann løysinga på oppgåve 1548: Signar Myrvang, John Olav Johnsen, Eli Winjum, Nils Farstad, Skeisebibliotekaren i LASK, Vigdis Hegna Myrvang, Ole G. Evensen, Ragnhild Eggen, Arne Thorvik, Eli Hegna, Else Gjesdahl Sørensen, Jan Alfred Sørensen, Gunnar Bæra, Inger Anne Hammervoll, Laurits Killingbergtrø, Jorunn Øxnevad Lie, Reidar Birkeland, Oddrun og Florian på rom 1111, Ingebjørg Sogge, Folke Kjelleberg, Lise Haaland, Petter Kristensen, Bjørn Myrvang, Marta Kløve Juuhl, Toril Mesna, Inger Margrethe Berge, Per Trygve Karstensen, Gunnar Eide, Camilla Høvik, Kjell Helge Moe, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Sjur Joakim Fretheim, Torleik Stegane og Robert Øfsti.
I dag heiter bokvinnaren Reidar Birkeland. Gratulerer!
Klok på bok 1550
Vel til rette i yndlingsstolen, med ryggen vend mot døra som ville ha uroa han som ein irriterande risiko for avbrytningar, let han den venstre handa falla ned slik at ho ein og annan gong kjærteikna den grøne fløyelen, og tok til å lesa dei siste kapitla. Minnet hans heldt utan vanskar fast namna og bileta av hovudpersonane, romanillusjonen fanga han inn nesten med det same.
Sitatet er frå side 138 i ei bok som kom ut i 1983. Me skal fram til ei omsetjing av ei lita forteljing av ein stor forfattar. På originalspråket kom novella ut i ei samling frå 1956.
Forfattaren var fødd i eit år då Nobelprisen i litteratur ikkje vart delt ut, og døydde i eit skotår. Før eg godkjenner svaret, vil eg vete kven omsetjaren til rett norsk er.
Send namn på omsetjar, namn på forfattar og tittel på samlinga frå 1956 til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 22. oktober.
Medikus Libri
Fleire artiklar
Foto: Terje Pedersen / NTB
Tendensiøs statistikk om senfølger
Myndighetene må anerkjenne at senfølger eksisterer og utgjør et samfunnsproblem.
Klima- og miljøminister Andreas Bjelland Eriksen (Ap)
Foto: Javad Parsa / NTB
Bedre forhold for villreinen
Villreinen som lever i fjellområdene i Sør-Norge, sliter. Skal vi lykkes med å snu utviklingen, må vi finne løsninger sammen.
Titusenvis av menneske har samla seg framfor parlamentet i Tbilisi dei siste vekene, i protest mot det dei kallar «den russiske lova».
Foto: Ida Lødemel Tvedt
Krossveg i den georgiske draumen
TBILISI: Demonstrasjonane i Georgia kjem til å eskalere fram mot 17. mai.
Mange meiner at det er no landet tek vegvalet mellom Russland og Vesten.
Oppsettingar og konsertar er ein viktig og synleg del av skolegangen på musikklinjene. Her frå Hakkebakkeskogen ved Stord vidaregåande skule.
Foto: Stord vgs
Kampen om kunstfaga
Om kunstfaglege linjer ved vidaregåande skolar har livets rett, er ein årleg debatt når elevplassar og kroner skal fordelast.
Lars Elling har skrive eit portrett av venen Stian Carstensen.
Foto: Trond A. Isaksen
Singel og sanatorium
Lars Elling skriv sprudlande, intelligent overskotsprosa
frå sinnets undergrunn.
Papiravisa